Shane Long

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Shane Long
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Shane Patrick Long

Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1987
Gortnahoe

Wzrost

178 cm[1]

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2004–2005 Cork City 1 (0)
2005–2011 Reading F.C. 177 (46)
2011–2014 West Bromwich Albion 81 (19)
2014 Hull City 15 (4)
2014–2022 Southampton F.C. 198 (28)
2021 AFC Bournemouth 11 (2)
2022–2023 Reading F.C. 30 (1)
W sumie: 513 (100)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2007–2021  Irlandia 88 (17)
  1. ↑ Aktualne na: 20 grudnia 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 16 grudnia 2023.
Multimedia w Wikimedia Commons

Shane Patrick Long (ur. 22 stycznia 1987 w Gortnahoe) – irlandzki piłkarz, który występował na pozycji napastnika. W latach 2007-2019 reprezentant Irlandii. Uczestnik Mistrzostw Europy w 2012 i 2016 roku.

W swojej karierze występował m.in. w takich klubach jak: Reading, West Bromwich Albion czy Southampton.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 2013 roku Shane Long ożenił się z Kayleah Adams w miejscowości Enniskerry w hrabstwie Wicklow. Mają córkę Teigan i Erin, która jest o cztery lata młodsza. W listopadzie 2016 roku urodził im się syn, którego nazwali Jax[2]. Jego brat – Eamonn również był piłkarzem.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Long urodził się w Gortnahoe w hrabstwie Tipperary w Irlandii[3]. Podczas półfinałów rozgrywek All-Ireland Minor Hurling Champiosnhip U-18 został zauważony i uznany za obiecujący talent[4] and was regarded as a pacey and promising forward[5]. Shane Long początkowo uprawiał hurling i trenował w klubie Tipperary GAA. W międzyczasie trenował również piłkę nożną i 1 lipca 2004 roku został sprowadzony do Cork City. Tam udało mu się rozegrał jednak tylko jeden ligowy pojedynek.

7 czerwca 2005 roku Long podpisał kontrakt z Reading[6]. Razem z nim do drużyny "The Royals" trafił również Kevin Doyle. W nowym zespole Long zadebiutował 28 grudnia w wygranym 2:0 meczu The Championship z Leicester City. 31 grudnia Irlandczyk ustalił na 2:2 wynik spotkania z Derby County i było to jego pierwsze trafienie dla Reading. W kolejnym spotkaniu przeciwko Derby rozegranym 1 kwietnia 2006 Long strzelił natomiast dwie bramki, a Reading zwyciężyło 5:0. Klub irlandzkiego napastnika zajął pierwsze miejsce w ligowej tabeli i awansował do Premier League.

W Premiership Long zadebiutował 23 sierpnia w przegranym 2:1 pojedynku z Aston Villą. W całym sezonie rozegrał łącznie 21 spotkań i zanotował dwa trafienia, a Reading w końcowej tabeli uplasowało się na ósmej pozycji. W kolejnym sezonie Irlandczyk wystąpił w 29 ligowych meczach i strzelił trzy bramki, jednak "The Royals" zajęli w Premier League osiemnaste miejsce i spadli do The Championship. Przez te dwa sezony w ataku Reading grali zazwyczaj Kevin Doyle, Leroy Lita i Dave Kitson. 4 czerwca 2007 roku podpisał nowy 4-letni kontrakt[7]. Od początku sezonu 2008/2009 trener Reading do gry w linii ataku wystawiał Doyle’a oraz Noela Hunta. Long pełnił rolę zmiennika, jednak wchodził na boisku z ławki rezerwowych w większości ligowych meczów.

Shane Long grający dla Southampton

W styczniu 2014 podpisał 3,5-letni kontrakt z Hull City[8]. "Tygrysy" zapłaciły za niego 7 mln funtów. Zadebiutował w przegranym 1-0 meczu z Crystal Palace. 1 lutego 2014 roku strzelił pierwszą bramkę w meczu z Tottenhamem. 22 marca zagrał przeciwko swojej byłej drużynie West Bromwich i zdobył bramkę, przyczyniając się do zwycięstwa 2-0[9].

