Diabeł (film 1972): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
Radzmirowski (dyskusja | edycje)
m dodano wytwórnię
Linia 54: Linia 54:
{{Andrzej Żuławski}}
{{Andrzej Żuławski}}


[[Kategoria:Polskie filmy dramatyczne]]
[[Kategoria:Polskie horrory]]
[[Kategoria:Polskie horrory]]
[[Kategoria:Filmy z 1972 roku]]
[[Kategoria:Filmy z 1972 roku]]
[[Kategoria:Filmy w reżyserii Andrzeja Żuławskiego]]
[[Kategoria:Filmy w reżyserii Andrzeja Żuławskiego]]
[[Kategoria:Polskie filmy historyczne]]
[[Kategoria:Polskie filmy historyczne]]
[[Kategoria:Filmy Zespołu Filmowego X]]


[[en:Diabeł]]
[[en:Diabeł]]

Wersja z 01:13, 15 gru 2011

Diabeł
Gatunek

horror
dramat
historyczny

Data premiery

Polska marzec 1988

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

119 min

Reżyseria

Andrzej Żuławski

Scenariusz

Andrzej Żuławski

Główne role

Leszek Teleszyński
Wojciech Pszoniak
Małgorzata Braunek

Muzyka

Andrzej Korzyński

Zdjęcia

Maciej Kijowski

Scenografia

Jan Grandys

Montaż

Krzysztof Osiecki

Wytwórnia

Zespół Filmowy X

Diabeł – polski horror wyprodukowany w 1972 roku. Zatrzymany na kilkanaście lat przez PRL-owską cenzurę, doczekał się premiery dopiero w 1988 roku.

Opis fabuły

Akcja rozgrywa się w styczniu 1793 roku podczas wkroczenia wojsk pruskich do Wielkopolski. Nieznajomy (Pszoniak) wyprowadza z więziennego klasztoru młodego szlachcica Jakuba (Teleszyński) wraz z zakonnicą. Niedoszły królobójca, wyraźnie oszołomiony torturami Jakub, wraca w towarzystwie zakonnicy w rodzinne strony, ale spotkanie z rodzicami, rodzeństwem, przyjacielem oraz narzeczoną tylko potęguje w nim opętanie. Nieznajomy wręcza Jakubowi brzytwę i każe „oczyszczać”. Jakub postanawia rozliczyć się z najbliższymi, którzy pogrążyli się w zdradzie i moralnej rozpuście, zatraca przy tym poczucie realności.

Obsada

Realizacja

  • Scenariusz Diabła, opublikowany w 1969 w miesięczniku „Kino”, zapowiadał klasyczny horror.
  • Prasa zamieszczała reportaże z planu Diabła, a reżyser udzielał wywiadów dotyczących powstającego filmu. Jednak Diabła zatrzymała cenzura z powodu okrucieństwa i zbyt śmiałych scen erotycznych, jakich dopatrzyli się w filmie ówcześni dygnitarze kinematografii. Jak dzisiaj powszechnie wiadomo stanowiło to tylko pretekst, by nie dopuścić tego wizjonerskiego i politycznie zaangażowanego dzieła do szerokiego rozpowszechniania. Po tym bolesnym wydarzeniu Żuławski został zmuszony wbrew własnej woli opuścić kraj i wyemigrował do Francji. Mimo odblokowania po Sierpniu '80 wielu niecenzuralnych dotąd filmów, premiera Diabła odbyła się dopiero w roku 1988.

Linki zewnętrzne