Ryszard Stryjecki

Ryszard Stryjecki

Data i miejsce urodzenia	1937 Warszawa
Alma Mater	ASP w Warszawie
Dziedzina sztuki	rzeźba
Ważne dzieła
Pomnik Ofiar Rzezi Woli Rzeźby ursynowskie
Odznaczenia
Strona internetowa

Pomnik ofiar Rzezi Woli, Warszawa

Rodzina, Ursynów, Warszawa

Rzeźba "Iglica" na Cmentarzu żołnierzy sowieckich w Mielcu

Ryszard Wojciech Stryjecki (ur. w 1937 w Warszawie) – polski artysta, rzeźbiarz.

Życiorys

Studiował na Wydziale Rzeźby warszawskiej ASP, dyplom uzyskał w 1964 w pracowni prof. Mariana Wnuka. Zajmuje się rzeźbą, medalierstwem i pedagogiką w zakresie rzeźby oraz medalierstwa. Uczestniczył w wielu światowych Biennale Medalierstwa FIDEM oraz w wystawach sztuki polskiej za granicą.

W latach 2000–2002 prowadził pracownię rzeźby w kamieniu na warszawskiej ASP, a w 2000 warsztaty medalierskie dla studentów wydziału rzeźby Akademii Sztuki w Helsinkach. Jest inicjatorem międzynarodowych warsztatów rzeźby w kamieniu "Integrart", w których uczestniczy wielu rzeźbiarzy z Europy.

Twórczość

Prace artysty znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Poznaniu, Wrocławiu, Płocku, a także w zbiorach British Museum w Londynie, w Watykanie, Muzeum im. Puszkina w Moskwie, muzeach niemieckich w Stuttgarcie, Marbach, Ludwigsburgu oraz w zbiorach prywatnych w Europie i Ameryce.

Po uzyskaniu dyplomu, nie mogąc robić rzeźb o wielkich rozmiarach, Ryszard Stryjecki rozpoczął swoje pierwsze medale, które zaczęły budzić się z dziewiętnastowiecznego letargu. Stryjecki zaczął eksperymentować z formą medalu, trzymając się jednak jednego surowca – brązu.

W 1979 zorganizował plener rzeźbiarski dla nowo powstającego osiedla Ursynów. Jego rzeźba "Rodzina" przedstawia trzyosobową rodzinę ma ok. 1,5 m. Została wykonana w wapieniu w ramach pleneru na Ursynowie w 1977, którego koordynatorem był Ryszard Stryjecki. Projekt był jedną z wielu prób pozyskania przez władze artystów i inteligencji po głośnych strajkach z 1976. W tamtym okresie wyjątkowo trudno było pozyskać materiały, jedynym najłatwiej dostępnym surowcem był wapień. W ramach pleneru powstało 10 rzeźb, które są rozmieszczone na terenie dzisiejszego Ursynowa Północnego. Autorami dzieł byli też Edmund Majkowski, Nina Mirecka, Władysław Trojan, Stanisław Sieklucki, Stefan Wierzbicki, Marek Moszyńki.

W latach 1980–1989 stworzył cykl 24 medali „Sukcesja” , będących komentarzem do historii PRL, prezentowany na wielu wystawach sztuki niezależnej w muzeach diecezjalnych.

Jest autorem pomnika Zamordowanych Podczas Powstania Warszawskiego Mieszkańców Woli (2002–2004) oraz współautorem pomnika założyciela Instytutu Głuchoniemych w Warszawie, Jakuba Falkowskiego. Cykl dużych rzeźb kamiennych był eksponowany we wnętrzach Sądu Najwyższego w Warszawie oraz na terenie parkowym i we wnętrzu Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie.

Działalność z osobami głuchoniewidomymi

Ryszard Stryjecki zajmuje się organizacją zajęć i plenerów dla osób głuchoniewidomych. Pierwsza propozycja pojawiła się ze strony Polskiego Związku Niewidomych w 1988. Artysta początkowo zastanawiał się nad sprzecznością rzeźbienia bez wzroku, ale ostatecznie zdecydował się pokonać przeszkodę.

Gdy do formowania kształtów używamy narzędzi, to one właśnie stanowią dystans, który pokonujemy wzrokiem. Jeśli wzroku nie ma, wystarczy odłożyć narzędzia, by móc poczuć się samodzielnym w tworzeniu i ocenie bryły dotykiem. Obróbka kamienia, drewna, metalu czy gipsu są tu więc niecelowe. Na szczęście pozostaje najbardziej pierwotny, elementarny materiał – glina. Oblepione nią palce, usiłując kształtować miękkie i małe formy były by dosyć bezradne. Poczucie pewności wzrośnie wraz ze skalą. Rzeźby dużych rozmiarów zazwyczaj robimy w glinie jedną z dwóch znanych metod: na konstrukcji drewnianej czy metalowej, (czego głuchoniewidomy polecać nie ma sensu) albo metodą tzw. ceramiczną – formując tylko zewnętrzną skorupę grubości kilku czy kilkudziesięciu milimetrów. Wówczas cały proces tworzenia jest jednocześnie nadawaniem i wymyślaniem kształtu, kontrolowaniem i korygowaniem tego, co jest w zamyśle autora.

Od 1990 organizuje dla nich dla nich coroczne warsztaty ceramiczne w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.

Ordery i odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi za zasługi w działalności na rzecz Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (2001)
• Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2011)
• Krzyż Kawalerski Order Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy artystycznej i twórczej, za pielęgnowanie pamięci o najnowszej historii Polski (2016)

Linki zewnętrzne

• Ryszard Stryjecki - rzeźba i medalierstwo [online], Ryszard Stryjecki - rzeźba i medalierstwo [dostęp 2020-07-04] .strona główna serwisu