14 sierpnia 2014 roku przeniósł się do Southampton, podpisał czteroletni kontrakt, angielski klub zapłacił za niego 12 milionów funtów[10]. Pierwsze dwie bramki dla Świętych zdobył w spotkaniu z Leicester City, zastępując Sadio Mané[11]. Pod koniec sezonu w meczu z Aston Villą zdobył gola z okolicy 35 metrów i został on wybrany bramką roku przez kibiców[12]. Ponadto zaliczył dwie asysty przy najszybszym w historii Premier League hat tricku w wykonaniu Sadio Mane, a Święci wygrali 6-1. W kolejnym sezonie po raz pierwszy zanotował trafienie w spotkaniu z Vitesse w ramach kwalifikacji do Ligi Europy. 1 maja 2016 roku zdobył 100 bramkę w swojej karierze przeciwko Manchesterowi City[13]. 21 lipca 2016 roku podpisał nowy 4-letni kontrakt[14].

23 kwietnia 2019 roku w meczu przeciwko Watford Long strzelił najszybszą bramkę w historii Premier League, pokonując Bena Fostera po 7,69 sekundach meczu[15].

31 maja 2021 roku został wypożyczony do A.F.C Bournemouth[16]. 13 lipca 2022 roku wrócił do swojego klubu z przeszłości angielskiego Reading[17][18].

1 lipca 2023 zakończył piłkarską karierę[19][20].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Irlandii Long zadebiutował 7 lutego 2007 roku w wygranym 2:1 spotkaniu z San Marino[21]. Pierwszego gola dla drużyny narodowej zdobył natomiast 26 maja w zremisowanym 1:1 towarzyskim pojedynku przeciwko Boliwii. Wcześniej Long był członkiem kadry do lat 19 oraz 21, oraz reprezentował rezerwy dorosłej reprezentacji[22]. W 2007 roku Irlandzki Związek Piłki Nożnej nominował go do nagrody dla najlepszego irlandzkiego piłkarza młodego pokolenia. W marcu 2011 roku Long dostał powołanie na mecz kwalifikacyjny Mistrzostw Europy 2012 z powodu kontuzji Kevina Doyle’a[23]. W meczu z Urugwajem zdobył pierwszego gola w kwalifikacjach[24], a 26 maja po raz drugi wpisał się na listę strzelców w spotkaniu z Bośnią i Hercegowiną. 29 maja 2013 roku zdobył 19 bramkę dla reprezentacji w meczu z Anglią na Wembley. 2 czerwca 2013 roku dostał opaskę kapitańską na mecz z Gruzją, który Irlandia wygrała 4-0[25]. 29 marca 2015 roku zdobył bramkę w 90 minucie przeciwko Polsce w ramach kwalifikacji do Mistrzostw Europy 2016, zapewniając remis[26]. 8 października 2015 roku Long, ponownie wchodząc z ławki zdobył zwycięską bramkę w grupowym starciu z Niemcami na stadionie Aviva[27].

Mecze i gole w reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

Long podczas meczu kwalifikacyjnego z Austrią
Statystyki reprezentacyjne
Reprezentacja Rok Mecze Gole
Irlandia 2007 7 3
2008 2 0
2009 2 0
2010 5 2
2011 7 1
2012 9 2
2013 10 2
2014 9 1
2015 8 3
2016 12 3
2017 7 0
2018 2 0
Łącznie 80 17

