Sophie Ellis-Bextor
 Sophie Ellis-Bextor (2015) | |
| Imię i nazwisko |
Sophie Michelle Ellis-Bextor |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1997 |
| Wydawnictwo | |
| Powiązania | |
| Strona internetowa | |
Sophie Michelle Ellis-Bextor (ur. 10 kwietnia 1979 w Londynie[1]) – brytyjska piosenkarka, tworząca muzykę łączącą w sobie brzmenia popu, dance, disco i elektronicznych dźwięków z lat osiemdziesiątych. Kilka wydanych przez nią albumów studyjnych osiągnęło status platynowych płyt.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się 10 kwietnia 1979 w Londynie jako córka Janet Ellis, aktorki i prezenterki programu Blue Peter (w którym Sophie wystąpiła w wieku sześciu lat) oraz Robina Bextora, nagradzanego reżysera filmowego. Jej rodzice rozwiedli się, gdy dziewczynka miała cztery lata. Piosenkarka ma trzy siostry i dwóch braci.
W 1997 rozpoczęła karierę muzyczną, zostając wokalistką zespołu muzycznego theaudience. Czytelnicy magazynu Melody Maker określili ją w tamtym czasie „najseksowniejszą piosenkarką rocka”. W latach współpracy z theaudience zaśpiewała m.in. w duecie z Manic Street Preachers piosenkę „Black Holes for the Young”, która znalazła się na stronie B ich singla The Everlasting z 1998. Rok później zespół theaudience rozpadł się, a Ellis-Bextor zrobiła sobie rok przerwy od śpiewania. W tym czasie dorabiała jako modelka, jednak nie spodobało jej się to, dlatego szybko zrezygnowała z tej drogi kariery. W tym czasie zaczęła także pisać powieść.
W 2000 rozpoczęła współpracę ze Spillerem, czego efektem była piosenka „Groovejet (If This Ain't Love)”, która dotarła na szczyt listy przebojów w Wielkiej Brytanii i do wysokich miejsc na wielu europejskich listach, a także zapewniła Ellis-Bextor liczne nagrody, w tym m.in. nagrodę Singla Roku przyznawaną przez czytelników magazynu Melody Maker.
W 2001 wydała swój pierwszy, solowy singiel „Take Me Home” oraz debiutancki album pt. Read My Lips, który zajął drugie miejsce na brytyjskiej liście przebojów. Wysoką pozycję na krajowej liście przebojów zdobył także kolejny singiel z płyty, „Murder on the Dancefloor”, który okupował pierwsze miejsca europejskich list przebojów przez ponad 20 tygodni[2], został także najczęściej graną piosenką 2002 w Europie. Kolejne dwa single Ellis-Bextor, „Get Over You” i „Music Gets the Best of Me”, zostały wydane w 2002 i nie osiągnęły już tak wielkiej popularności – pierwszy dotarł do trzeciego, a drugi – 14. miejsca krajowej listy przebojów. W tym samym roku album Read My Lips doczekał się reedycji, a Ellis-Bextor wygrała Recording Artist Award[3]. Od 2002 trzy lata z rzędu była nominowana do nagrody dla najlepszej brytyjskiej artystki śpiewającej solo[4][5][6]
W październiku 2003 wydała drugi album pt. Shoot from the Hip, który nie powtórzył sukcesu komercyjnego debiutu. Płytę promowała singlami „Mixed Up World” i „I Won't Change You”. Niedługo później przerwała karierę muzyczną, aby zapewnić należytą opiekę swojemu pierwszemu dziecku. Na początku 2005 nagrała pod pseudonimem „Mademoiselle E.B.” utwór „Circles (Just My Good Time)” w duecie z Busface’m. 21 maja 2007 wydała trzeci album pt. Trip the Light Fantastic, który promowała singlami „Catch You”, „Me and My Imagination” i „Today the Sun's on Us”.
3 maja 2010 wydała singiel „Bittersweet”[7][8], a 12 czerwca 2011 – album Make a Scene[9]. Również w 2011 zagrała kolejną międzynarodową trasę koncertową oraz nawiązała współpracę z francuskim DJ-em Bobem Sinclarem, z którym nagrała utwór „Fuck with You”, umieszczony na jego płycie pt. Disco Crash.
W lipcu 2012 ukazał się utwór „Beautiful” Mathieu Bouthiera, na którym gościnnie zaśpiewała Ellis-Bextor. 23 listopada wystąpiła na gali charytatywnej w Londynie, gdzie premierowo wykonała utwór – „Young Blood”, którym zapowiadała kolejny album. Płytę, pt. Wanderlust, wydała 20 stycznia 2014 i dotarła z nią do czwartego miejsca brytyjskiej listy najczęściej kupowanych albumów w Wielkiej Brytanii. Wiosną zagrała dziesięć koncertów promocyjnych kraju.
Pod koniec stycznia 2015 potwierdziła, że pracuje nad materiałem na swój szósty album, nad którym pracuje z Edem Harcourtem. Jesienią przeszła na urlop macierzyński. W styczniu 2016 ogłosiła zakończenie pracy nad nowym albumem oraz zdradziła, że materiał na płycie inspirowany był jej podróżą do Ameryki Północnej, w tym wycieczką do Meksyku. Album, pt. Familia, ukazał się 2 września 2016, a pierwszym singlem z płyty została piosenka „Come with Us”.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jej mężem jest Richard Jones, gitarzysta zespołu The Feeling, którego poślubiła 25 czerwca 2005 we Włoszech. Para ma pięciu synów: Sonny’ego (ur. 2004), Kita Valentine’a (ur. 2009), Raya Holidaya (ur. 2012) i Jessego (ur. 2015) i Mickeya Jonesa (ur. 2019).
Zaangażowana jest w akcję propagującą prawa zwierząt o nazwie PETA[10]. Organizacja ma na celu spowodowanie zaprzestania produkcji futer i zastąpienia ich futrami sztucznymi.
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sophie Ellis-Bextor | Biography & History | AllMusic, www.allmusic.com [dostęp 2017-11-26] (ang.).
- ↑ Sophie Ellis Bextor Murder On The Dancefloor @ Top40-Charts.com – 40 Top 20 & Top 40 Music Charts from 25 Countries.
- ↑ https://web.archive.org/web/20030513023140/http://www.varietyclub.org.uk/news/viewstory.asp?newsid=147.
- ↑ UKMIX – Articles – Brit Awards 2004.
- ↑ Brits 2003: the nominees | Culture | guardian.co.uk.
- ↑ Brits Awards – The Nominees.
- ↑ cgm.pl Sophie Ellis Bextor powraca (pol.). [dostęp 2010-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-14)].
- ↑ Pre-order your signed copies of ‘Bittersweet’ now (ang.). [dostęp 2010-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-11)].
- ↑ Sophie Ellis Bextor Make A Scene.
- ↑ Fur Is Dead > Features > ‘Read My Lips’ Sensation Says, ‘Don’t Wear Fur!'. [dostęp 2006-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-01)].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona (ang.)
- Sophie-Online (ang.)