Kropywnycki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne na podstawie Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego, drobne redakcyjne
Linia 25: Linia 25:
|www = http://www.rks.kr.ua/
|www = http://www.rks.kr.ua/
}}
}}
'''Kirowohrad''' ([[Język ukraiński|ukr.]] ''Кіровоград'', dawniej '''Jelizawietgrad''' ('''Elizawetgrad'''), '''Zinowjewsk''', '''Kirowo''') – miasto w centralnej części [[Ukraina|Ukrainy]], około 250 km na południe od [[Kijów|Kijowa]]. Ma 239 tys. mieszkańców ([[2004]]). Stolica [[Obwód kirowohradzki|obwodu kirowohradzkiego]]. Przez miasto przepływa rzeka [[Inguł]] (dopływ [[Boh]]u).
'''Kirowohrad''' ([[Język ukraiński|ukr.]] ''Кіровоград'', dawniej '''Jelizawietgrad''' ('''Elizawetgrad'''), '''Zinowjewsk''', '''Kirowo''') – miasto w centralnej części [[Ukraina|Ukrainy]], około 250 km na południe od [[Kijów|Kijowa]]. Ma 239 tys. mieszkańców ([[2004]]). Stolica [[Obwód kirowohradzki|obwodu kirowohradzkiego]]. Przez miasto przepływa rzeka [[Inguł]] (dopływ [[Boh]]u). Kirowohrad posiada kompleksowy węzeł komunikacji osobowej: połączenia autobusowe, kolejowe i lotnicze. Obecnie Kirowohrad to miasto słabo uprzemysłowione, pogrążone w dużym [[bezrobocie|bezrobociu]] i pozostałościach po byłym [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckim]] (niedokończone i opustoszałe, monumentalne budowle socjalistyczne i upadające fabryki). Jedną z lepiej prosperujących dziedzin przemysłu jest górnictwo - na peryferiach miasta znajduje się kopalnia [[Uran (pierwiastek)|uranu]]. Wokół miasta przebiegają ważne drogowe trakty komunikacyjne łączące południe z północą ([[Odessa]]–Kijów) oraz wschód z zachodem ([[Dniepropetrowsk]]–[[Winnica (miasto)|Winnica]]).


=== Historia ===
W przeszłości Kirowohrad nosił nazwę Jelizawietgrad na cześć cesarzowej [[Elżbieta Romanowa|Elżbiety]], założycielki Wojskowej Szkoły Kadetów, mieszczącej się w tym mieście. Obecnie Kirowohrad to miasto słabo uprzemysłowione, pogrążone w dużym [[bezrobocie|bezrobociu]] i pozostałościach po byłym [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckim]] (niedokończone i opustoszałe, monumentalne budowle socjalistyczne i upadające fabryki). Jedną z lepiej prosperujących dziedzin przemysłu jest górnictwo - na peryferiach miasta znajduje się kopalnia [[Uran (pierwiastek)|uranu]]. Wokół miasta przebiegają ważne drogowe trakty komunikacyjne łączące południe z północą ([[Odessa]]–Kijów) oraz wschód z zachodem ([[Dniepropetrowsk]]–[[Winnica (miasto)|Winnica]]).
Miasto zostało założone w pobliżu twierdzy św. Elżbiety zbudowanej przez Rosjan w 1752 roku. W przeszłości Kirowohrad nosił nazwę Jelizawietgrad na cześć cesarzowej [[Elżbieta Romanowa|Elżbiety]], założycielki Wojskowej Szkoły Kadetów, mieszczącej się w tym mieście. W 1769 roku twierdza była oblężona przez wojska turecko-tatarskie.

Miasto, obecnie w przeważającym stopniu zamieszkane przez wyznawców [[prawosławie|prawosławia]]. Jest siedzibą [[eparchia kirowohradzka|eparchii kirowohradzkiej]] [[Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego|Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego]] (jej katedrą jest [[sobór Narodzenia Matki Bożej w Kirowohradzie]])<ref>[http://orthodox-kr.org.ua/ strona eparchii]</ref> oraz eparchii kirowohradzkiej niekanonicznego [[Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Kijowskiego|Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego]]<ref>[http://www.cerkva-el.com.ua/ Strona eparchii]</ref>. W mieście znajduje się także [[Kościół łaciński|rzymskokatolicki]], który w minionych czasach służył polskim wiernym. [[Proboszcz]]em tutejszym jest duchowny z [[Polska|Polski]] – {{fakt|w [[1999]] roku [[parafia]] posiadała niespełna 80 wiernych|data=2011-10}}.