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Reading

Southampton

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

  • Nations Cup: 2011

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • Gracz sezonu w Reading: 2010/11
  • Irlandzki gracz roku: 2010
  • Gol roku w Irlandii: 2013 (przeciwko reprezentacji Anglii)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Shane Long. southamptonfc.com. [dostęp 2017-02-26]. (ang.).
  2. ↑ Baby joy as Shane Long's wife Kayleah gives birth to the couple's first son. Irish Independent, 15 listopada 2016. [dostęp 2016-12-03].
  3. ↑ Patrick Foster: Treated like Royalty. Times Online, 16 kwietnia 2006. [dostęp 2006-05-17].
  4. ↑ The long way from Tipperary
  5. ↑ "Ruth keeps Tipperary in title race". archives.tcm.ie. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-08-21)]., Irish Examiner, 15 May 2003.
  6. ↑ Shane Long Celebrates his 21st Birthday – Tipperary Star. Tipperarystar.ie, 14 stycznia 2008. [dostęp 2015-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 kwietnia 2013)].
  7. ↑ Four new contracts agreed. Reading FC, 11 kwietnia 2008. [dostęp 2007-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  8. ↑ Hull sign West Brom's Shane Long. BBC Sport. [dostęp 2014-01-17]. (ang.).
  9. ↑ Hull 2 – West Brom 0: Long and short of an official clanger. express.co.uk, 23 marca 2014. [dostęp 2014-03-23].
  10. ↑ ANNOUNCEMENT: Saints land Shane Long. saintsfc.co.uk. [dostęp 2014-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 sierpnia 2014)]. (ang.).
  11. ↑ Ian Woodcock: Southampton 2–0 Leicester. BBC Sport, 8 listopada 2014. [dostęp 2014-11-08]. (ang.).
  12. ↑ SOUTHAMPTON FC | Shane Long says he didn't expect to win the Vision Accendo Goal of the Season. Saintsfc.co.uk, 21 maja 2015. [dostęp 2015-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 września 2015)]. (ang.).
  13. ↑ Southampton 4–2 Manchester City [online], BBC Sport, 1 maja 2016 [dostęp 2016-06-29] (ang.).
  14. ↑ Long signs new four-year Saints contract [online], Southampton FC, 21 lipca 2016 [dostęp 2016-07-22] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-15].
  15. ↑ Nick Friend, Shane Long makes history with fastest ever Premier League goal [online], CNN [dostęp 2019-04-26].
  16. ↑ Cherries complete loan deal for Long, „BBC Sport” [dostęp 2023-12-20] (ang.).
  17. ↑ shane long reading transfer - Szukaj w Google [online], www.google.com [dostęp 2023-12-20].
  18. ↑ Reading FC, 9. Shane Long [online], Reading FC [dostęp 2023-12-20].
  19. ↑ Irishmirror.ie, Shane Long 'chilling by the pool' as he enjoys apparent retirement [online], Irish Mirror, 23 sierpnia 2023 [dostęp 2023-12-20] (ang.).
  20. ↑ ‘I think enough is enough’ – Veteran Irish striker Shane Long considers retirement after Reading’s relegation [online], Independent.ie, 16 maja 2023 [dostęp 2023-12-20] (ang.).
  21. ↑ San Marino 1–2 Rep of Ireland [online], BBC Sport, 7 lutego 2007 [dostęp 2007-02-07].
  22. ↑ Republic of Ireland: Under 19 – Squad Profile. Football Association of Ireland. [dostęp 2006-06-03].
  23. ↑ As it Happened: Ireland 2–1 FYR Macedonia. RTÉ Sport, 26 marca 2010. [dostęp 2011-03-30].
  24. ↑ No disgrace in defeat for second string. The Irish Times, 29 marca 2010. [dostęp 2011-03-30].
  25. ↑ Dion Fanning: Wembley hero Long to captain Ireland. Sunday Independent, 2 czerwca 2013. [dostęp 2013-06-02].
  26. ↑ Republic of Ireland player ratings: Wes Hoolahan a deserved man of the match. Irish Independent, 29 marca 2015.
  27. ↑ Republic of Ireland 1–0 Germany: Shane Long slams home winner to beat the world champions and boost Euro 2016 qualifying hopes. Daily Mail, 8 października 2015. [dostęp 2015-10-09].
  28. ↑ S. Long, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2014-09-30].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

skład Southampton F.C.
  • Aktualny na dzień 16 sierpnia 2021
Skład reprezentacji Irlandii na Euro 2012

Irlandia

Skład reprezentacji Irlandii na Euro 2016

Irlandia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Shane_Long&oldid=72281202”