Spółdzielnia Pszczelarska APIS w Lublinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spółdzielnia Pszczelarska APIS w Lublinie
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Siedziba

Lublin

Adres

ul. Diamentowa 23
20-471 Lublin

Data założenia

1932

Forma prawna

spółdzielnia

Prezes

Radosław Janik

Nr KRS

0000079437

Położenie na mapie Lublina
Mapa konturowa Lublina, w centrum znajduje się punkt z opisem „Spółdzielnia Pszczelarska APIS w Lublinie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Spółdzielnia Pszczelarska APIS w Lublinie”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Spółdzielnia Pszczelarska APIS w Lublinie”
Ziemia51°12′55,3320″N 22°32′56,8680″E/51,215370 22,549130
Strona internetowa

Spółdzielnia Pszczelarska APIS w Lublinie (nazwa skrócona: APIS) – producent miodów, miodów pitnych, węzy mająca swoją siedzibę w Lublinie. Jest najstarszą istniejącą spółdzielnią pszczelarską w Polsce. Nazwa pochodzi od łacińskiej nazwy pszczoły: Apis mellifera oraz od imienia egipskiego świętego byka Apisa.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Spółdzielnia została zawiązana 18 maja 1932 pod nazwą Związek Pszczelarzy. Do wybuchu II wojny światowej urządzono miodosytnię i rozpoczęto produkcję miodów pitnych na dużą skalę. Produkty spółdzielni otrzymały nagrody na zagranicznych na wystawach i kongresach, m.in. w Belgradzie – 1934, w San Antonio – 1936 i w Chicago – 1938.

26 czerwca 1942 podjęto uchwałę zmieniającą nazwę spółdzielni na Apis – Spółdzielnia Handlowo-Przetwórcza z o. u.. W latach 1941-1942 zainwestowano w zakład przetwórczy w centrum Lublina przy ulicy Staszica 5. Przejście frontu wojennego przez Lubelszczyznę w 1944 roku spowodowało poważne zniszczenia zakładu produkcyjnego rozleglejsze aniżeli w działaniach wojennych w 1939 roku.

W 1945 uruchomiono filię spółdzielni w Krakowie przy ul. Floriańskiej. 25 lutego 1946 roku powrócono do nazwy Związek Pszczelarzy Spółdzielnia z o. u. Równolegle postępował proces wyraźnej centralizacji spółdzielni, aż w końcu uległa ona pełnemu upaństwowieniu, co w praktyce oznaczało prawie 8-letni okres zawieszenia działań spółdzielczych. Dopiero w roku 1957 udało się przywrócić formy spółdzielcze, jednakże znacznie już okrojone.

W maju 1957 roku Spółdzielnia wznowiła działalność pod nazwą Okręgowa Spółdzielnia Pszczelarska w Lublinie. W kraju powołano trzy tego typu jednostki – w Lublinie, Krakowie i Poznaniu. Zaplecze produkcyjne zostało ustalone centralnie. Spółdzielni przyznano teren województw: białostockiego, lubelskiego, olsztyńskiego i warszawskiego.

W kwietniu 1963 roku wmurowano akt erekcyjny pod budowę nowego zakładu przetwórczego. W roku 1967 nastąpiła przeprowadzka do nowo zbudowanego obiektu. Inwestycja została zrealizowana w dzielnicy Wrotków przy ul. Diamentowej 23, obecnej siedzibie APIS-u. 50% sprzedaży była eksportowana, głównie do RFN, NRD i Czechosłowacji.

Po reformie administracyjnej z 1975 r., dotychczasowy teren działania Spółdzielni obejmujący 4 województwa, został rozdrobniony na 14 województw, które nie w każdym przypadku pokrywały się z granicami likwidowanych województw. Nowa lista województw przyznanych do obsługi Okręgowej Spółdzielni Pszczelarskiej obejmowała: bialskopodlaskie, białostockie, ciechanowskie, chełmskie, lubelskie, łomżyńskie, ostrołęckie, płockie, radomskie, siedleckie, skierniewickie, suwalskie, warszawskie, zamojskie.

14 czerwca 1991 członkowie spółdzielni przywrócili dawną nazwę Spółdzielnia Pszczelarska "APIS". W marcu 2004 roku zakupiono i uruchomiono nową linię do rozlewu miodów pitnych. 20 maja została ostatecznie zmieniona nazwa na obecną. W listopadzie 2004 roku spółdzielnia zdobyła certyfikaty w zakresie projektowania, produkcji i sprzedaży miodów pitnych, skupu, standaryzacji i sprzedaży miodów naturalnych z zachowaniem wymagań HACCP (ang. Hazard Analysis and Critical Control Point) oraz norm ISO 9001, W 2008 roku uzyskała certyfikat ISO 22000 Systemu Zarządzania Bezpieczeństwem Żywności.

Rejestracja miodów pitnych w Unii Europejskiej[edytuj | edytuj kod]

Spółdzielnia obok Krajowej Rady Winiarstwa i Miodosytnictwa (KRWiM) odegrała dużą rolę w rejestracji miodów pitnych. Starania dotyczyły nadania oznaczenia pochodzenia geograficznego produktów rolnych zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 509/2006 z 20 marca 2006 roku w sprawie produktów rolnych i środków spożywczych będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami.

28 lipca 2008 roku miody pitne zostały zarejestrowane jako Gwarantowana Tradycyjna Specjalność (ang.Traditional Speciality Guaranteed, TSG) na podstawie rozporządzenia Komisji Wspólnot Europejskich NR 729/2008. Zdefiniowano i zarejestrowano następujące nazwy zwyczajowe: półtorak, dwójniak, trójniak i czwórniak.

Najważniejsze miody pitne APIS[edytuj | edytuj kod]

  • półtoraki: Jadwiga i Lubelski
  • dwójniaki: Kurpiowski, Dominikański, Staropolski, Piastun
  • trójniaki: Bernardyński, Piastowski, Apis, Stolnik, Podczaszy, Piastun
  • czwórniak: Korzenny

Miody pszczele APIS[edytuj | edytuj kod]

  • miód wielokwiatowy
  • miód gryczany
  • miód akacjowy
  • miód spadziowy
  • miód lipowy
  • miód wrzosowy
  • miód rzepakowy

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]