Szkoła przy ul. Berwińskiego w Poznaniu: Różnice pomiędzy wersjami
52°23′54″N 16°54′06″E/52,398333 16,901667| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
poprawa nr rej, dodanie commons |
m →Architektura: int. |
||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
<gallery> |
<gallery> |
||
Plik:Poznań szkoła Berwińskiego.JPG| |
Plik:Poznań szkoła Berwińskiego.JPG|Widok od strony ul. Matejki |
||
Plik:School Poznan Berw.JPG| |
Plik:School Poznan Berw.JPG|Detal architektoniczny |
||
Plik:School Poznan Wyspianskiego St.JPG| |
Plik:School Poznan Wyspianskiego St.JPG|Sala gimnastyczna – ul. Wyspiańskiego |
||
</gallery> |
</gallery> |
||
Wersja z 22:39, 19 lut 2014
 nr rej. 222 z 23.05.1979 [1]
| |
 front budynku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Ulica Berwińskiego 2/4 |
| Typ budynku |
szkoła |
| Styl architektoniczny | |
| Rozpoczęcie budowy | |
| Ukończenie budowy | |
Położenie na mapie Poznania  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
| 52°23′54″N 16°54′06″E/52,398333 16,901667
| |
Szkoła przy ul. Berwińskiego w Poznaniu – zabytkowy budynek szkolny w stylu neorenesansu północnego, zlokalizowany w Poznaniu przy ul. Ryszarda Berwińskiego 2/4 (dawniej Baarthstrasse) na Łazarzu.
Projekt
Obiekt wybudowano w latach 1903-1905, jako szkołę średnią (IV. Mittelschule), według projektu miejskich urzędników budowlanych – Felixa Moritza i Henricha Gründera, na terenie dawnej szkółki drzewnej. Szkoła miała charakter wzorcowy i mogło w niej pobierać naukę 1100-1600 uczniów.
Architektura
Elewacja z żółtej cegły, bogata i bardzo plastyczna, skierowana była w kierunku ówczesnego Ogrodu Botanicznego (obecnie Parku Wilsona). Bryła trzysegmentowa, pięciokondygnacyjna, a wliczając partie szczytowe – siedmiokondygnacyjna. Założenie podzielone było na część dziewczęcą i chłopięcą. Łącznie wewnątrz było 28 klas i trzy aule (te ostatnie były koedukacyjne). Również wspólnie używano gabinet fizyczny i niektóre sale tematyczne. Obecnie do rejestru zabytków wpisany jest gmach szkolny, sala gimnastyczna oraz ogrodzenie.
-
Widok od strony ul. Matejki -
Detal architektoniczny -
Sala gimnastyczna – ul. Wyspiańskiego
Historia
W latach 1924-1925 sala gimnastyczna przy szkole odgrywała rolę punktu etapowego dla Polaków, którzy wracali do Polski z Niemiec i zamierzali tu na stałe pozostać. Pobyty etapowe trwały z reguły około dwóch tygodni.
W czasach PRL przez krótki czas w gmachu miały siedzibę aż cztery szkoły podstawowe: numer 9, 15, 26 i 43.
Obecnie obiekt nadal pełni rolę oświatową – jest Szkołą Podstawową nr 26 im. Ryszarda Berwińskiego. Ponadto mieści Zarząd Oddziału Wielkopolskiego PTSM.
W pobliżu znajduje się wiele zabytków architektury i pamiątek historycznych, m.in. Johow-Gelände, Kamienica Margarety Grüder, Pomnik Woodrowa Wilsona, Kościół św. Anny, Willa Paula Ueckera, czy Palmiarnia Poznańska.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolska [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
Bibliografia
- Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8.
- Praca zbiorowa, Atlas architektury Poznania, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2008, s. 84, ISBN 978-83-7503-058-7.
- Praca zbiorowa, Poznań – spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s. 33, ISBN 83-89525-07-0.
- Marcin Libicki, Poznań – przewodnik, Wydawnictwo Gazeta Handlowa, Poznań, 1997, s. 41, ISBN 83-902028-4-0.
- http://www.sp26poznan.ikar.pl/html/historia.html – historia szkoły (dostęp 5.10.2010)