Kazimierz Popiołek: Różnice pomiędzy wersjami

Kazimierz Popiołek
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	25 lutego 1903 ; Cieszyn
Data i miejsce śmierci	28 grudnia 1986 ; Katowice
	profesor nauk humanistycznych
	Specjalność: historia
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
	pierwszy rektor Uniwersytetu Śląskiego (1968–1973)

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 20:59, 13 lip 2020

Kazimierz Popiołek (ur. 25 lutego 1903 w Cieszynie, zm. 28 grudnia 1986 w Katowicach) – polski historyk, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, Jagiellońskiego i Śląskiego w Katowicach, badacz dziejów nowożytnych i najnowszych Śląska. Pierwszy rektor Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (1968–1972)^[1]^[2]. Jego synem jest prof. Wojciech Popiołek^[3].

Był synem Franciszka Popiołka. Ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Do wybuchu II wojny światowej był nauczycielem w szkołach średnich województwa śląskiego. W czasie wojny przebywał w Warszawie, gdzie brał udział w tajnym nauczaniu. Był uczestnikiem powstania warszawskiego, został aresztowany w 1944 i następnie przebywał w obozach koncentracyjnych w Gross Rosen i w Litomierzycach^[4].

Po wojnie był pracownikiem naukowym Instytutu Śląskiego oraz kierownikiem Zakładu Historii Śląska Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk. Był profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego (1955–1964), kierownikiem Katedry Historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Katowicach^[5], dyrektorem Śląskiego Instytutu Naukowego, a następnie profesorem i prorektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Współorganizator i pierwszy rektor Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (1968–1973). 1 października 1977 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach^[6].

Jego imieniem jest nazwana aula w budynku Wydziału Nauk Społecznych UŚ.

Według materiałów zgromadzonych w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej był w latach 1951–1980 zarejestrowany jako tajny współpracownik (informator) Urzędu Bezpieczeństwa oraz Służby Bezpieczeństwa o pseudonimie „Lech”^[7].

Trzecie powstanie śląskie (1946)
Tragedia Śląska w czasie rewolucji husyckiej (1419–1435), Warszawa (1947)
Śląsk w oczach Gestapo (1948)
Śląsk w oczach okupanta (1958), Wydawnictwo Śląsk
Górnego Śląska droga do wolności (1967)
Śląskie dzieje, Warszawa-Kraków PWN (1976)
Encyklopedia powstań śląskich, Opole (1982)
Historia Śląska od pradziejów do 1945 roku, Śląski Instytut Naukowy (1984) ISBN 83-216-0151-0
Polskie dzieje Śląska, Instytut Śląski w Opolu (1986)

@@ Linia 38: / Linia 38: @@
 Jego imieniem jest nazwana aula w budynku [[Wydział Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego|Wydziału Nauk Społecznych UŚ]].
+Według materiałów zgromadzonych w archiwum [[Instytut Pamięci Narodowej|Instytutu Pamięci Narodowej]] był w latach 1951–1980 zarejestrowany jako tajny współpracownik (informator)  [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego|Urzędu Bezpieczeństwa]] oraz [[Służba Bezpieczeństwa PRL|Służby Bezpieczeństwa]] o pseudonimie „Lech”<ref>{{Cytuj stronę | url = https://inwentarz.ipn.gov.pl/showDetails?id=898103&q=kazimierz%20popio%C5%82ek&page=1&url= | tytuł = Inwentarz archiwalny | opublikowany = ipn.gov.pl | data dostępu = 2020-06-24}}</ref>.
 == Główne prace ==
@@ Linia 66: / Linia 68: @@
 [[Kategoria:Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Śląskiego]]
 [[Kategoria:Więźniowie KL Gross-Rosen]]
+[[Kategoria:Tajni współpracownicy Służby Bezpieczeństwa PRL]]
 [[Kategoria:Urodzeni w 1903]]
 [[Kategoria:Zmarli w 1986]]