Przesieka Śląska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Kaz~plwiki (dyskusja | edycje) drobne redakcyjne |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Przesieka Śląska''' – niezasiedlony do późnego [[Średniowiecze|średniowiecza]] (XV w.) i trudny do przebycia pas gęstych [[las]]ów biegnący od [[Góry Złote|Gór Złotych]] w kierunku południowo-wschodnim aż do okolic [[Głuchołazy|Głuchołaz]], następnie wzdłuż górnego biegu [[Ścinawa Niemodlińska|Ścinawy]] i dolnego biegu [[Nysa Kłodzka|Nysy Kłodzkiej]] do [[Odra|Odry]], dalej wschodnim brzegiem rzeki [[Stobrawa (rzeka)|Stobrawy]], a od jej środkowego biegu na północny wschód w pobliże [[Byczyna|Byczyny]]<ref>Zob. mapa "Śląsk w XI i XII wieku" (oprac. B. Kaczmarski), w: K. Popiołek, ''Historia Śląska od pradziejów do 1945 roku'', Katowice 1972</ref>. |
'''Przesieka Śląska''' – niezasiedlony do późnego [[Średniowiecze|średniowiecza]] (XV w.) i trudny do przebycia pas gęstych [[las]]ów biegnący od [[Góry Złote|Gór Złotych]] w kierunku południowo-wschodnim aż do okolic [[Głuchołazy|Głuchołaz]], następnie wzdłuż górnego biegu [[Ścinawa Niemodlińska|Ścinawy]] i dolnego biegu [[Nysa Kłodzka|Nysy Kłodzkiej]] do [[Odra|Odry]], dalej wschodnim brzegiem rzeki [[Stobrawa (rzeka)|Stobrawy]], a od jej środkowego biegu na północny wschód w pobliże [[Byczyna|Byczyny]]<ref>Zob. mapa "Śląsk w XI i XII wieku" (oprac. B. Kaczmarski), w: K. Popiołek, ''Historia Śląska od pradziejów do 1945 roku'', Katowice 1972</ref>. |
||
Początkowo stanowiła granicę plemienną między [[Ślężanie|Ślężanami]] a [[Opolanie (plemię)|Opolanami]]. W XII wieku |
Początkowo stanowiła granicę plemienną między [[Ślężanie|Ślężanami]] a [[Opolanie (plemię)|Opolanami]]. W XII wieku stanowiła naturalną granicę pomiędzy należącym do [[Bolesław I Wysoki|Bolesława Wysokiego]] ''Dux Silesiae'' (Księstwem Śląskim) a należącym do [[Mieszko I Plątonogi|Mieszka Plątonogiego]] ''Dux Opoliae'' (Księstwem Opolskim), który zaczęto nazywać Górnym Śląskiem od XV wieku (pierwsza wzmianka pod tą nazwą w 1478 r.)<ref>R. Fukala, ''Slezsko. Neznáma země Koruny česke. Knížecí a stavovské Slezsko do roku 1740'', České Budějovice 2007, s. 24-25.</ref>. |
||
Przesiekę przez długi czas wykorzystywano ją jako naturalną przeszkodę militarną, w zamierzeniu miała chronić przed nadchodzącymi z południa najazdami [[Morawianie|Morawian]] i [[Czesi|Czechów]] - jednak w żaden sposób nie była w stanie powstrzymać wielkiego najazdu [[husyci|husytów]] z [[1420]] roku. |
|||
Trzebienie lasów tworzących przesiekę było zabronione do końca XIII wieku, a ich resztki można zaobserwować do dziś. |
Trzebienie lasów tworzących przesiekę było zabronione do końca XIII wieku, a ich resztki można zaobserwować do dziś. |
||
Wersja z 21:07, 8 lut 2012
Przesieka Śląska – niezasiedlony do późnego średniowiecza (XV w.) i trudny do przebycia pas gęstych lasów biegnący od Gór Złotych w kierunku południowo-wschodnim aż do okolic Głuchołaz, następnie wzdłuż górnego biegu Ścinawy i dolnego biegu Nysy Kłodzkiej do Odry, dalej wschodnim brzegiem rzeki Stobrawy, a od jej środkowego biegu na północny wschód w pobliże Byczyny[1].
Początkowo stanowiła granicę plemienną między Ślężanami a Opolanami. W XII wieku stanowiła naturalną granicę pomiędzy należącym do Bolesława Wysokiego Dux Silesiae (Księstwem Śląskim) a należącym do Mieszka Plątonogiego Dux Opoliae (Księstwem Opolskim), który zaczęto nazywać Górnym Śląskiem od XV wieku (pierwsza wzmianka pod tą nazwą w 1478 r.)[2].
Przesiekę przez długi czas wykorzystywano ją jako naturalną przeszkodę militarną, w zamierzeniu miała chronić przed nadchodzącymi z południa najazdami Morawian i Czechów - jednak w żaden sposób nie była w stanie powstrzymać wielkiego najazdu husytów z 1420 roku.
Trzebienie lasów tworzących przesiekę było zabronione do końca XIII wieku, a ich resztki można zaobserwować do dziś.
Wg Benno Nietschego - przesiekę o szerokości mili wzniósł książę Henryk I Brodaty przeciwko swojemu stryjowi Mieszko I Plątonogiemu , " w sposób,jaki kiedyś zastosowano przeciw Czechom w okolicy Przełęczy Bardzkiej, gdzie wycięto mnóstwo pni, a następnie pomiędzy stojącymi drzewami ułożono je w rodzaj palisady" .
Zobacz też
Literatura
Historia miasta Gliwice ( Geschichte der Stadt Gleiwitz - 1886) - Benno Nietsche, Muzeum w Gliwicach, Gliwice 2011, ISBN 978-83-89856-38-8
<ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.