Krystyn z Kozichgłów

Krystyn, Krzczon, Krzon

Data śmierci	1437
Ojciec	Prandota z Koziegłów lub Mściwój z Kwiliny

{{Szlachcic infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | opis herbu = | grafika = | dynastia = | commons = | żona = | imię oryginalne = | faksymile = | herb = | mąż = | opis grafiki = | rodzeństwo = | odznaczenia = | wszystkie imiona = | tytuł = | opis faksymile = Nieznane pola: "zdjęcie herbu", "zdjęcie", "opis zdjęcia", "malzonka" oraz "nazwa herbu".

Krystyn z Kozichgłów, Kristin, Koziegłowski, Krzczon z Krzczonowa, herbu Lis, (zm. w 1437 r.) - kasztelan (1430) i starosta sądecki, kasztelan sanocki w 1410 r. Stronnik Andegawenów w Polsce, a następnie Jagiełły.

Po śmierci Ludwika Węgierskiego w odpowiedzi na próbę wyniesienia Siemowita IV na tron Polski, Krystyn wraz z zaufanym dworu węgierskiego, którym był niedawno wypędzony starosta brzeski Ścibor ze Ściborzyc wraz z Janem z Płomykowa najechali w 1383 roku wioski należące do arcybiskupa Bodzanty, tj. Turek i Grzegorzewo.

15 lipca 1410 r. dowodził on czterdziesta drugą chorągwią w bitwie pod Grunwaldem. Chorągiew miała jako znak podwójną strzałę z krzyżem na czerwonym polu. W tym roku został kasztelanem sanockim i łączył w tym czasie urzędy kasztelana oraz sędziego ziemskiego,

W roku 1429 r. był właścicielem Zarszyna i Długiego.

W roku 1431 r. brał udział w wyprawie Jagiełły na Wołyń i udzielał wojskowego wsparcia królowi nad Styrem.

Po 1 czerwca 1434 r. po śmierci króla Władysława Jagiełły na posiadłości Krystyna w księstwie siewierskim, najechał b. burgrabia będziński - Mikołaj Kornicz Siestrzeniec. Najazd Krystyna w odwecie na Gliwice i wyrok korczyński doprowadziły do ustatkowania się tego awanturniczego rycerza Mikołaja Kornicza.

Na zjeździe radomskim wystosowano list do kasztelana poznańskiego Domarata z Iwna, wystawiony przez dziesięciu przywódców wiecu radomskiego: m.in. przez Krystyna.

Według Jana Długosza Krystyn z Koziegłów, słynny wojownik Władysława Jagiełły, który za zasługi wojenne w 1424 r. otrzymał od króla Dupice, Żyrkowice i inne wsie (przeniesione na własność według prawa niemieckiego, (średzkiego), wraz z przyrodnimi braćmi wziął w działach w 1434 r. zamek Bąkowiec, Ligotę Wielką i Małą, Siemięrzyce (Siamoszyce) i Przyłubsko (w parafii Kroczyce) oraz Giebułtów w miechowskim w parafii Książ Wielki. Od nazwy miejscowości Giebułtowa późniejszy kasztelan sandomierski Krystyn z Koziegłów przyjął nazwisko Giebułtowski.

Krystyn z Kozichgłów zmarł w 1437 roku.

Rozbieżności

Błażej Śliwiński twierdzi, że założycielem zamku i miasta Koziegłowy był ojciec Krystyna I z Koziegłów h. Lis, podkomorzy krakowski Mściwoj z Kwiliny i Giebułtowa, co postarzyłoby zamek o kilkadziesiąt lub przynajmniej kilkanaście lat. Teorię tą zanegował natomiast Jacek Laberschek, który uważał, że ojcem Krystyna z Koziegłów był Prandota z Koziegłów, znany zaledwie z jednego dokumentu. Według Laberscheka to właśnie ten Prandota, syn Mściwoja z Krzelowa był głównym inicjatorem budowy zamku. Krystynów było wielu. Np. według F. Piekosińskiego;

Krystyn kasztelan kowalski 1381 — 1394 r. Krystyn, podstoli kaliski 1337,

Krystyn, kasztelan sandomierski (?), wraz z Januszem, wojewodą, podnieśli bunt przeciwko Leszkowi Czarnemu 1282 r. (według J. Długosza).

Krystyn, kasztelan sieciechowski 1283 r., był głównym inicjatorem budowy zamku.

Krystyn, wojewoda mazowiecki v. czerski, w latach 1318 — 1322, dziedzic Staniszewic i Szczytna. Krystyn Gozdawita, wojewoda mazowiecki, w latach 1307 — 1382, miał synów: Pietrasza (Krystyn J. z Czarnkowa), który zajął dobra arcybiskupie, za co dwie wsie dać musiał w 1372 r. (według J. Długosza); i

Krystyn, dziedzic Piaseczna, podskarbiego i marszałka ks. Ziemowita 1388 r.,

Krystyn, podczaszy ks. Kazimierza Kujawskiego i Łęczyckiego 1250 r.,

Krystyn, podczaszy 1293 r., podkomorzy 1298 r., ks. Bolesława Mazowieckiego.

Krystyn, stolnik warszawski, w latach 1353 — 1371.

Kryistyn z Kozichgłow h. Zerwikaptur, miecznik, łowczy królewski, kasztelan sandecki 1401-1408, 1412 - 1413, zm. 1419

Według autora strony internetowej Zamki polskie przy opisie zamku w Mirowie wymieniony jest; Krystyn I (zm. 1419) , Krystyn II i Krystyn III z Mirowa (właściciele zamku).

Źródła;

• Franciszek Ksawery Piekosiński (oprac.), 'Poczet rodów szlachty polskiej wieków średnich, 1911, s.94
• Studia źródłoznawcze - Instytut Historii (Polska Akademia Nauk - 1980, s.39
• Kasper Niesiecki, Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J. – 1846, s. 293
• Joachim Lelewel, Polska dzieje i rzeczy jej, 1856, t. 4, s.190
• Krzysztof Zygalski, Zamek w Mirowie Drogi sukcesu ścieżki klęski, Katowice 2005, ISBN 83-922202-0-X