Wojciech Fałkowski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
dr |
m szablon |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
|Alma Mater = [[Uniwersytet Warszawski]] |
|Alma Mater = [[Uniwersytet Warszawski]] |
||
|stanowisko = wiceminister obrony narodowej (od 2015) |
|stanowisko = wiceminister obrony narodowej (od 2015) |
||
|odznaczenia = {{Order|OOP|KO}} {{order|KZ|Z}} |
|odznaczenia = {{Order|OOP|KO}} {{order|KZ|Z}} {{order|LV-KU|4}} |
||
|commons = |
|commons = |
||
|www = |
|www = |
Wersja z 22:11, 26 lis 2016
Data i miejsce urodzenia |
3 czerwca 1952 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
historyk, nauczyciel akademicki |
Tytuł naukowy |
profesor nauk humanistycznych |
Alma Mater | |
Stanowisko |
wiceminister obrony narodowej (od 2015) |
Odznaczenia | |
Wojciech Antoni Fałkowski (ur. 3 czerwca 1952 w Warszawie) – polski historyk, mediewista, nauczyciel akademicki i urzędnik państwowy, profesor nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego, działacz opozycji demokratycznej w PRL, od 2015 podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej.
Życiorys
W latach 1975–1977 był nauczycielem historii w Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Reytana w Warszawie. Związany z działalnością opozycyjną Gromady Włóczęgów Czarnej Jedynki. 22 stycznia 1977 wraz z grupą nauczycieli swojej szkoły podpisał list do Sejmu PRL, domagający się utworzenia specjalnej komisji do wyjaśnienia działań funkcjonariuszy MO i SB w czasie wydarzeń czerwca 1976.
W 1976 ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1976–1977 był zatrudniony jako asystent stażysta na UW. Był współpracownikiem Studenckiego Komitetu Solidarności w Krakowie, Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”. Uczestniczył w akcji pomocy ofiarom represji po protestach w Radomiu. Za swoją działalność został usunięty z pracy. W latach 1977–1981 kierował wydawnictwami drugiego obiegu „Głos” i „Krąg”. W 1980 przywrócony do pracy na uczelni. Doktoryzował się w 1986 na podstawie pracy pt. Elita władzy w Polsce za panowania Kazimierza Jagiellończyka 1447–1492, habilitował również na UW w 2000 w oparciu o rozprawę zatytułowaną Potestas regia. Władza i polityka w królestwie zachodniofrankijskim na przełomie IX i X wieku. Na Wydziale Historycznym był kolejno asystentem, adiunktem i następnie od 2002 profesorem nadzwyczajnym w Instytucie Historycznym. Był także pracownikiem Wyższej Szkoły Stosunków Międzynarodowych i Amerykanistyki w Warszawie. W 2013 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych[1].
W latach 1993–2001 był sekretarzem generalnym Polskiego Komitetu ds. UNESCO. W latach 2004–2005 był przewodniczącym zespołu przy prezydencie m.st. Warszawy Lechu Kaczyńskim ds. oszacowania strat Warszawy i jej mieszkańców w latach okupacji niemieckiej 1939–1945. Członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa[2].
17 listopada 2015 został powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej[3].
Odznaczenia
W 2005 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, w 2006 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[4], a w 2012 łotewskim Krzyżem Oficerskim Krzyża Uznania[5].
Wybrane publikacje
- Elita władzy w Polsce za panowania Kazimierza Jagiellończyka, Wydawnictwa Fundacji „Historia pro Futuro”, Warszawa 1992.
- Potestas regia. Władza i polityka w królestwie zachodniofrankijskim na przełomie IX i X wieku, Neriton, Warszawa 1999.
- Pytania o średniowiecze. Potrzeby i perspektywy badawcze polskiej mediewistyki (red.), Neriton, Warszawa 2001.
- Polska około roku 1400 (red.), Neriton, Warszawa 2001.
- Polska około roku 1300 (red.), Neriton, Warszawa 2003.
- Kolory i struktury średniowiecza (red.), Wydawnictwo DiG, Warszawa 2004.
- Raport o stratach wojennych Warszawy. Dokumentacja (red.), t. I–II, Urząd Miasta Stołecznego, Warszawa 2004.
- Straty Warszawy 1939–1945. Raport (red.), Miasto Stołeczne Warszawa, Warszawa 2005.
- Le monde Carolingien. Bilan, perspectives, champs de recherches (współredaktor), Brepols Publishers, Turnhout 2009.
- Wielki Król. Ideologiczne podstawy władzy Karola Wielkiego, Fundacja Centrum Badań Historycznych, Warszawa 2011.
- ↑ M.P. z 2013 r. poz. 176
- ↑ Lista członków SWS. sws.org.pl. [dostęp 2015-11-15].
- ↑ Podsekretarz Stanu Wojciech Fałkowski. mon.gov.pl. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ M.P. z 2006 r. nr 84, poz. 848
- ↑ Ar Atzinības krustu apbalvotie, sākot no 2005. gada marta. president.lv. s. 141. [dostęp 2016-09-24]. (łot.).
Bibliografia
- Opozycja w PRL. Słownik biograficzny 1956–1989. Tom 1, Ośrodek Karta, Warszawa 2000.
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2016-08-23].
- {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) .[martwy link] [dostęp 2016-08-23].
- Absolwenci Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego
- Biografie harcerskie
- Członkowie i współpracownicy Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”
- Członkowie i współpracownicy KOR
- Członkowie Stowarzyszenia Wolnego Słowa
- Działacze SKS
- Harcerze 1. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Romualda Traugutta „Czarna Jedynka”
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Ofiary represji komunistycznych w Polsce 1939-1989
- Polscy mediewiści
- Wiceministrowie i urzędnicy III Rzeczypospolitej
- Wydawcy podziemni w PRL (1976-1989)
- Wykładowcy Uniwersytetu Warszawskiego
- Urodzeni w 1952
- Polacy odznaczeni Krzyżem Uznania