Siepraw (wieś)

Artykuł |
49°54'42"N 19°57'57"E |
---|---|
- błąd |
39 m |
WD |
49°55'N, 19°59'E |
- błąd |
2329 m |
Odległość |
1448 m |
wieś | |
XVI-wieczny kościół św. Marcina | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2014) |
4603 |
Strefa numeracyjna |
12 |
Kod pocztowy |
32-447[1] |
Tablice rejestracyjne |
KMY |
SIMC |
0333842 |
Położenie na mapie gminy Siepraw ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu myślenickiego ![]() | |
![]() |
Siepraw – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie myślenickim, w gminie Siepraw.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.
Siedziba gminy Siepraw. Od 2003 roku na stoku Rusinki (350 m n.p.m.) znajduje się wyciąg narciarski. Licznie odwiedzane sanktuarium bł. Anieli Salawy. We wsi funkcjonuje klub sportowy Karpaty Siepraw.
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi Siepraw: [2][3]
- przysiółki
- Gajówki, Łany, Łysa Góra Druga, Łysa Góra Pierwsza, Psiara, Wądoły, Wieś Druga, Wieś Pierwsza
- części wsi
- Brzeg, Grabie, Granice, Kawęciny, Madejki, Pasternik, Wiśnicz, Zagórze, Załyczanka, Zarusinki
Przysiółki i części wsi administracyjnie dzielą się na 3 sołectwa: Siepraw I, Siepraw II i Siepraw III.
Siepraw I[edytuj | edytuj kod]
Sołectwo obejmuje : Łysa Góra Pierwszą, Łysa Góra Drugą, Madejki, Psiary i część obszaru przysiółka Wieś Pierwsza graniczącego z tymi przysiółkami, a zawartego pomiędzy rzeką Sieprawka i jej dopływem Lenczówką.
Siepraw II[edytuj | edytuj kod]
Sołectwo obejmuje: Grabie, Pasternik, Łany, Kawęciny, Załyczanka i Wieś Pierwsza z wyłączeniem obszaru graniczącego z przysiółkami Łysa Góra Pierwsza i Łysa Góra Druga zawartego pomiędzy rzeką Sieprawką i jej dopływem Lenczówką.
Siepraw III[edytuj | edytuj kod]
Sołectwo obejmuje: Wieś Drugą, Zarusinki, Wiśnicz, Brzeg, Gajówki, Zagórze
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- drewniany kościół św. Marcina. Pierwsze wzmianki o świątyni pochodzą z XVI wieku i można z nich wnioskować, iż kościół był obszerny (mieścił aż trzy ołtarze). Dzisiejszy wygląd to wynik XVIII wiecznej rekonstrukcji. Świątynia jest niewielka, jej charakterystyczną cechą jest brak wyodrębnionego prezbiterium. Msze odbywają się tutaj w dniu 11 listopada (Dzień św. Marcina)
- Sanktuarium bł. Anieli Salawy
Obiekty przyrodnicze[edytuj | edytuj kod]
W miejscowości znajduje się piaskowcowa wychodnia o nazwie Kopytko, zbudowana z twardego piaskowca istebniańskiego. Tworzy ona tzw. ambonę stokową. Ma około 3 metrów wysokości i 20 metrów szerokości. Ze skałą Kopytko i wgłębieniem przypominającym kopyto związane są dwie legendy. Według pierwszej, koń królowej Jadwigi Andegaweńskiej podczas podróży na Węgry i przerwy w okolicach Sieprawia, swoim kopytem zrobił ślad na skale, pozostający do dziś. Według drugiej wgłębienie powstało za sprawą świętego Stanisława ze Szczepanowa, który chciał ukrócić spór mieszkańców Świątnik Górnych i Sieprawia o granicę; gdy przybył na skałę, jego koń zrobił owo wgłębienie, które stanowić miało granicę między skłóconymi miejscowościami[4][5][6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Sieprawice, Sieprawki
- Zobacz też kategorie:
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1150 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Kopytko, malopolska.szlaki.pttk.pl [dostęp 2022-03-09] (pol.).
- ↑ "Kopytko" - forma skalna i związane z nią legendy. [dostęp 2022-03-20].
- ↑ Kopytko – skałka. [dostęp 2022-03-20].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Archiwalna lista jednostek pomocniczych. wrotamalopolski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-30)].
- Oficjalna strona Gminy Siepraw