Małgorzata Braunek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Małgorzata Braunek
Ilustracja
Małgorzata Braunek (2012)
Data i miejsce urodzenia 30 stycznia 1947
Szamotuły
Data i miejsce śmierci 23 czerwca 2014
Warszawa
Zawód aktorka
Współmałżonek Andrzej Krajewski
Lata aktywności 1967–2013
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach

Małgorzata Braunek (ur. 30 stycznia 1947 w Szamotułach, zm. 23 czerwca 2014 w Warszawie) – polska aktorka filmowa i teatralna, nauczycielka zen.

Życiorys[edytuj]

Była absolwentką XVIII Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Zamoyskiego w Warszawie (1966 r.), do 1969 roku studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie na wydziale aktorskim, której nie ukończyła z powodu rozpoczęcia kariery filmowej. W 1970 roku została wyróżniona jako Gwiazda Sezonu Filmowego. Zagrała w przeszło 20 filmach, w tym Żywot Mateusza, Polowanie na muchy, Trzecia część nocy, Potop, Lalka (serial TV). Poza filmem grała na scenie Teatru Narodowego w Warszawie w latach 1971–1974. W latach 80. zerwała z aktorstwem, a wróciła do zawodu około roku 2001. W 2010 roku zagrała Elżbietę Vogler w spektaklu Krystiana Lupy pt. Persona. Ciało Simone w Teatrze Dramatycznym w Warszawie.

11 kwietnia 2014 roku została odznaczona złotym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis[1]. Postanowieniem prezydenta Polski Bronisława Komorowskiego 22 kwietnia 2014 roku została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia w pracy artystycznej i społecznej oraz za zasługi na rzecz przemian demokratycznych w Polsce[2].

Życie prywatne[edytuj]

Urodziła się w Szamotułach, jako córka oficera kawalerii i rotmistrza Wojska Polskiego Władysława Braunka (1900−1963) i jego żony Anny Ruty z domu Beni (1911−2000)[3]. Została wychowana w tradycji luterańskiej, z którą związana była jej matka. Ojciec Małgorzaty Braunek był katolikiem.

Była trzykrotnie zamężna: z aktorem Januszem Guttnerem, z reżyserem Andrzejem Żuławskim (rozwód w 1976 roku), a do śmierci z pisarzem i buddystą Andrzejem Krajewskim. Była matką reżysera Xawerego Żuławskiego oraz aktorki Oriny Krajewskiej (ur. 1987)[4].

Była buddystką, zwierzchnikiem Związku Buddyjskiego Kanzeon, 25 stycznia 2011 roku otrzymała tytuł rōshiego[5] od rōshiego Dennisa Genpo Merzela. Wspierała ruch na rzecz praw człowieka w Chińskiej Republice Ludowej. Była także wegetarianką, wspierała akcje na rzecz praw zwierząt[6].

Razem z Mają Ostaszewską i Ksawerym Jasieńskim w 2007 roku nagrała adaptację audio buddyjskich bajek zebranych przez Rafe Martina w zbiorze Głodna tygrysica (wyd. Wydawnictwo Elay, 2006). Adaptacja jest dostępna do pobrania za darmo, m.in. ze strony Pomarańczowej Księgarni[7].

Małgorzata Braunek zmarła w Warszawie 23 czerwca 2014 roku[8][9][10]. Przyczyną śmierci była choroba nowotworowa. W dniach 23−30 czerwca odbywały się buddyjskie uroczystości pogrzebowe[11]. Aktorka została pochowana 5 lipca 2014 roku w grobie swojej matki na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie. Pogrzeb miał charakter świecki, lecz 6 lipca 2014 roku zostało odprawione nabożeństwo żałobne w luterańskim kościele Świętej Trójcy.

Wybrana filmografia[edytuj]

Dubbing[edytuj]

Przypisy[edytuj]

  1. ↑ Największe gwiazdy polskiego kina na przyznaniu medali „Zasłużony Kulturze” (pol.). afterparty.pl. [dostęp 2014-04-11].
  2. ↑ Order Odrodzenia Polski dla Małgorzaty Braunek (pol.). prezydent.pl, 2014-04-22. [dostęp 2014-04-22].
  3. ↑ Janusz R. Kowalczyk: Małgorzata Braunek. culture.pl, 10 czerwca 2014. [dostęp 6 lipca 2014].
  4. ↑ Tygodnik Życie na Gorąco nr 28, 10 lipca 2014, s. 35.
  5. ↑ Małgorzata Jiho Braunek Roshi www.kanzeon.pl [odczyt 24.06.2014].
  6. ↑ Małgorzata Braunek: trzeba poświęcić trochę czasu, by poznać dobrze samego siebie.
  7. ↑ Pomarańczowa Księgarnia.
  8. ↑ Nie żyje Małgorzata Braunek. 2014-06-23. [dostęp 2014-06-24].
  9. ↑ Małgorzata Braunek w bazie filmpolski.pl
  10. ↑ Jacek Szczerba: Małgorzata Braunek – wielka aktorka bez maski. „Śmierć jest końcem, ale też początkiem” (pol.). wyborcza.pl, 2014-06-23. [dostęp 2014-06-24].
  11. ↑ W niedzielę pożegnanie Małgorzaty Braunek. tvn24.pl, 1 lipca 2014. [dostęp 6 lipca 2014].

Bibliografia[edytuj]

Linki zewnętrzne[edytuj]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Małgorzata_Braunek&oldid=49012467”