Vallabhbhai Jhaverbhai Patel: Różnice pomiędzy wersjami

Vallabhbhai Jhaverbhai Patel
	; 31 października 1949
Data i miejsce urodzenia	31 października 1875 ; Nadiad
Data i miejsce śmierci	15 grudnia 1950 ; Mumbaj
	minister spraw wewnętrznych Indii
Okres	od 15 sierpnia 1947; do 15 grudnia 1950
Przynależność polityczna	Indyjski Kongres Narodowy
Poprzednik	powstanie urzędu
Następca	Chakravarthi Rajagopalachari
	Cytaty w Wikicytatach

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 03:37, 31 sty 2015

Vallabhbhai Jhaverbhai Patel (gudźarati વલ્લભભાઈ પટેલ; ur. 31 października 1875 zm. 15 grudnia 1950), indyjski prawnik, polityk i działacz niepodległościowy. Młodszy brat indyjskiego polityka Vithalbhai Patela (1873 - 1933) .

W latach 1910 - 1913 kształcił się w Wielkiej Brytanii. Specjalizował się w prawie karnym. Po powrocie do kraju, przez kilka lat pracował jako adwokat w Allahabadzie. Od 1917 brał udział w ruchu biernego oporu. Wielokrotnie był więziony przez brytyjską administrację kolonialną. Trzykrotnie (1929, 1937 i 1945) kandydował na stanowisko przewodniczącego Indyjskiego Kongresu Narodowego, rywalizując z Nehru. Za każdym razem rezygnował na prośbę Mahatmy Gandhiego. Popierał zachowanie statusu dominium w ramach Wspólnoty Narodów przez Indie. Przychylnie odnosił się do koncepcji utworzenia Pakistanu. W polityce gospodarczej przeciwstawiał się socjalistycznym reformom podejmowanym przez premiera.

W latach 1947 - 1950 był wicepremierem i ministrem spraw spraw wewnętrznych. Jego największym osiągnięciem było stworzenie trwałego systemu administracyjnego, w tym likwidacja księstw^[1]. Jako wpływowy działacz partyjny doprowadził do przekształcenia Kongresu w nowoczesną partię polityczną o sformalizowanych strukturach.

W 1991 został pośmiertnie uhonorowany najwyższym indyjskim odznaczeniem państwowym, Orderem Bharat Ratna.

↑ Słownik najnowszej historii świata 1900 - 2007 marty - prze. Warszawa: Rzeczpospolita, Prószyński i S-ka, 2008, s. 142. ISBN 978-83-7469-686-9.

Bibliografia

Atlas historyczny PWN - edycja 2004

[1] Słownik najnowszej historii świata 1900 - 2007 marty - prze. Warszawa: Rzeczpospolita, Prószyński i S-ka, 2008, s. 142. ISBN 978-83-7469-686-9.

[1]

@@ Linia 13: / Linia 13: @@
  |poprzednik        = powstanie urzędu
  |następca          = [[Chakravarthi Rajagopalachari]]
  |odznaczenia       =
  |commons           =
  |quote             =
 }}
-'''Vallabhbhai Jhaverbhai Patel''' ([[gudźarati]] વલ્લભભાઈ પટેલ; ur. [[31 października]] [[1875]] zm. [[15 grudnia]] [[1950]]), [[Indie|indyjski]] prawnik, polityk i działacz niepodległościowy. Młodszy brat indyjskiego polityka [[Vithalbhai Patel]]a (1873 - 1933) .
+'''Vallabhbhai Jhaverbhai Patel''' ([[Język gudźarati|gudźarati]] વલ્લભભાઈ પટેલ; ur. [[31 października]] [[1875]] zm. [[15 grudnia]] [[1950]]), [[Indie|indyjski]] prawnik, polityk i działacz niepodległościowy. Młodszy brat indyjskiego polityka [[Vithalbhai Patel]]a (1873 - 1933) .
-W latach [[1910]] - [[1913]] kształcił się w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. Specjalizował się w [[prawo karne|prawie karnym]]. Po powrocie do kraju, przez kilka lat pracował jako adwokat w [[Allahabad]]zie. Od [[1917]] brał udział w ruchu biernego oporu. Wielokrotnie był więziony przez brytyjską administrację kolonialną. Trzykrotnie ([[1929]], [[1937]] i [[1945]]) kandydował na stanowisko przewodniczącego [[Indyjski Kongres Narodowy|Indyjskiego Kongresu Narodowego]], rywalizując z Nehru. Za każdym razem rezygnował na prośbę [[Mahatma Gandhi|Mahatmy Gandhiego]]. Popierał zachowanie statusu [[dominium]] w ramach [[Wspólnota Narodów|Wspólnoty Narodów]] przez Indie. Przychylnie odnosił się do koncepcji utworzenia [[Pakistan]]u. W polityce gospodarczej przeciwstawiał się socjalistycznym reformom podejmowanym przez premiera.
+W latach [[1910]] - [[1913]] kształcił się w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. Specjalizował się w [[prawo karne|prawie karnym]]. Po powrocie do kraju, przez kilka lat pracował jako adwokat w [[Allahabad]]zie. Od [[1917]] brał udział w ruchu biernego oporu. Wielokrotnie był więziony przez brytyjską administrację kolonialną. Trzykrotnie ([[1929]], [[1937]] i [[1945]]) kandydował na stanowisko przewodniczącego [[Indyjski Kongres Narodowy|Indyjskiego Kongresu Narodowego]], rywalizując z Nehru. Za każdym razem rezygnował na prośbę [[Mahatma Gandhi|Mahatmy Gandhiego]]. Popierał zachowanie statusu [[Dominium brytyjskie|dominium]] w ramach [[Wspólnota Narodów|Wspólnoty Narodów]] przez Indie. Przychylnie odnosił się do koncepcji utworzenia [[Pakistan]]u. W polityce gospodarczej przeciwstawiał się socjalistycznym reformom podejmowanym przez premiera.
-W latach [[1947]] - [[1950]] był wicepremierem i ministrem spraw spraw wewnętrznych. Jego największym osiągnięciem było stworzenie trwałego systemu administracyjnego, w tym likwidacja księstw<ref>{{Cytuj książkę  | nazwisko = | imię =  | tytuł = Słownik najnowszej historii świata 1900 - 2007 marty - prze | data = 2008 | wydawca = Rzeczpospolita, Prószyński i S-ka | miejsce = Warszawa | isbn = 978-83-7469-686-9 | strony = 142 }}</ref>. Jako wpływowy działacz partyjny doprowadził do przekształcenia Kongresu w nowoczesną partię polityczną o sformalizowanych strukturach.
+W latach [[1947]] - [[1950]] był wicepremierem i ministrem spraw spraw wewnętrznych. Jego największym osiągnięciem było stworzenie trwałego systemu administracyjnego, w tym likwidacja księstw<ref>{{Cytuj książkę  | nazwisko = | imię =  | tytuł = Słownik najnowszej historii świata 1900 - 2007 marty - prze | data = 2008 | wydawca = Rzeczpospolita, Prószyński i S-ka | miejsce = Warszawa | isbn = 978-83-7469-686-9 | strony = 142}}</ref>. Jako wpływowy działacz partyjny doprowadził do przekształcenia Kongresu w nowoczesną partię polityczną o sformalizowanych strukturach.
 W [[1991]] został pośmiertnie uhonorowany najwyższym indyjskim odznaczeniem państwowym, [[Order Bharat Ratna|Orderem Bharat Ratna]].