Sinti: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m →Linki zewnętrzne: Po raz trzeci dodałem link zewnetrzny do strony wybitnego Sinto, wymienionego w treści artykułu. Kompletnie nie rozumiem przyczyny, dla których on był usuwany. |
|||
Linia 30: | Linia 30: | ||
*[http://romani.uni-graz.at/rombase ''Rombase - Didactically edited information on Roma'', strona cyganologiczna Uniwersytetu w Grazu (en)] |
*[http://romani.uni-graz.at/rombase ''Rombase - Didactically edited information on Roma'', strona cyganologiczna Uniwersytetu w Grazu (en)] |
||
*[http://www.llc.manchester.ac.uk/Research/Projects/romani ''Romani Project Manchester'', strona cyganologiczna Uniwersytetu Manchesterskiego (en)] |
*[http://www.llc.manchester.ac.uk/Research/Projects/romani ''Romani Project Manchester'', strona cyganologiczna Uniwersytetu Manchesterskiego (en)] |
||
*[http://www.parno.polinfo.net/ Strona Karola Parno Gierlińskiego] |
|||
[[Kategoria:Narodowości]] |
[[Kategoria:Narodowości]] |
Wersja z 21:10, 21 sty 2008
Sinti, także Sinte (l.poj. r.m. Sinto, r.ż. Sintisa) - tradycyjnie wędrowny lud indoeuropejski, pokrewny narodowi romskiemu i wraz z nim określany mianem Cyganów. Sinti, często utożsamiani z Romami z powodu wspólnego języka i podobnych obyczajów, w Niemczech i w Holandii znani są jako Zigeuner, we Włoszech zaś jako Zingari.
Pochodzenie nazwy własnej Sinti (Sinte) nie jest jasne. Być może ma ona związek z imieniem legendarnego przywódcy Sindolo, znanego ze średniowiecznych zapisków, odnoszących się do Romów. Jej pokrewieństwo toponimowi Sindh (prowincja w dzisiejszym Pakistanie) jest również prawdopodobne, gdyż region ten leży w obszarze, na którym zachodził najwcześniejszy etap etnogenezy Romów. Dane językoznawcze zdają się jednakże wskazywać obcy charakter tego etnonimu, który w deklinacji zachowuje się jak inne zapożyczone słowa.
Sinti posługują się dialektem północno-zachodniej gałęzi języka romskiego, w którym można zaobserwować duży wpływ leksykalny i gramatyczny niemczyzny.
Do niedawna Sinti prowadzili wyłącznie wędrowny tryb życia. Dziś jedynie niewielki odsetek pozostał wierny tej tradycji, choć rozumienie zasad romanipen pozostało wśród Sintich bardzo ortodoksyjne. W Niemczech i Austrii pojawili się w średniowieczu. Z czasem rozdzielili się na dwie grupy: Eftavagarja ("Siedem wozów") i Estraxarja ("z Austrii"). Eftavagarja wywędrowali do Francji i tam ulegli asymilacji z miejscowymi Cyganami (Manuszami). Z kolei Estraxarja trafili do Włoch, Chorwacji, Transylwanii, Czech, Słowacji i na Węgry. W miejscu osiedlenia również ulegali asymilacji z pobratymcami lub przybierali nazwy regionalne.
W Polsce istnieje niewielka społeczność Sinti, żyjąca głównie na tzw. Ziemiach Odzyskanych, pochodząca od niemieckich Sinti. Tradycyjnie są oni wyznawcami luteranizmu.
Znani przedstawiciele:
- Karol Parno Gierliński (ur. 1938): artysta-plastyk (rzeźbiarz), pisarz i poeta (piszący w języku romskim oraz polskim), członek zarządu Związku Romów Polskich w Szczecinku
- Bireli Lagrene (ur. 1966): muzyk jazzowy
- Django Reinhardt (1910-1953): muzyk jazzowy
- Franz Schnuckenack Reinhardt (1921-2006): muzyk jazzowy
- Titi Winterstein (współcześnie): muzyk jazzowy
- Josef Erich Zawinul (ur. 1932): muzyk jazzowy
Zobacz też
Bibliografia
- Jerzy Ficowski, Cyganie polscy, Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1953
- Jerzy Ficowski, Cyganie na polskich drogach, Kraków, Wrocław, Wydaw. Literackie, 1986
- Angus M. Fraser, Dzieje Cyganów, Warszawa, Państowy Instytut Wydawniczy, 2001