Roztropice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roztropice
wieś
Ilustracja
Fragment Roztropic widziany z powietrza
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

bielski

Gmina

Jasienica

Liczba ludności (2009)

719

Strefa numeracyjna

33

Kod pocztowy

43-394[2]

Tablice rejestracyjne

SBI

SIMC

0055076

Położenie na mapie gminy Jasienica
Mapa konturowa gminy Jasienica, po lewej znajduje się punkt z opisem „Roztropice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Roztropice”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Roztropice”
Położenie na mapie powiatu bielskiego
Mapa konturowa powiatu bielskiego, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Roztropice”
Ziemia49°50′19″N 18°51′04″E/49,838611 18,851111[1]
Nieoficjalny herb wsi Roztropice

Roztropice (niem. Rostropitz) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie bielskim, w gminie Jasienica, na Śląsku Cieszyńskim. Powierzchnia sołectwa wynosi 576,1 ha, a liczba ludności 719[3], co daje gęstość zaludnienia równą 124,8 os./km².

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość po raz pierwszy wzmiankowana została w łacińskim dokumencie Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego), spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna ok. 1305 w szeregu wsi zobowiązanych do płacenia dziesięciny biskupstwu we Wrocławiu, w postaci item in Rotropiz[4][5][6]. Zapis ten (brak określenia liczby łanów, z których będzie płacony podatek) wskazuje, że wieś była w początkowej fazie powstawania (na tzw. surowym korzeniu), co wiąże się z przeprowadzaną pod koniec XIII wieku na terytorium późniejszego Górnego Śląska wielką akcją osadniczą (tzw. łanowo-czynszową). Wieś politycznie znajdowała się wówczas w granicach utworzonego w 1290 piastowskiego (polskiego) księstwa cieszyńskiego, będącego od 1327 lennem Królestwa Czech, a od 1526 roku w wyniku objęcia tronu czeskiego przez Habsburgów wraz z regionem aż do 1918 roku w monarchii Habsburgów (potocznie Austrii).

Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 61 budynkach w Roztropicach na obszarze 575 hektarów mieszkało 432 osób, co dawało gęstość zaludnienia równą 75,1 os./km². z tego 327 (75,7%) mieszkańców było katolikami, 96 (22,2%) ewangelikami a 9 (2,1%) wyznawcami judaizmu, 417 (96,5%) było polsko- a 9 (2,1%) niemieckojęzycznymi[7]. Do 1910 roku liczba mieszkańców wzrosła do 441 osób, z czego 340 (77,1%) było katolikami, 98 (22,2%) ewangelikami a 3 żydami, 433 (98,2%) polsko- a 8 (1,8%) niemieckojęzycznymi[8].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie bielskim.

Religia[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości znajduje się rzymskokatolicka kapliczka pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa znajdująca się w granicach parafii św. Mikołaja w Pierśćcu[9].

Urodzeni w Roztropicach[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 117153
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1101 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Gmina Jasienica: Sołectwo Roztropice. [w:] jasienica.pl [on-line]. [dostęp 2010-12-04].
  4. Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Idzi Panic (redakcja). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 296. ISBN 978-83-926929-3-5.
  5. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
  6. H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
  7. Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, XI. Schlesien. Wien: 1906. (niem.).
  8. Ludwig Patryn (ed): Die Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1910 in Schlesien. Troppau: 1912. (niem.).
  9. piersciec.bielsko.opoka.org.pl: Kaplice i krzyże bogactwem wiary. [dostęp 2011-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-04)].