Agnieszka Graff: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Linki zewnętrzne: drobne redakcyjne
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 1: Linia 1:
'''Agnieszka Graff''' (ur. [[1970]]) – polska pisarka, tłumaczka i publicystka, związana z [[feminizm|ruchem feministycznym]]. Autorka ''Świata bez kobiet'' (2001). Członkini zespołu [[Krytyka Polityczna|"Krytyki Politycznej"]].
'''Agnieszka Graff''' (ur. [[1970]]) – polska pisarka, tłumaczka i publicystka, związana z [[feminizm|ruchem feministycznym]]. Autorka ''Świata bez kobiet'' (2001). Członkini zespołu [[Krytyka Polityczna|"Krytyki Politycznej"]].


Studiowała na angielskim [[University of Oxford]], w [[Amherst College]] w stanie [[Massachusetts]] w USA i w warszawskiej Szkole Nauk Społecznych [[Polska Akademia Nauk|PAN]]. W 1999 doktoryzowała się z [[literatura angielska|literatury angielskiej]]. Pracuje w Instytucie Ameryk i Europy [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]], wykłada również na [[gender studies]]. Autorka wielu esejów i felietonów (publikowanych m.in. w "[[Gazeta Wyborcza|Gazecie Wyborczej]]", "[[Literatura na Świecie|Literaturze na Świecie]]" i "[[Zadra|Zadrze]]"). Współzałożycielka Porozumienia Kobiet 8 Marca, wraz z którym organizuje coroczne [[Manifa|Manify]]. Członkini Rady Programowej [[Program Spraw Precedensowych|Programu Spraw Precedensowych]] w [[Helsińska Fundacja Praw Człowieka|Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka]]. Żona fotografa Bernarda Ossera.
Studiowała na angielskim [[University of Oxford]], w [[Amherst College]] w stanie [[Massachusetts]] w USA i w warszawskiej Szkole Nauk Społecznych [[Polska Akademia Nauk|PAN]]. W 1999 doktoryzowała się z [[literatura angielska|literatury angielskiej]]. Pracuje w Instytucie Ameryk i Europy [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]], wykłada również na [[gender studies]]. Autorka wielu esejów i felietonów (publikowanych m.in. w "[[Gazeta Wyborcza|Gazecie Wyborczej]]", "[[Literatura na Świecie|Literaturze na Świecie]]" i "[[Zadra|Zadrze]]"). Współzałożycielka Porozumienia Kobiet 8 Marca, wraz z którym organizuje coroczne [[Manifa|Manify]]. Członkini Rady Programowej [[Program Spraw Precedensowych|Programu Spraw Precedensowych]] w [[Helsińska Fundacja Praw Człowieka|Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka]].

Jej pierwsza książka, ''Świat bez kobiet'' (2001), to feministyczne spojrzenie na przemiany ustrojowe w Polsce. Graff bada proces, który doprowadził do wykluczenia głosu kobiet ze sfery publicznej kształtującej się liberalnej demokracji. Analizując toczący się w latach 90. spór o prawo do [[aborcja|aborcji]], stawia tezę, że ruch feministyczny przegrał "walkę o język". Ponieważ w kulturze popularnej feminizm został symbolicznie utożsamiony z okresem [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]], odzyskiwanie niepodległości było jednocześnie odzyskiwaniem przez naród poczucia męskości ("Patriarchat po seksmisji"). W kolejnej książce, ''Rykoszetem'' (2008), przechodzi Graff do rozważań nad związkami między polskim [[nacjonalizm]]em a kulturową konstrukcją płci. Dokumentuje proces, w którym kobiety i [[LGBT|mniejszości seksualne]] stały się "zakładnikami" sporu o polską tożsamość. Bada związki między [[homofobia|homofobią]] a [[antysemityzm]]em.
Jej pierwsza książka, ''Świat bez kobiet'' (2001), to feministyczne spojrzenie na przemiany ustrojowe w Polsce. Graff bada proces, który doprowadził do wykluczenia głosu kobiet ze sfery publicznej kształtującej się liberalnej demokracji. Analizując toczący się w latach 90. spór o prawo do [[aborcja|aborcji]], stawia tezę, że ruch feministyczny przegrał "walkę o język". Ponieważ w kulturze popularnej feminizm został symbolicznie utożsamiony z okresem [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]], odzyskiwanie niepodległości było jednocześnie odzyskiwaniem przez naród poczucia męskości ("Patriarchat po seksmisji"). W kolejnej książce, ''Rykoszetem'' (2008), przechodzi Graff do rozważań nad związkami między polskim [[nacjonalizm]]em a kulturową konstrukcją płci. Dokumentuje proces, w którym kobiety i [[LGBT|mniejszości seksualne]] stały się "zakładnikami" sporu o polską tożsamość. Bada związki między [[homofobia|homofobią]] a [[antysemityzm]]em.

== Rodzina ==
Żona fotografa i korespondenta prasy francuskiej [[Bernard Osser|Bernarda Ossera]].


== Publikacje ==
== Publikacje ==

Wersja z 23:37, 12 lut 2011

Agnieszka Graff (ur. 1970) – polska pisarka, tłumaczka i publicystka, związana z ruchem feministycznym. Autorka Świata bez kobiet (2001). Członkini zespołu "Krytyki Politycznej".

Studiowała na angielskim University of Oxford, w Amherst College w stanie Massachusetts w USA i w warszawskiej Szkole Nauk Społecznych PAN. W 1999 doktoryzowała się z literatury angielskiej. Pracuje w Instytucie Ameryk i Europy Uniwersytetu Warszawskiego, wykłada również na gender studies. Autorka wielu esejów i felietonów (publikowanych m.in. w "Gazecie Wyborczej", "Literaturze na Świecie" i "Zadrze"). Współzałożycielka Porozumienia Kobiet 8 Marca, wraz z którym organizuje coroczne Manify. Członkini Rady Programowej Programu Spraw Precedensowych w Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Jej pierwsza książka, Świat bez kobiet (2001), to feministyczne spojrzenie na przemiany ustrojowe w Polsce. Graff bada proces, który doprowadził do wykluczenia głosu kobiet ze sfery publicznej kształtującej się liberalnej demokracji. Analizując toczący się w latach 90. spór o prawo do aborcji, stawia tezę, że ruch feministyczny przegrał "walkę o język". Ponieważ w kulturze popularnej feminizm został symbolicznie utożsamiony z okresem PRL, odzyskiwanie niepodległości było jednocześnie odzyskiwaniem przez naród poczucia męskości ("Patriarchat po seksmisji"). W kolejnej książce, Rykoszetem (2008), przechodzi Graff do rozważań nad związkami między polskim nacjonalizmem a kulturową konstrukcją płci. Dokumentuje proces, w którym kobiety i mniejszości seksualne stały się "zakładnikami" sporu o polską tożsamość. Bada związki między homofobią a antysemityzmem.

Rodzina

Żona fotografa i korespondenta prasy francuskiej Bernarda Ossera.

Publikacje

Linki zewnętrzne