Jan Jerzy II Wettyn: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
popr. |
popr. |
||
Linia 48: | Linia 48: | ||
Zmarł jako ofiara zarazy. Pochowany został w [[mauzoleum]] rodu Wettynów w kościele Najświętszej Marii Panny we [[Freiberg]]u. |
Zmarł jako ofiara zarazy. Pochowany został w [[mauzoleum]] rodu Wettynów w kościele Najświętszej Marii Panny we [[Freiberg]]u. |
||
Z małżeństwa z [[Magdalena Sybilla Hohenzollern (Brandenburg- |
Z małżeństwa z [[Magdalena Sybilla Hohenzollern (Brandenburg-Bayreuth)|Magdaleną Sybillą Hohenzollern]] miał troje dzieci. Jego następcą w Saksonii był syn [[Jan Jerzy III Wettyn]]. |
||
{{Władca-Saksonia||urząd=elektor Saksonii|lata=[[1656]]-[[1680]]|poprzednik=[[Jan Jerzy I Wettyn]]|następca=[[Jan Jerzy III Wettyn]]}} |
{{Władca-Saksonia||urząd=elektor Saksonii|lata=[[1656]]-[[1680]]|poprzednik=[[Jan Jerzy I Wettyn]]|następca=[[Jan Jerzy III Wettyn]]}} |
Wersja z 17:28, 8 lut 2016
książę elektor Saksonii | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci |
Sybilla Maria |
Jan Jerzy II Wettyn (ur. 31 maja 1613 w Dreźnie, zm. 22 sierpnia 1680 we Freibergu) – książę elektor Saksonii w latach 1656-1680
Pochodził z albertyńskiej linii Wettynów. Był synem Jana Jerzego I Wettyna i Magdaleny Sybilli Hohenzollern. Początek jego panowania przypadł na okres ruiny skarbu państwa Saksonii oraz na borykanie się elektoratu ze skutkami zniszczeń wojennych z czasów wojny trzydziestoletniej.
Aby zaradzić ciężkiej sytuacji Saksonii, Jan Jerzy II Wettyn zdecydował się na podjęcie gruntownych reform państwowych oraz umocnienie swojej pozycji wobec stanów. Podjął środki w rozwoju wydobycia srebra w saskich kopalniach, przyczynił się do zwiększenia znaczenia na arenie międzynarodowej targów lipskich. Zachęcał swoich poddanych do zakładania manufaktur. Rozpoczął także przebudowę Drezna w stylu barokowym.
Żeby zwiększyć liczbę ludności w Saksonii zezwolił na osiedlenie się w niej wygnanym z Czech protestantom i husytom.
W polityce zagranicznej skupił się na sojuszu z Francją i Szwecją przeciw Brandenburgii. Z czasem jednak wraz ze wzrostem potęgi Ludwika XIV opowiedział się za antyfrancuskim sojuszem książąt Rzeszy i w latach 1673-1678 brał udział w wojnie w Niderlandach.
Zmarł jako ofiara zarazy. Pochowany został w mauzoleum rodu Wettynów w kościele Najświętszej Marii Panny we Freibergu.
Z małżeństwa z Magdaleną Sybillą Hohenzollern miał troje dzieci. Jego następcą w Saksonii był syn Jan Jerzy III Wettyn.