SBB

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Myopic pattern (dyskusja | edycje) o 22:04, 1 cze 2010. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Szablon:Źródła

{{{nazwa}}}
Ilustracja
Pochodzenie

Polska (Siemianowice Śląskie)

Gatunki

rock progresywny
jazz-rock[1]

Powiązania

Czesław Niemen, Dżem

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

SBB (najpierw Silesian Blues Band, później Szukaj, Burz, Buduj – Search, Break, Build) – polski zespół rockowy założony w 1971 w Siemianowicach przez Józefa Skrzeka, multiinstrumentalistę i wokalistę grupy. SBB w całym okresie swojej działalności rozwijał kilka stylów muzycznych: blues-rock, jazz-rock czy wreszcie rock progresywny.

Historia

Początki

Zespół początkowo grał jako trio towarzyszące Czesławowi Niemenowi w latach 1971-1973[2], jednak silnym osobowościom artystycznym Józefa Skrzeka i Czesława Niemena nie udało się długo współpracować. Drogi artystów rozeszły się, ale pozostawali w przyjaźni do śmierci Niemena, próbując nawet pod koniec lat 90. powołać fundację wspierającą młodych artystów.

Pierwsza płyta, SBB, nagrana w 1974 rozeszła się błyskawicznie, osiągając na czarnym rynku cenę czterokrotnie wyższą od detalicznej. Muzyka znajdująca się na płycie, głównie bluesowo-jazzrockowa nawiązuje brzmieniem do Hendriksa, czy The Cream z silnym brzmieniem fortepianu i gitary basowej. Kolejna płyta '"Nowy Horyzont" wkracza już w brzmienia rocka progresywnego, które są obliczem zespołu do dnia dzisiejszego. Przykładem jest suita rockowa "Wolność z nami", na której oprócz jedynych w swoim rodzaju solówek gitarowych Apostolisa słyszymy wzniosłe partie fortepianu i łagodne, intrygujące brzmienia minimooga, który staje się swego rodzaju wizytówką zespołu.

Lata 70.

Po "Nowym Horyzoncie" przyszedł czas na dwie kolejne płyty – "Pamięć" (1976) i "Ze słowem biegnę do ciebie" (1977). Płyty to stopniowe przejście w kierunku przemyślanych kompozycji progresywnych na miarę tamtych lat. W kompozycjach słyszymy organy Hammonda, syntezatory Mooga – głownie minimooga, na których sztukę gry Józef Skrzek opanował do perfekcji.

W latach 70. SBB odnosiło wielkie sukcesy nie tylko w Polsce, ale również za granicą, wiele koncertując w Czechosłowacji, Niemczech, Szwajcarii, Holandii, Austrii, Finlandii, Szwecji, Danii czy na Węgrzech. Zespół został rozwiązany w 1980 po nagraniu płyty "Memento z banalnym tryptykiem". Przyczyną rozwiązania zespołu było przemęczenie nieustaną 10-letnią aktywnością na scenie. Józef Skrzek tak wspomina pamiętny rok 1980 – ...Szarpaliśmy pomysłami i szukaliśmy dobrych rozwiązań. Brakowało nam spełnienia i prawidłowej gradacji – choćby finansowej. Ciągłe oczekiwanie na rezultaty komercyjne..(..)...Zaczęliśmy się frustrować do tego stopnia, że pamiętam przed wyjazdem na trasę do Beneluxów, jak kierowcy ciężarówek nie podejmowali się odpowiedzialności przewozu sprzętu, bo pękały opony na złych felgach.

Po rozwiązaniu zespołu Józef Skrzek kontynuuje karierę solową, wydając w 1980 roku album solowy pt. "Józefina", Apostolis Anthimos wyjeżdża do Grecji, aby tam pracować jako muzyk sesyjny, powracając do Polski jedynie na występy i nagrania z Tomaszem Stańko, Jerzy Piotrowski współpracuje z różnymi wykonawcami, między innymi z Kombi.

Reaktywowanie

Zespół powracał kilkakrotnie w latach dziewięćdziesiątych – kolejno w 1991, 1993, 1998 roku. Okazją do powrotu był m.in. koncert organizowany przez Franciszka Walickiego "Trzy dekady rocka w Polsce".

W latach 90. nie powstała żadna nowa płyta studyjna, natomiast zespół opublikował kilka płyt koncertowych. Spośród nich wyróżniała się "SBB w filharmonii", planowana już od dawna przez Skrzeka. Projekt z orkiestrą symfoniczną miał powstać już przy okazji płyty "Ze słowem biegnę do ciebie", jednak ówczesny wydawca, Polskie Nagrania, nie zdobył odpowiednich środków.

XXI wiek

Rok 2000 to kolejny powrót zespołu na scenę rockową. W 2004 wytwórnia Metal Mind Productions wydała reedycje wszystkich katalogowanych płyt zespołu, wzbogaconych o bonusy.Tym razem zespół skrócił formy muzyczne (suity) na rzecz przemyślanych utworów rockowych. Nadal wykorzystywany był minimoog, jednak brzmienie stało się ostrzejsze o czym świadczył utwór "Skała" z albumu "The Rock". Do przyjaźni Józefa Skrzeka z Czesławem Niemenem nawiązywał utwór "Pielgrzym" na podstawie wiersza Cypriana Kamila Norwida. Na płycie "New Century" zespół wspominał Boba Mooga stylową kompozycją "Duch Pokoleń" – jest to zamiłowanie zespołu do instrumentów Mooga, a jednocześnie hołd złożony kultowemu wynalazcy. W piosence "Zug a zene mindenhol" z The Rock wystąpił wokalista węgierskiego zespołu Locomotiv GT Tamás Somló.

Kolejnym albumem zespołu SBB w XXI wieku, jest dostępny od 26 stycznia 2009 Iron Curtain.

Muzycy

Obecny skład zespołu

Byli członkowie zespołu

Gościnna współpraca

Dyskografia

Albumy

Albumy koncertowe

Kompilacje

Inne

Wideografia

Książki

  • SBB Wizje – autoryzowana historia zespołu, Śląska Witryna Muzyczna, Katowice, 2003, ISBN 83-919431-0-0
  1. ↑ S.B.B. music, discography, MP3, videos and reviews
  2. ↑ Wacław Panek: Czarownice nad Opolem. Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, 1986, s. 35. ISBN 978-83-202-0482-7.

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=SBB&oldid=21915154”