Bolesław Drobiński: Różnice pomiędzy wersjami

Bolesław Henryk Drobiński
Ghandi
	7 zwycięstw
	major pilot
Data i miejsce urodzenia	23 października 1918 ; Ostróg nad Horyniem
Data śmierci	26 lipca 1995
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Lotnictwo Wojska Polskiego; RAF
Jednostki	65 Dywizjon RAF; Dywizjon 303; Dywizjon 317
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa; (bitwa o Anglię)
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 22:12, 26 sie 2019

Bolesław Henryk Drobiński (ur. 23 października 1918 r. w Ostrogu nad Horyniem, zm. 26 lipca 1995 w Anglii), major pilot Wojska Polskiego, major (ang. Squadron Leader) Królewskich Sił Powietrznych, as myśliwski II wojny światowej.

Życiorys

Maturę zdał w Dubnie, w 1934 roku odbył swój pierwszy lot na szybowcu Wrona w Goleszowie, niedaleko Cieszyna, 2 stycznia 1938 r. wstąpił do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Absolwent 13 promocji, 11 lokata. W kampanii wrześniowej nie brał udziału, przez Rumunię i Włochy dotarł do Francji. Jako jeden z pierwszych wyjechał następnie do Anglii.

11 września 1940 roku otrzymał przydział do 65 Dywizjonu RAF stacjonującego w Turnhouse, w którym walczył w czasie bitwy o Anglię. Od 2 marca 1941 w Dywizjonie 303. 15 maja 1941 wspólnie z innym pilotem uszkodził na ziemi Ju 52.

21 czerwca 1941 podczas operacji Circus 17 Drobiński ciężko uszkodził samolot niemieckiego asa Adolfa Gallanda^[1]^[2], który przymusowo lądował na brzuchu.

18 marca 1942 roku instruktor w 58 OTU w Grangemouth. Powrócił do Dywizjonu 303 9 sierpnia 1942. Znowu w 58 OTU od 9 kwietnia 1943. Od 18 października 1943 roku dowódca eskadry w dywizjonie 317. 3 kwietnia 1944 roku przeszedł do pracy w Ministerstwie Obrony. 26 września 1944 roku objął dowództwo dywizjonu 303.

Zdemoblizowany w 1948 roku. Pracował w przemyśle naftowym w Ameryce. W latach 50. osiedlił się na wsi w Surrey w Anglii. W 1960 otrzymał brytyjskie obywatelstwo. Zmarł w 1995 roku

W 1943 w Anglii ożenił się z kobietą z RPA, miał dwóch synów i córkę^[3].

Wizerunek pilota został umieszczony na samolocie myśliwskim MiG-29 nr 89 z 23 Bazy Lotnictwa Taktycznego^[4].

Zwycięstwa powietrzne

Na liście Bajana zajmuje 23. pozycję z wynikiem 7 zestrzeleń pewnych oraz 1 i 1/3 prawdopodobnych – wszystkie w dywizjonie 303

18 czerwca 1941 – dwa Bf 109
21 czerwca 1941 – Bf 109
22 czerwca 1941 – Bf 109
25 czerwca 1941 – Bf 109
3 lipca 1941 – Bf 109
7 lipca 1941 – 1/2^[5]
13 marca 1942 – Bf 109

prawdopodobne

6 lipca 1941 – 1/3 Bf 109
24 lipca 1941 – Bf 109
24 października 1941 – Bf 109^[5]

Odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari V klasy – 10 września
Krzyż Walecznych – 15 lipca 1941, 20 kwietnia 1942, 5 stycznia 1946
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1990)^[6]
Medal Lotniczy - dwukrotnie
brytyjskie Distinguished Flying Cross – 30 października 1941

Przypisy

↑ Bale out 1941 [online], www.ejection-history.org.uk [dostęp 2017-12-02] (ang.).
↑ [1].
↑ [2].
↑ Myśliwce z portretami wybitnych pilotów. polska-zbrojna.pl, 1 marca 2015. [dostęp 2016-01-31]. (pol.).
↑ ^a ^b [3].
↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski z dnia 11 listopada 1990 roku. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 54, Nr 4 z 20 grudnia 1990.

Bibliografia

Konrad Rydłowski: Bolesław Drobiński. s. 1. [dostęp 2019-08-25]. (pol.).

[1] Bale out 1941 [online], www.ejection-history.org.uk [dostęp 2017-12-02] (ang.).

[2] [1].

[3] [2].

[oświetlenie-4] Myśliwce z portretami wybitnych pilotów. polska-zbrojna.pl, 1 marca 2015. [dostęp 2016-01-31]. (pol.).

[autonazwa1-5] [3].

[6] Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski z dnia 11 listopada 1990 roku. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 54, Nr 4 z 20 grudnia 1990.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

@@ Linia 29: / Linia 29: @@
 września 1940 roku otrzymał przydział do 65 Dywizjonu RAF stacjonującego w Turnhouse, w którym walczył w czasie [[bitwa o Anglię|bitwy o Anglię]]. Od 2 marca 1941 w [[Dywizjon 303|Dywizjonie 303]]. 15 maja 1941 wspólnie z innym pilotem uszkodził na ziemi Ju 52.
-czerwca 1941 podczas operacji Circus 17 Drobiński ciężko uszkodził samolot niemieckiego asa [[Adolf Galland|Adolfa Gallanda]]<ref>{{Cytuj | url=http://www.ejection-history.org.uk/Bailouts/bailout_1941.htm | tytuł=Bale out 1941<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.ejection-history.org.uk | język=en | data dostępu=2017-12-02}}</ref><ref>[http://www.elknet.pl/acestory/galland/galland.htm].</ref>, który przymusowo lądował na brzuchu.
+czerwca 1941 podczas [[Operacja Circus|operacji Circus 17]] Drobiński ciężko uszkodził samolot niemieckiego asa [[Adolf Galland|Adolfa Gallanda]]<ref>{{Cytuj | url=http://www.ejection-history.org.uk/Bailouts/bailout_1941.htm | tytuł=Bale out 1941<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.ejection-history.org.uk | język=en | data dostępu=2017-12-02}}</ref><ref>[http://www.elknet.pl/acestory/galland/galland.htm].</ref>, który przymusowo lądował na brzuchu.
 marca 1942 roku instruktor w 58 OTU w Grangemouth. Powrócił do Dywizjonu 303 9 sierpnia 1942. Znowu w 58 OTU od 9 kwietnia 1943. Od 18 października 1943 roku dowódca eskadry w [[Dywizjon 317|dywizjonie 317]]. 3 kwietnia 1944 roku przeszedł do pracy w Ministerstwie Obrony. 26 września 1944 roku objął dowództwo dywizjonu 303.