Ludwik Zajdler

Ludwik Zajdler

Data i miejsce urodzenia	27 kwietnia 1905 Warszawa
Data i miejsce śmierci	3 marca 1985 Warszawa
Zawód, zajęcie	popularyzator astronomii
Tytuł naukowy	dr inż.
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Odznaczenia

{{Biogram infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | alt grafiki = Nieznane pola: "podpis".

Ludwik Zajdler (ur. 27 kwietnia 1905 w Warszawie, zm. 3 marca 1985 tamże) – polski astronom, pisarz, miłośnik i popularyzator astronomii.

Życiorys

Po ukończeniu w 1925 roku Gimnazjum Męskiego Kazimierza Kulwiecia w Warszawie odbył studia astronomiczne (w latach 1925 – do ok. 1930) na Uniwersytecie Warszawskim. Po odbyciu służby wojskowej w 45. Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Równem został zatrudniony jako asystent w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie pracował do wybuchu wojny. Zajmował się głównie organizacją, rozbudową i utrzymaniem służby czasu. Z tego okresu pochodzi m.in. jego praca pt. Chód zegara Shortt Głównego Urzędu Miar. W 1938 roku podjął równocześnie pracę konstruktora w dziale przyrządów pokładowych, a następnie kierownika działu nawigacji w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa, był współautorem podręcznika dla oficerów lotnictwa.

W czasie wojny pracował początkowo jako asystent w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Lwowskiego. Od 1942 roku do powstania warszawskiego pracował jako matematyk w Towarzystwie Ubezpieczeń „Przyszłość”. Po powstaniu w 1945 roku osiedlił się w Częstochowie, gdzie pracował jako kierownik Miejskiego Obserwatorium Astronomicznego oraz kierownik stacji meteorologicznej Państwowego Instytutu Hydrologiczno-Meteorologicznego. Wrócił do Warszawy w 1948 roku, gdzie pracował początkowo w Głównym Urzędzie Statystycznym, a następnie w Głównym Urzędzie Miar, z którym związał się do przejścia na emeryturę w 1970 roku.

Był aktywnym miłośnikiem astronomii: był członkiem Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii od 1927 roku, w latach 1964–1979 był członkiem Zarządu Głównego, w latach 1979–1983 członkiem Głównej Rady Naukowej PTMA, a w latach 1966–1976 pełnił funkcję prezesa Oddziału Warszawskiego PTMA.

Po śmierci został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.

Książki

• Dzieje zegara, 1956, 1977, 1980
• Atlantyda, 1963, 1967, 1972, 1981, tłumaczona na język rosyjski, czeski i słowacki.
• Planety, Gwiazdy, Wszechświat (współautor: Tadeusz Zbigniew Dworak, KAW 1989 ISBN 83-03-02491-4)

Order, odznaczenia i wyróżnienia

• Medal 10-lecia Polski Ludowej, 1955
• Złoty Krzyż Zasługi, 1970
• Zasłużony Działacz Kultury, 1971
• Złota Odznaka Honorowa PTMA, 1971
• Medal Kopernikowski, 1973
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, 1975
• tytuł Honorowego Członka PTMA, 1985.

Bibliografia

• Krzysztof Ziołkowski. „Urania”. 7–8, s. 194–195, 1985.