W maju 1919 doszło do krwawego [[Pogromy Żydów na Ukrainie (1918-1920)|pogromu]] żydowskiej ludności miasta. W przeciągu trzech dni oddziały [[ataman]]a [[Matwij Hryhorijiw|Hrihorijewa]] zamordowały od 1300 do 3000 osób, plądrując wraz z tłumem domy i sklepy. Prawie wszyscy spośród 50 tysięcy ówczesnych żydowskich mieszkańców Elizawietgradu zostali zepchnięci w stan nędzy<ref>{{cytuj stronę| autor=E. Heifetz | tytuł= The slaughter of the Jews in the Ukraine In 1919 | url=http://www.archive.org/stream/slaughterofjewsi00heifuoft/slaughterofjewsi00heifuoft_djvu.txt | strony=243-8 | data=1921 | opublikowany=Thomas Seltzer, Inc. | język=en | data dostępu=2013-02-12 }} {{cytuj książkę| autor=O. Budnitskii | tytuł=Russian Jews Between the Reds and the Whites, 1917-1920 |
W maju 1919 doszło do krwawego [[Pogromy Żydów na Ukrainie (1918-1920)|pogromu]] żydowskiej ludności miasta. W przeciągu trzech dni oddziały [[ataman]]a [[Matwij Hryhorijiw|Hrihorijewa]] zamordowały od 1300 do 3000 osób, plądrując wraz z tłumem domy i sklepy. Prawie wszyscy spośród 50 tysięcy ówczesnych żydowskich mieszkańców Elizawietgradu zostali zepchnięci w stan nędzy<ref>{{cytuj stronę| autor=E. Heifetz | tytuł= The slaughter of the Jews in the Ukraine In 1919 | url=http://www.archive.org/stream/slaughterofjewsi00heifuoft/slaughterofjewsi00heifuoft_djvu.txt | strony=243-8 | data=1921 | opublikowany=Thomas Seltzer, Inc. | język=en | data dostępu=2013-02-12 }} {{cytuj książkę| autor=O. Budnitskii | tytuł=Russian Jews Between the Reds and the Whites, 1917-1920 |
url=http://books.google.pl/books?id=dLdhSUZI-AYC&lpg=PP1&pg=PA218#v=onepage&q=Elisavetgrad&f=false | strony=218 | data=2012 | wydawca=University of Pennsylvania Press | język=en | isbn=978-0-8122-4364-2 | data dostępu=2013-02-12}} {{cytuj książkę | autor=Y. Arad | tytuł=The Holocaust in the Soviet Union | url=http://books.google.pl/books?id=DqAb5tY4Ai8C&lpg=PP1&pg=PA14#v=onepage&q=1526&f=false | strony=13-14 | rok=2009 | opublikowany=Yad Vashem | język=en | data dostępu=2013-02-12}}
url=http://books.google.pl/books?id=dLdhSUZI-AYC&lpg=PP1&pg=PA218#v=onepage&q=Elisavetgrad&f=false | strony=218 | data=2012 | wydawca=University of Pennsylvania Press | język=en | isbn=978-0-8122-4364-2 | data dostępu=2013-02-12}} {{cytuj książkę | autor=Y. Arad | tytuł=The Holocaust in the Soviet Union | url=http://books.google.pl/books?id=DqAb5tY4Ai8C&lpg=PP1&pg=PA14#v=onepage&q=1526&f=false | strony=13-14 | rok=2009 | opublikowany=Yad Vashem | język=en | data dostępu=2013-02-12}}
{{cytuj stronę| author=Y. Slutsky | tytuł=Kirovograd | url=http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/judaica/ejud_0002_0012_0_11169.html | opublikowany=Jewish Virtual Library | rok=2008 | data dostępu=2013-02-12| język=en}}</ref>. Dziś w Kirowohradzie istnieje niewielka społeczność żydowska, która dysponuje własną [[Synagoga w Kirowohradzie|synagogą]].
{{cytuj stronę| author=Y. Slutsky | tytuł=Kirovograd | url=http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/judaica/ejud_0002_0012_0_11169.html | opublikowany=Jewish Virtual Library | rok=2008 | data dostępu=2013-02-12| język=en}}</ref>.


=== Polonica ===
Kirowohrad posiada kompleksowy węzeł komunikacji osobowej: połączenia autobusowe, kolejowe i lotnicze.
W mieście 22 czerwca [[1904]] urodził się [[Michał Choromański]] – polski pisarz i dramaturg.


