Park Centralny w Bydgoszczy: Różnice pomiędzy wersjami
53°07′08″N 18°01′47″E/53,118889 18,029722| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Bot poprawia linkowania związane z osiedlami Bydgoszczy i dokonuje innych popawek redakcyjnych. |
Charakterystyka |
||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
* [[Przystanie wioślarskie w Bydgoszczy|przystanie wioślarskie]]. |
* [[Przystanie wioślarskie w Bydgoszczy|przystanie wioślarskie]]. |
||
Wokół hali „Łuczniczka” istniejące cieki wodne uregulowano w postaci stawu i strumyka, który swoje wody kieruje do Brdy. |
Wokół hali „Łuczniczka” istniejące cieki wodne uregulowano w postaci stawu i strumyka, który swoje wody kieruje do Brdy. |
||
W 2020 zaobserwowano w parku obecność [[kormoran]]ów oraz [[Dzięcioł zielony|dzięcioła zielonego]]<ref>[https://bydgoszcz.wyborcza.pl/bydgoszcz/7,48722,26152631,kormorany-zielony-dzieciol-i-nurogesi-zamieszkaly-w-centrum.html Kormorany, dzięcioł zielony i nurogęsi zamieszkały w centrum Bydgoszczy]</ref>. |
|||
== Galeria == |
== Galeria == |
||
Wersja z 12:35, 27 lip 2020
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Dzielnica | |
| Powierzchnia |
6,22 ha |
| Data założenia | |
Położenie na mapie Bydgoszczy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
| 53°07′08″N 18°01′47″E/53,118889 18,029722
| |
Park Centralny – park miejski w Bydgoszczy, liczący 6,22 hektarów powierzchni.
Lokalizacja
Park jest położony wzdłuż rzeki Brdy, po jej południowej stronie. Od zachodu granicą jest parking przy hali widowiskowo-sportowej „Łuczniczka”, od wschodu ul. Wyszyńskiego, a od południa ul. Toruńska.
Teren zajmowany przez park posiada wymiary: 750 x 250 m i sąsiaduje od północy z bulwarami nad Brdą oraz parkiem na Wzgórzu Wolności. Po południowym obrzeżu parku wiedzie linia tramwajowa, a na wschodzie do Brdy wpływa strumień, który swój początek ma na osiedlu Glinki i płynie następnie rurą pod aleją Jana Pawła II.
Historia
Park Centralny został założony w latach 1972-1974 na rozległych łąkach, położonych między Brdą, a ul. Toruńską[1]. Jego powstanie wiąże się z postępującym od lat 60. XX wieku procesem porządkowania i upiększania bulwarów nad Brdą, a także budową w 1970 r. trasy drogowej północ-południe w ciągu obecnej ul. Stefana Wyszyńskiego. W II połowie lat 70. XX w. zbudowano pieszą przeprawę przez Brdę w ciągu ul. Krakowskiej, która znacznie usprawniła dostęp do parku ze strony osiedli, położonych na północ od Brdy.
W 1973 rozstrzygnięto konkurs na budowę w parku hali widowiskowo-sportowej. Pierwszą nagrodę uzyskał projekt architektów warszawskich pod kierownictwem Wojciecha Zabłockiego. Kompozycja przestrzenna budowli miała przedstawiać żabę (główna hala z areną) i motyla (sala sportowa)[2]. Z powodu braku środków finansowych, inwestycja ta nie doszła do skutku, wybudowano natomiast korty tenisowe i tory łucznicze oraz wykonano asfaltowe alejki spacerowe.
W październiku 2002 w zachodniej części parku na terenie dawnych torów łuczniczych oddano do użytku halę sportowo-widowiskową „Łuczniczka”. Budowa kompleksu przyczyniła się do uporządkowania terenów zieleni. Wykonano m.in. nowe alejki spacerowe, slip dla jednostek pływających nad Brdą, nowe tory łucznicze, uporządkowano zieleń istniejącą i nasadzono nowe drzewa. Cieki wodne wokół hali ujęto w kanały oraz urządzono staw przepływowy. We wrześniu 2014 po wschodniej stronie hali Łuczniczka oddano do użytku mniejszą halę sportowo-widowiskową Artego Arena, która pełniła rolę hali rozgrzewkowej podczas rozgrywanych w Bydgoszczy Mistrzostw Świata w Piłce Siatkowej Mężczyzn 2014. 5 stycznia 2018 po zachodniej stronie hali Łuczniczka planowane jest oddanie do użytku hali lodowej Torbyd.
W 2018 wysunięto propozycję nadania parkowi imienia Ireny Sendlerowej[3].
Charakterystyka
Park Centralny znajduje się na terasie zalewowej i nadzalewowej Brdy. Zachowały się tu miejsca przyrodniczo cenne, np. zagrożony zespół naturalnego olsu. Park jest zadrzewiony głównie przez rodzime gatunki drzew, preferujące wilgotne podłoże: wierzby, jesiony, olchy, topole, a także klony, lipy, dęby szypułkowe i czerwone, graby, wiązy, głóg jednoszyjkowy[4]. Sporą powierzchnię zajmuje łąka rekreacyjna.
Park wyposażony jest w sieć ścieżek z ławkami, posiada na swoim terenie kilka obiektów sportowych:
- halę „Łuczniczka”,
- tory łucznicze,
- korty tenisowe,
- przystanie wioślarskie.
Wokół hali „Łuczniczka” istniejące cieki wodne uregulowano w postaci stawu i strumyka, który swoje wody kieruje do Brdy.
W 2020 zaobserwowano w parku obecność kormoranów oraz dzięcioła zielonego[5].
Galeria
-
Wiosną -
Latem -
Jesienią - hala Łuczniczka -
Zimą
Przypisy
- ↑ Bydgoska Gospodarka Komunalna. Praca zbiorowa, Stefan Pastuszewski, Bydgoszcz: Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, 1996, ISBN 83-85860-37-1.
- ↑ Derenda Jerzy: Miasto naszych marzeń. [w:] Kalendarz Bydgoski 1975
- ↑ Park Centralny zmieni nazwę na Ireny Sendlerowej?
- ↑ Barcikowski A., Przybylińska J.: Zróżnicowanie flory parków miejskich Bydgoszczy [w:] Flora miast, red. M. Korczyński, Bydgoszcz 2003
- ↑ Kormorany, dzięcioł zielony i nurogęsi zamieszkały w centrum Bydgoszczy
Zobacz też
Bibliografia
- Bydgoska Gospodarka Komunalna. Praca zbiorowa, Stefan Pastuszewski, Bydgoszcz: Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, 1996, ISBN 83-85860-37-1.
- Umiński, Janusz: Bydgoszcz. Przewodnik, Regionalny Oddział PTTK „Szlak Brdy” Bydgoszcz 1996
| założone do 1815 | |
|---|---|
| założone 1815-1920 | |
| założone 1920-1945 | |
| założone 1945-1990 | |
| założone po 1990 | |
| zobacz też |
