Brahin: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 27: Linia 27:


== Historia ==
== Historia ==
Brahin został pierwszy raz wspomniany w ''[[Latopis Ipatijewski|Latopisie Ipatijewskim]]'' w 1147 roku<ref>[http://litopys.org.ua/ipatlet/ipat15.htm Въ лЂто 6654 (1146) – въ лЂто 6655 (1147)], ПСРЛ. – Т. 2. Ипатьевская летопись. – СПб., 1908. – Стлб. 327-360.</ref>, jako ważny gród [[Ruś Kijowska|Rusi Kijowskiej]]. W 1574 roku zamek wraz z miastem i dobrami ziemskimi został przekazany książętom Wiśniowieckim. W roku 1603 na należącym do Adama Wiśniowieckiego zamku brahińskim pojawił się zbiegły z Moskwy Grigorij Otriepiew i oświadczył, że jest cudownie ocalałym [[Dymitr Samozwaniec I|carewiczem Dymitrem]]<ref>[http://www.radzima.org/pl/object/6341.html Grzegorz Rąkowski „Czar Polesia”, Rewasz, Pruszków 2001].</ref>.
Brahin został pierwszy raz wspomniany w ''[[Latopis Ipatijewski|Latopisie Ipatijewskim]]'' w 1147 roku<ref>[http://litopys.org.ua/ipatlet/ipat15.htm Въ лЂто 6654 (1146) – въ лЂто 6655 (1147)], ПСРЛ. – Т. 2. Ипатьевская летопись. – СПб., 1908. – Стлб. 327-360.</ref>, jako ważny gród [[Ruś Kijowska|Rusi Kijowskiej]]. W 1574 roku zamek wraz z miastem i dobrami ziemskimi został przekazany książętom Wiśniowieckim. Wg inwentarza z tego samego roku zamek w Brahiniu był otoczony wodą<ref>{{Cytuj |autor = Mikola Volkau |tytuł = Волкаў М. А. Брагінскі замак у кантэксце абарончага будаўніцтва на паўднёва-ўсходніх землях Беларусі ў XVI–XVII стст. |data dostępu = 2018-01-30 |url = https://www.academia.edu/35775131/%D0%92%D0%BE%D0%BB%D0%BA%D0%B0%D1%9E_%D0%9C._%D0%90._%D0%91%D1%80%D0%B0%D0%B3%D1%96%D0%BD%D1%81%D0%BA%D1%96_%D0%B7%D0%B0%D0%BC%D0%B0%D0%BA_%D1%83_%D0%BA%D0%B0%D0%BD%D1%82%D1%8D%D0%BA%D1%81%D1%86%D0%B5_%D0%B0%D0%B1%D0%B0%D1%80%D0%BE%D0%BD%D1%87%D0%B0%D0%B3%D0%B0_%D0%B1%D1%83%D0%B4%D0%B0%D1%9E%D0%BD%D1%96%D1%86%D1%82%D0%B2%D0%B0_%D0%BD%D0%B0_%D0%BF%D0%B0%D1%9E%D0%B4%D0%BD%D1%91%D0%B2%D0%B0-%D1%9E%D1%81%D1%85%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D1%96%D1%85_%D0%B7%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8F%D1%85_%D0%91%D0%B5%D0%BB%D0%B0%D1%80%D1%83%D1%81%D1%96_%D1%9E_XVI_XVII_%D1%81%D1%82%D1%81%D1%82 |język = en}}</ref>. W roku 1603 na należącym do Adama Wiśniowieckiego zamku brahińskim pojawił się zbiegły z Moskwy Grigorij Otriepiew i oświadczył, że jest cudownie ocalałym [[Dymitr Samozwaniec I|carewiczem Dymitrem]]<ref>[http://www.radzima.org/pl/object/6341.html Grzegorz Rąkowski „Czar Polesia”, Rewasz, Pruszków 2001].</ref>. Podczas wojny podczas wojny w latach 1654- 1667 Brahiń i tamtejszy niewielki zamek zostały spalone przez oddziały moskiewskie. W miejscu zamku funkcjonował w późniejszym okresie dwór.
Po rozbiorach Rzeczypospolitej znaczącą częścią populacji miasteczka stała się ludność pochodzenia [[Żydzi|żydowskiego]]. Do końca [[XIX wiek]]u, 2254 osoby z 4311 mieszkańców były Żydami<ref name="Jews1898">„Raspredelenie naseleniya mest Rossiyskoy Imperii po chislennosti naseleniya. Vseobshchaya perepis’. Materialy ob economicheskom polozhenii evreev v Rossii.(1898) (ed. Evr.Kol.O-va), as [http://www.jewishgen.org/belarus/Vitaly/Town.html cited] on JewishGen website.</ref>. Wielu Żydów z okolic zostało zabitych przez wojska niemieckie podczas trwania [[II wojna światowa|II wojny światowej]]<ref>„Ghettos in the Gomel Region: Commonalities and Unique Features, 1941-42" by Leonid Smilovitsky, Ph.D., Diaspora Research Center Lester and Sally Entin Faculty of the Humanities Tel Aviv University ([http://www.jewishgen.org/Belarus/newsletter/GomelGhettos.htm fulltext]); citing Yad Vashem Archives, collection M-33/1120, p. 5.</ref>:
Po rozbiorach Rzeczypospolitej znaczącą częścią populacji miasteczka stała się ludność pochodzenia [[Żydzi|żydowskiego]]. Do końca [[XIX wiek]]u, 2254 osoby z 4311 mieszkańców były Żydami<ref name="Jews1898">„Raspredelenie naseleniya mest Rossiyskoy Imperii po chislennosti naseleniya. Vseobshchaya perepis’. Materialy ob economicheskom polozhenii evreev v Rossii.(1898) (ed. Evr.Kol.O-va), as [http://www.jewishgen.org/belarus/Vitaly/Town.html cited] on JewishGen website.</ref>. Wielu Żydów z okolic zostało zabitych przez wojska niemieckie podczas trwania [[II wojna światowa|II wojny światowej]]<ref>„Ghettos in the Gomel Region: Commonalities and Unique Features, 1941-42" by Leonid Smilovitsky, Ph.D., Diaspora Research Center Lester and Sally Entin Faculty of the Humanities Tel Aviv University ([http://www.jewishgen.org/Belarus/newsletter/GomelGhettos.htm fulltext]); citing Yad Vashem Archives, collection M-33/1120, p. 5.</ref>:
{{Cytat|W dniu 13 września 1941 roku, brahińscy Żydzi dostali rozkaz zgromadzenia się w szkole w celu wybrania przedstawiciela i jego zastępcy, ale kiedy 300 Żydów weszło we wskazanym terminie do szkoły, zostali otoczeni przez Niemców i zamknięci. Potem zostali wyprowadzeni w grupach na koniec wioski i rozstrzelani.}}
{{Cytat|W dniu 13 września 1941 roku, brahińscy Żydzi dostali rozkaz zgromadzenia się w szkole w celu wybrania przedstawiciela i jego zastępcy, ale kiedy 300 Żydów weszło we wskazanym terminie do szkoły, zostali otoczeni przez Niemców i zamknięci. Potem zostali wyprowadzeni w grupach na koniec wioski i rozstrzelani.}}

