Włodzimierz II Monomach: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Robot skopiował szablon {{Kontrola autorytatywna}} z en:Vladimir II Monomakh. |
→Małżeństwa i potomkowie: drobne merytoryczne |
||
Linia 70: | Linia 70: | ||
** [[Izjasław Włodzimierzowic (zm. 1096)|Izjasław]] (zm. 1096, książę kurski) |
** [[Izjasław Włodzimierzowic (zm. 1096)|Izjasław]] (zm. 1096, książę kurski) |
||
** [[Światosław Włodzimierzowic (zm. 1114)|Światosław]] (1079-1114, książę smoleński) |
** [[Światosław Włodzimierzowic (zm. 1114)|Światosław]] (1079-1114, książę smoleński) |
||
** [[ |
** [[Jaropełk Włodzimirzowic]] (książę kijowski) |
||
** [[Wiaczesław Włodzimierzowic]] |
** [[Wiaczesław Włodzimierzowic]] |
||
Wersja z 22:43, 25 cze 2013
Szablon:Źródła Szablon:Władca kraju infobox Włodzimierz II Monomach (ros. Владимир Мономах, ukr. Володимир Мономах, imię przyjęte na chrzcie: Wasyl) (ur. 1053, zm. 19 maja 1125) – wielki książę Rusi Kijowskiej (1113-1125), uznawany za jednego z najbardziej zasłużonych władców tego państwa. Ojciec Jerzego Dołgorukiego uznawanego za założyciela Moskwy.
Biografia
Był synem Wsiewołoda I Jarosławowicza i Anny Monomach, prawdopodobnie krewnej cesarza Konstantyna IX Monomacha. Pokrewieństwo z władcą bizantyjskim zapewniało mu uznanie międzynarodowe i zarazem ułatwiało prowadzenie dyplomacji.
Włodzimierz według jego własnych słów przeprowadził 83 kampanie wojskowe i 13 razy zawierał pokój z Połowcami. Początkowo w walkach wspierał go jego kuzyn Oleg Świętosławowicz. Sytuacja uległa zmianie po tym jak Świętopełk II przekazał Włodzimierzowi Czernihów, dotąd rządzony przez Olega. Ten zerwał sojusz i zawarł układ z Połowcami mający umożliwić mu odbicie miasta. Doprowadziło to do serii wojen i konfliktów kontynuowanych przez potomków obydwu władców.
Od 1094 roku głównym patrymonium Włodzimierza był Perejasław. Kontrolował również Rostów, Suzdal i inne prowincje północne. Na ziemiach tych założył kilka miast, w tym nazwany jego imieniem Włodzimierz nad Klaźmą. Władca podjął próby zjednoczenia książąt Rusi w walce przeciw Połowcom. W tym celu zorganizował dwa kongresy: w Lubeczu w 1097 i w Dołobsku w 1103.
Kiedy w 1113 zmarł Świętopełk II doszło do buntu mieszkańców Kijowa, którzy powołali na księcia Włodzimierza. Ten zgodził się przejąć władzę i pozostał księciem kijowskim aż do śmierci. Z instrukcji, którą wysłał do swoich dzieci wiemy o przeprowadzonych przez Włodzimierza reformach, mających na celu zmniejszenie napięć społecznych w stolicy.
Włodzimierz zmarł w 1125 i został pochowany w soborze Mądrości Bożej (Sofijskim) w Kijowie. Potomni często określali okres jego rządów mianem złotego wieku tego miasta.
Małżeństwa i potomkowie
Włodzimierz był trzykrotnie żonaty:
- z Gythą z Wesseksu. Z pierwszego małżeństwa pochodzili:
- następca tronu Mścisław I Harald
- Izjasław (zm. 1096, książę kurski)
- Światosław (1079-1114, książę smoleński)
- Jaropełk Włodzimirzowic (książę kijowski)
- Wiaczesław Włodzimierzowic
- NN. Z drugiego związku pochodzili:
- założyciel Moskwy Jerzy Dołgoruki
- Eufemia, późniejsza żona króla Węgier Kolomana
- Maria, oddana za żonę pretendentowi do bizantyjskiego tronu, Leonowi Diogenesowi.
- ostatnią prawdopodobnie była Jefimia - córka chana połowieckiego Aepy.
Ciekawostki
- Z przydomkiem Włodzimierza (Monomach) wiąże się wiele legend, w tym kilka opowiadających o przeniesieniu z Konstantynopola na Ruś bezcennych skarbów takich jak Czapka Monomacha, czy ikona Matki Boskiej Włodzimierskiej.
- Rozgłos w całej Europie zyskała siostra Włodzimierza, Eupraksja, żona cesarza Henryka IV. Rozwiodła się ona z władcą Niemiec, zarzucając mu, że chciał urządzić czarną mszę na jej nagim ciele.