=== Wyznania ===
W mieście 22 czerwca [[1904]] urodził się [[Michał Choromański]] – polski pisarz i dramaturg.
Miasto, obecnie w przeważającym stopniu zamieszkane przez wyznawców [[prawosławie|prawosławia]]. Jest siedzibą [[eparchia kirowohradzka|eparchii kirowohradzkiej]] [[Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego|Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego]] (jej katedrą jest [[sobór Narodzenia Matki Bożej w Kirowohradzie]])<ref>[http://orthodox-kr.org.ua/ strona eparchii]</ref> oraz eparchii kirowohradzkiej niekanonicznego [[Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Kijowskiego|Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego]]<ref>[http://www.cerkva-el.com.ua/ Strona eparchii]</ref>. W mieście znajduje się także [[Kościół łaciński|rzymskokatolicki]], który w minionych czasach służył polskim wiernym. [[Proboszcz]]em tutejszym jest duchowny z [[Polska|Polski]] – {{fakt|w [[1999]] roku [[parafia]] posiadała niespełna 80 wiernych|data=2011-10}}. W Kirowohradzie istnieje niewielka społeczność żydowska, która dysponuje własną [[Synagoga w Kirowohradzie|synagogą]].


=== Linki zewnętrzne ===
=== Linki zewnętrzne ===

Wersja z 11:27, 4 gru 2013

Kirowohrad
Кіровоград
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

kirowohradzki

Burmistrz

Ołeksandr Sainsus

Powierzchnia

103 km²

Wysokość

124 m n.p.m.

Populacja (2012)
• liczba ludności
• gęstość


233 683
2269 os./km²

Nr kierunkowy

+380 522

Kod pocztowy

25000-490

Położenie na mapie obwodu kirowohradzkiego
Mapa konturowa obwodu kirowohradzkiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:city}
Strona internetowa

Kirowohrad (ukr. Кіровоград, dawniej Jelizawietgrad (Elizawetgrad), Zinowjewsk, Kirowo) – miasto w centralnej części Ukrainy, około 250 km na południe od Kijowa. Ma 239 tys. mieszkańców (2004). Stolica obwodu kirowohradzkiego. Przez miasto przepływa rzeka Inguł (dopływ Bohu). Kirowohrad posiada kompleksowy węzeł komunikacji osobowej: połączenia autobusowe, kolejowe i lotnicze. Obecnie Kirowohrad to miasto słabo uprzemysłowione, pogrążone w dużym bezrobociu i pozostałościach po byłym Związku Radzieckim (niedokończone i opustoszałe, monumentalne budowle socjalistyczne i upadające fabryki). Jedną z lepiej prosperujących dziedzin przemysłu jest górnictwo - na peryferiach miasta znajduje się kopalnia uranu. Wokół miasta przebiegają ważne drogowe trakty komunikacyjne łączące południe z północą (Odessa–Kijów) oraz wschód z zachodem (DniepropetrowskWinnica).

Historia

Miasto zostało założone w pobliżu twierdzy św. Elżbiety zbudowanej przez Rosjan w 1752 roku. W przeszłości Kirowohrad nosił nazwę Jelizawietgrad na cześć cesarzowej Elżbiety, założycielki Wojskowej Szkoły Kadetów, mieszczącej się w tym mieście. W 1769 roku twierdza była oblężona przez wojska turecko-tatarskie.

W maju 1919 doszło do krwawego pogromu żydowskiej ludności miasta. W przeciągu trzech dni oddziały atamana Hrihorijewa zamordowały od 1300 do 3000 osób, plądrując wraz z tłumem domy i sklepy. Prawie wszyscy spośród 50 tysięcy ówczesnych żydowskich mieszkańców Elizawietgradu zostali zepchnięci w stan nędzy[1].

Polonica

W mieście 22 czerwca 1904 urodził się Michał Choromański – polski pisarz i dramaturg.

Wyznania

Miasto, obecnie w przeważającym stopniu zamieszkane przez wyznawców prawosławia. Jest siedzibą eparchii kirowohradzkiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego (jej katedrą jest sobór Narodzenia Matki Bożej w Kirowohradzie)[2] oraz eparchii kirowohradzkiej niekanonicznego Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego[3]. W mieście znajduje się także rzymskokatolicki, który w minionych czasach służył polskim wiernym. Proboszczem tutejszym jest duchowny z Polskiw 1999 roku parafia posiadała niespełna 80 wiernych[potrzebny przypis]. W Kirowohradzie istnieje niewielka społeczność żydowska, która dysponuje własną synagogą.

Linki zewnętrzne

  1. E. Heifetz: The slaughter of the Jews in the Ukraine In 1919. Thomas Seltzer, Inc., 1921. s. 243-8. [dostęp 2013-02-12]. (ang.). O. Budnitskii: Russian Jews Between the Reds and the Whites, 1917-1920. University of Pennsylvania Press, 2012, s. 218. ISBN 978-0-8122-4364-2. [dostęp 2013-02-12]. (ang.). Y. Arad: The Holocaust in the Soviet Union. 2009, s. 13-14. [dostęp 2013-02-12]. (ang.). Kirovograd. Jewish Virtual Library, 2008. [dostęp 2013-02-12]. (ang.).
  2. strona eparchii
  3. Strona eparchii

Szablon:Link FA Szablon:Link GA