Ruch Narodowo-Socjalistyczny (Stany Zjednoczone)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ruch Narodowo-Socjalistyczny
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Skrót

NSM

Lider

Burt Colucci

Data założenia

1974

Ideologia polityczna

neonazizm, neofaszyzm[1], biała supremacja[2], antysemityzm[3], homofobia[4], terceryzm

Strona internetowa

Ruch Narodowo-Socjalistyczny[5] (ang. National Socialist Movement, NSM lub NSM88) – neonazistowska partia operująca na terenie Stanów Zjednoczonych. NSM twierdzi iż jest największą partią neonazistowską na terenie USA.

Organizacja jest zaliczana przez Southern Poverty Law Center do grup nienawiści[6].

Historia[edytuj | edytuj kod]

NSM został założony w 1974 w Saint Paul jako Narodowo-Socjalistyczny Ruch Amerykańskiej Wolności Robotniczej przez Roberta Brannena i Cliffa Herringtona, byłych członków Amerykańskiej Partii Nazistowskiej przed jej upadkiem. W 1994 Jeff Schoep został przewodniczącym grupy[7], zajmując stanowisko do stycznia 2019[8], kiedy zastąpił go Burt Colucci[9][10].

NSM był odpowiedzialny za prowadzenie demonstracji, która wywołała zamieszki w Toledo w 2005[11]. W kwietniu 2006 partia zorganizowała wiec na schodach kapitolu w Lansing w stanie Michigan, który spotkał się z większym kontratakiem i zakończył się bójkami[12].

1 maja 2011 Jeff Hall, przywódca kalifornijskiego oddziału NSM, został zabity przez swojego 10-letniego syna z problemami emocjonalnymi, który twierdził, że ma już dość bicia przez ojca i jego macochę[13]. Hall ubiegał się w 2010 o miejsce w zarządzie rady wodnej Riverside County, w wyścigu, w którym zdobył około 30% głosów[14].

Flaga Ruchu Narodowo-Socjalistycznego
Alternatywna flaga Ruchu Narodowo-Socjalistycznego z runą othala zamiast swastyki

W 2012 dwóch byłych członków NSM zostało aresztowanych i skazanych na więzienie za handel narkotykami, gromadzenie zapasów broni i przygotowywanie zamachu terrorystycznego na meksykański konsulat w Stanach Zjednoczonych[15]. Partia współorganizowała marsz Unite the Right w sierpniu 2017, m.in. razem z Tradycjonalistyczną Partią Robotniczą[16], Vanguard America[17] oraz Ligą Południa[18].

Struktury organizacyjne NSM[edytuj | edytuj kod]

Partia posiada ponad 25 filii na terenie całych Stanów Zjednoczonych. Członkowie NSM noszą umundurowanie wzorowane na członkach Sturmabteilung ze zmodyfikowanymi insygniami. Rangi w NSM również zostały zmodyfikowane na wzór tych, które istniały w strukturach SA.

NSM jest aktywną organizacją, która często organizuje zloty, konwencje oraz protesty, a także publiczne palenie książek niepożądanych przez partię autorów.

9 maja 2008 partia ogłosiła, że Brian Holland będzie startował z listy NSM na prezydenta Stanów Zjednoczonych[19].

Zjazd partyjny NSM, Waszyngton, 2008

Liderzy NSM[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Brannen (1974-1984)
  • Cliff Herrington (1984-1994)
  • Jeff Schoep (1994-2019)
  • Burt Colucci (2019-obecnie)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Christopher C. Harmon, Michael D. Feldman, Terrorism Today, Routledge, 18 października 2007, ISBN 978-1-135-97918-8 [dostęp 2020-06-19] [zarchiwizowane z adresu] (ang.).
  2. 25 Points of American National Socialism [online], nsm88.org, 4 kwietnia 2013 [dostęp 2020-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-04] (ang.).
  3. National Socialist Movement [online], Southern Poverty Law Center [dostęp 2020-06-19] [zarchiwizowane z adresu] (ang.).
  4. Owen Daugherty, Detroit Pride parade interrupted by neo-Nazi group: report [online], TheHill, 9 czerwca 2019 [dostęp 2020-06-19] [zarchiwizowane z adresu] (ang.).
  5. Amerykański raj dla neonazistów - Focus.pl [online], sledczy.focus.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  6. Hate Map by State [online], Southern Poverty Law Center [dostęp 2020-06-18] (ang.).
  7. The National Socialist Movement [online], The Anti-Defamation League, 27 września 2013 [dostęp 2020-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-27] (ang.).
  8. How a black man says he ‘outsmarted’ a neo-Nazi group and became their new leader, „The Washington Post [dostęp 2020-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-11] (ang.).
  9. Kelly Weill, Neo-Nazi Allegedly Begged Black Activist to Take Over His Group: ‘It’s Affecting My Health’, „The Daily Beast”, 16 marca 2019 [dostęp 2020-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-02] (ang.).
  10. Jeff Schoep, Setting the Record Straight [online], www.nsm88.org [dostęp 2020-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-04] (ang.).
  11. Police Chief On Toledo Riots - Videos - CBS News [online], web.archive.org, 2 kwietnia 2015 [dostęp 2020-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02].
  12. Hundreds Protest Neo-Nazi National Socialist Movement in Lansing [online], MediaMouse, 24 kwietnia 2006 [dostęp 2020-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-12] (ang.).
  13. Jesse McKinley, Neo-Nazi Father Is Killed; Son, 10, Steeped in Beliefs, Is Accused, „The New York Times”, 10 maja 2011, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-30] (ang.).
  14. Tony Barboza, Neo-Nazi running for office in Riverside County [online], Los Angeles Times, 19 października 2010 [dostęp 2020-06-19] [zarchiwizowane z adresu] (ang.).
  15. Affidavit: 2 Men with supremacist ties had weapons [online], Associated Press, 25 marca 2015 [dostęp 2020-06-19] [zarchiwizowane z adresu] (ang.).
  16. Hatewatch [online], Southern Poverty Law Center [dostęp 2020-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-06] (ang.).
  17. Car Crash Injures at Least Seven at Charlottesville’s ‘Unite the Right’ Rally | FOX40 [online], web.archive.org, 13 sierpnia 2017 [dostęp 2020-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-13].
  18. City says permit will only be OK’d if rally is moved to McIntire Park [online], dailyprogress.com, 28 marca 2019 [dostęp 2020-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-28] (ang.).
  19. NSM fields Candidate Brian Holland for U.S. President [online], wikileaks.cash [dostęp 2020-06-19] [zarchiwizowane z adresu] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]