Wersja z 13:04, 30 sty 2018

Brahin
Брагін
ilustracja
Herb Flaga
Herb flaga Brahina
Państwo

 Białoruś

Obwód

homelski

Wysokość

113 m n.p.m.

Populacja (2010)
• liczba ludności


3900[1]

Nr kierunkowy

2344

Kod pocztowy

247630

Tablice rejestracyjne

1

Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:airport}
Strona internetowa

Brahin, Brahiń (błr. Брагін; ros. Брагин, Bragin) – osiedle typu miejskiego na Białorusi w obwodzie homelskim. Siedziba administracyjna rejonu brahińskiego. Osiedle jest położone nad rzeką Brahinką, 28 km od najbliższej stacji kolejowej (w Chojnikach) i liczy 3,9 tys. mieszkańców (2010).

Prywatne miasto szlacheckie położone było w powiecie kijowskim województwa kijowskiego, własność Jeremiego Wiśniowieckiego w latach 30 i 40-tych XVII wieku[2].

Historia

Brahin został pierwszy raz wspomniany w Latopisie Ipatijewskim w 1147 roku[3], jako ważny gród Rusi Kijowskiej. W 1574 roku zamek wraz z miastem i dobrami ziemskimi został przekazany książętom Wiśniowieckim. Wg inwentarza z tego samego roku zamek w Brahiniu był otoczony wodą[4]. W roku 1603 na należącym do Adama Wiśniowieckiego zamku brahińskim pojawił się zbiegły z Moskwy Grigorij Otriepiew i oświadczył, że jest cudownie ocalałym carewiczem Dymitrem[5]. Podczas wojny podczas wojny w latach 1654- 1667 Brahiń i tamtejszy niewielki zamek zostały spalone przez oddziały moskiewskie. W miejscu zamku funkcjonował w późniejszym okresie dwór. Po rozbiorach Rzeczypospolitej znaczącą częścią populacji miasteczka stała się ludność pochodzenia żydowskiego. Do końca XIX wieku, 2254 osoby z 4311 mieszkańców były Żydami[6]. Wielu Żydów z okolic zostało zabitych przez wojska niemieckie podczas trwania II wojny światowej[7]:

W dniu 13 września 1941 roku, brahińscy Żydzi dostali rozkaz zgromadzenia się w szkole w celu wybrania przedstawiciela i jego zastępcy, ale kiedy 300 Żydów weszło we wskazanym terminie do szkoły, zostali otoczeni przez Niemców i zamknięci. Potem zostali wyprowadzeni w grupach na koniec wioski i rozstrzelani.

Przypisy

  1. Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года (ros.).
  2. Наталія Білоус, Приватні міста Київського воєводства в першій половині XVII ст.: кількість, особливості розвитку та функціонування, w: Україна в Центрально-Східній Європі Випуск 15, Kijów 2015, s. 144.
  3. Въ лЂто 6654 (1146) – въ лЂто 6655 (1147), ПСРЛ. – Т. 2. Ипатьевская летопись. – СПб., 1908. – Стлб. 327-360.
  4. Mikola Volkau, Волкаў М. А. Брагінскі замак у кантэксце абарончага будаўніцтва на паўднёва-ўсходніх землях Беларусі ў XVI–XVII стст. [online] [dostęp 2018-01-30] (ang.).
  5. Grzegorz Rąkowski „Czar Polesia”, Rewasz, Pruszków 2001.
  6. „Raspredelenie naseleniya mest Rossiyskoy Imperii po chislennosti naseleniya. Vseobshchaya perepis’. Materialy ob economicheskom polozhenii evreev v Rossii.(1898) (ed. Evr.Kol.O-va), as cited on JewishGen website.
  7. „Ghettos in the Gomel Region: Commonalities and Unique Features, 1941-42" by Leonid Smilovitsky, Ph.D., Diaspora Research Center Lester and Sally Entin Faculty of the Humanities Tel Aviv University (fulltext); citing Yad Vashem Archives, collection M-33/1120, p. 5.

Linki zewnętrzne