Tefroseris całolistny pomarańczowy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m int. |
|||
Linia 45: | Linia 45: | ||
=== Linki zewnętrzne === |
=== Linki zewnętrzne === |
||
* [http://www.pttns.pl/obrazki/albumy/zielnik/zolte/starzecpomaraczowysenecioaurantiacusastrowate.html Fotografie starca pomarańczowego |
* [http://www.pttns.pl/obrazki/albumy/zielnik/zolte/starzecpomaraczowysenecioaurantiacusastrowate.html Fotografie starca pomarańczowego] |
||
[[Kategoria:Asteroideae]] |
[[Kategoria:Asteroideae]] |
Wersja z 04:14, 22 kwi 2012
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Klad | |
Klad | |
Klad | |
Klasa | |
Klad | |
Rząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj | |
Nazwa systematyczna | |
{{{nazwa łacińska}}} (Hoppe) Less[1]. |
Starzec pomarańczowy (Senecio aurantiacus (Hoppe) Less.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych (Asteraceae).
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje wyłącznie w niższych położeniach gór Europy Środkowej. Znane są jego stanowiska w Karpatach i Alpach Wschodnich. W Polsce jest bardzo rzadki i występuje tylko w Karpatach (w Pieninach i w Tatrach), oraz na Wyżynie Lubelskiej i Małopolskiej. W Karpatach znane są następujące jego stanowiska: Giewont (1900 m), Dolina Smytnia (1585 m), Mała Świstówka (1400-1440 m), Małołączniak (1900 m), Niżnia Świstówka Małołącka (1468 m), Tomanowe Stoły (1920 m), Wąwóz Kraków (1700 m), Wąwóz Szopczański (550 m), Wyżnie !400 m), Zawiesy (440 m), Okrąglica (960 m), Sokolica (450 m)[4].
Morfologia
- Pokrój
- Roślina o wysokości do 50 cm, o łodydze i liściach początkowo pajęczynowato owłosionych, później łysiejących. Po odpadnięciu cienkich końców włosków pozostają sztywne 3-komórkowe ich podstawy[5].
- Liście
- Ulistnienie skrętoległe. Dolne liście tworzą różyczkę, są jajowate lub szerokoeliptyczne, całobrzegie lub rzadko ząbkowane. Wewnętrzne liście w różyczce są większe od zewnętrznych. Dolne liście łodygowe są duże, o nasadzie zbiegającej w ogonek oskrzydlający łodygę. Górne liście są siedzące i stopniowo ku górze coraz węższe i mniejsze[4].
- Kwiaty
- Kuliste koszyczki zebrane w luźną wierzchotkę. Okrywa koszyczka szczytowego składa się z około 21 lub nieco więcej listków, ale w bocznych koszyczkach może być mniej, niż 21 listków okrywy. U podstawy okrywy brak dodatkowych listków[5]. Kwiaty o kolorze od żółtopomarańczowego do czerwonopomarańczowego. Zazwyczaj w koszyczku występują zarówno kwiaty rurkowate, jak i języczkowate, czasami jednak brak kwiatów języczkowatych[4].
- Owoc
- Niełupki o długości ok. 3 mm, wyposażone w dwukrotnie dłuższy puch kielichowy[4].
Biologia i ekologia
- Rozwój
- Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia, jest owadopylna, nasiona rozsiewane są przez wiatr. Rozmnaża się wyłącznie przez nasiona[4].
- Siedlisko
- Roślina wapieniolubna. Rośnie w szczelinach skał, w murawach naskalnych, na piargach, głównie w miejscach nasłonecznionych[4].
- Genetyka
- Liczba chromosomów 2n = 48[4].
Zagrożenia i ochrona
W Polsce mimo rzadkości występowania nie jest specjalnie zagrożony antropopresją. W polskich Karpatach objęto prawną ochroną najliczniejsze stanowisko jego występowania na Zawiesach w Pieninach. Na początku lat 90. w ramach ochrony czynnej usunięto drzewa i krzewy zacieniające skałę oraz rozpoczęto regularne koszenie łąki wokół skały. Przyniosło to bardzo dobre rezultaty: odnowiła się typowa dla tego miejsca murawa naskalna z dużą ilością okazów starca pomarańczowego (około 35-40 kwitnących okazów)[4].
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
- ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website. 2001–. [dostęp 2012-04-10]. (ang.).
- ↑ The Plant List. [dostęp 2011-01-25].
- ↑ a b c d e f g h Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ a b Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
<ref>
o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.