Sinti: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Linki zewnętrzne: Po raz trzeci dodałem link zewnetrzny do strony wybitnego Sinto, wymienionego w treści artykułu. Kompletnie nie rozumiem przyczyny, dla których on był usuwany.
m Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Bukaj. Autor wycofanej edycji to Ask.
Linia 30: Linia 30:
*[http://romani.uni-graz.at/rombase ''Rombase - Didactically edited information on Roma'', strona cyganologiczna Uniwersytetu w Grazu (en)]
*[http://romani.uni-graz.at/rombase ''Rombase - Didactically edited information on Roma'', strona cyganologiczna Uniwersytetu w Grazu (en)]
*[http://www.llc.manchester.ac.uk/Research/Projects/romani ''Romani Project Manchester'', strona cyganologiczna Uniwersytetu Manchesterskiego (en)]
*[http://www.llc.manchester.ac.uk/Research/Projects/romani ''Romani Project Manchester'', strona cyganologiczna Uniwersytetu Manchesterskiego (en)]
*[http://www.parno.polinfo.net/ Strona Karola Parno Gierlińskiego]


[[Kategoria:Narodowości]]
[[Kategoria:Narodowości]]

Wersja z 21:10, 21 sty 2008

Sinti, także Sinte (l.poj. r.m. Sinto, r.ż. Sintisa) - tradycyjnie wędrowny lud indoeuropejski, pokrewny narodowi romskiemu i wraz z nim określany mianem Cyganów. Sinti, często utożsamiani z Romami z powodu wspólnego języka i podobnych obyczajów, w Niemczech i w Holandii znani są jako Zigeuner, we Włoszech zaś jako Zingari.

Pochodzenie nazwy własnej Sinti (Sinte) nie jest jasne. Być może ma ona związek z imieniem legendarnego przywódcy Sindolo, znanego ze średniowiecznych zapisków, odnoszących się do Romów. Jej pokrewieństwo toponimowi Sindh (prowincja w dzisiejszym Pakistanie) jest również prawdopodobne, gdyż region ten leży w obszarze, na którym zachodził najwcześniejszy etap etnogenezy Romów. Dane językoznawcze zdają się jednakże wskazywać obcy charakter tego etnonimu, który w deklinacji zachowuje się jak inne zapożyczone słowa.

Sinti posługują się dialektem północno-zachodniej gałęzi języka romskiego, w którym można zaobserwować duży wpływ leksykalny i gramatyczny niemczyzny.

Do niedawna Sinti prowadzili wyłącznie wędrowny tryb życia. Dziś jedynie niewielki odsetek pozostał wierny tej tradycji, choć rozumienie zasad romanipen pozostało wśród Sintich bardzo ortodoksyjne. W Niemczech i Austrii pojawili się w średniowieczu. Z czasem rozdzielili się na dwie grupy: Eftavagarja ("Siedem wozów") i Estraxarja ("z Austrii"). Eftavagarja wywędrowali do Francji i tam ulegli asymilacji z miejscowymi Cyganami (Manuszami). Z kolei Estraxarja trafili do Włoch, Chorwacji, Transylwanii, Czech, Słowacji i na Węgry. W miejscu osiedlenia również ulegali asymilacji z pobratymcami lub przybierali nazwy regionalne.

W Polsce istnieje niewielka społeczność Sinti, żyjąca głównie na tzw. Ziemiach Odzyskanych, pochodząca od niemieckich Sinti. Tradycyjnie są oni wyznawcami luteranizmu.

Znani przedstawiciele:

Zobacz też

Bibliografia

  • Jerzy Ficowski, Cyganie polscy, Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1953
  • Jerzy Ficowski, Cyganie na polskich drogach, Kraków, Wrocław, Wydaw. Literackie, 1986
  • Angus M. Fraser, Dzieje Cyganów, Warszawa, Państowy Instytut Wydawniczy, 2001

Linki zewnętrzne