Kościół Przemienienia Pańskiego w Dobromilu: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Świątynia chrześcijańska infobox}} |
→XVIII wiek: drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
Linia 70: | Linia 70: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
=== XVI–XVII wiek === |
=== XVI–XVII wiek === |
||
Katolicy Dobromila należeli początkowo do parafii św. Marcina w [[Felsztyn (obwód lwowski)|Felsztynie]]. W roku 1531, [[Herburtowie]], właściciele Dobromila ofiarowali fundusze na założenie parafii w swym mieście. Nowo zbudowany drewniany kościół zniszczył w 1535 roku pożar. W II połowie XVI wieku na innym miejscu zbudowano murowaną świątynię |
Katolicy Dobromila należeli początkowo do parafii św. Marcina w [[Felsztyn (obwód lwowski)|Felsztynie]]. W roku 1531, [[Herburtowie]], właściciele Dobromila ofiarowali fundusze na założenie parafii w swym mieście. Nowo zbudowany drewniany kościół zniszczył w 1535 roku pożar. W II połowie XVI wieku na innym miejscu zbudowano murowaną świątynię nadając jej wezwanie św. Trójcy<ref name="Buczek">{{cytuj stronę|url= http://rkc.kh.ua/index.php?L=p&M=H&P=N&S=11&N=110523a|tytuł= 2.1.21. Dobromyl (starosamborski rejon obwód Lwowski)| autor= Marian Buczek|opublikowany = rkc.kh.ua |język=|data dostępu=2013-10-30}}</ref>. Budowniczym kościoła parafialnego był przypuszczalnie [[Jan Baptysta Wenecjanin]]<ref name="Cracovia Leopolis">{{cytuj stronę|url= http://www.cracovia-leopolis.pl/index.php?pokaz=slownik&id=315|tytuł= SŁOWNIK GEOGRAFICZNO-HISTORYCZNY – DOBROMIL| autor= Cracovia Leopolis|opublikowany = www.cracovia-leopolis.pl |język=|data dostępu=2013-10-30}}</ref>. Wnętrze kościoła zostało opracowane niemal w taki sam sposób jak w kilku renesansowych kościołach wzniesionych na Mazowszu około połowy XVI w. (m.in. kościół w Broku i [[Bazylika kolegiacka Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Pułtusku|kolegiata w Pułtusku]]) Prace budowlane trwały też w I połowie XVII wieku. Według protokołu wizytacji świątynia od 1646 roku miała dwie kaplice, drewnianą dzwonnicę i nosiła wezwanie Przemienienia Pańskiego. W 1648 roku kościół został zniszczony przez [[Kozacy zaporoscy|Kozaków]] [[Bohdan Chmielnicki|Bohdana Chmielnickiego]]<ref name="Buczek" />, a kryjący się w nim mieszkańcy zostali wymordowani<ref name=":0">https://archiv.ub.uni-heidelberg.de/artdok/1618/1/Krasny_Renesansowy_kosciol_w_Dobromilu_1995.pdf</ref>. |
||
=== XVIII wiek === |
=== XVIII wiek === |
||
W |
W 1719 r. Wojciech Michalski, ówczesny dzierżawca Dobromila podjął gruntowny remont kościoła<ref name=":0" />. Po 1743 r. właściciel miasta Błażej Krasiński starosta przasnyski rozpoczął przebudowę świątyni. Naprzeciwko kaplicy Herburtów dostawiono do nawy kaplicę Św. Kingi (patronki górników z żup solnych znajdujących się koło Dobromila), a przy prezbiterium, od południa wymurowano nową zakrystię<ref name=":0" />. We wnętrzu świątyni położono kamienną posadzkę, wybudowano pięciostopniowy podest przed ołtarzem głównym i wybielono ściany. Pokryto dachówką skarbiec. Przebudowę prowadzono do 1753 roku i zmierzała ona do uporządkowania planu budynku i ujednolicenia jego zewnętrznych elewacji. Po wzniesieniu kaplicy Św. Kingi (ukształtowanej wyraźnie na wzór wcześniejszej kaplicy Herburtów) świątynia ta zyskała regularny układ przestrzenny ''in modu crucis'' z pseudotranseptem utworzonym przez dwie niemal bliźniacze kaplice. Rozwiązanie takie było charakterystyczne dla architektury polskiej XVII wieku<ref name=":0" />. Święta Kinga była patronką górników pracujących w miejscowych kopalniach soli. Zbudowano także nową [[zakrystia|zakrystię]] oraz położono kamienną posadzkę. 5 lipca 1753 roku [[biskupi przemyscy|biskup przemyski]] [[Wacław Hieronim Sierakowski]] konsekrował kościół pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego. W 1772 roku kościół ponownie remontowano<ref name="Buczek" />. |
||
=== XIX wiek === |
=== XIX wiek === |
Wersja z 15:27, 7 sie 2018
kościół parafialny | |||||||||||||||
Fasada kościoła | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego | |||||||||||||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||||||||||||
49°34′18,76″N 22°46′53,33″E/49,571878 22,781481 |
Kościół Przemienienia Pańskiego w Dobromilu usytuowany jest przy drodze z Dobromila do Niżankowic, nieco na uboczu centrum miasteczka. Powstał z fundacji rodziny Herburtów w XVI-XVII wieku, natomiast jego fasada pochodzi z około 1884 roku. Jest kościołem parafialnym Rzymskokatolickiej Parafii pw. Przemienienia Pańskiego w Dobromilu.
Historia
XVI–XVII wiek
Katolicy Dobromila należeli początkowo do parafii św. Marcina w Felsztynie. W roku 1531, Herburtowie, właściciele Dobromila ofiarowali fundusze na założenie parafii w swym mieście. Nowo zbudowany drewniany kościół zniszczył w 1535 roku pożar. W II połowie XVI wieku na innym miejscu zbudowano murowaną świątynię nadając jej wezwanie św. Trójcy[1]. Budowniczym kościoła parafialnego był przypuszczalnie Jan Baptysta Wenecjanin[2]. Wnętrze kościoła zostało opracowane niemal w taki sam sposób jak w kilku renesansowych kościołach wzniesionych na Mazowszu około połowy XVI w. (m.in. kościół w Broku i kolegiata w Pułtusku) Prace budowlane trwały też w I połowie XVII wieku. Według protokołu wizytacji świątynia od 1646 roku miała dwie kaplice, drewnianą dzwonnicę i nosiła wezwanie Przemienienia Pańskiego. W 1648 roku kościół został zniszczony przez Kozaków Bohdana Chmielnickiego[1], a kryjący się w nim mieszkańcy zostali wymordowani[3].
XVIII wiek
W 1719 r. Wojciech Michalski, ówczesny dzierżawca Dobromila podjął gruntowny remont kościoła[3]. Po 1743 r. właściciel miasta Błażej Krasiński starosta przasnyski rozpoczął przebudowę świątyni. Naprzeciwko kaplicy Herburtów dostawiono do nawy kaplicę Św. Kingi (patronki górników z żup solnych znajdujących się koło Dobromila), a przy prezbiterium, od południa wymurowano nową zakrystię[3]. We wnętrzu świątyni położono kamienną posadzkę, wybudowano pięciostopniowy podest przed ołtarzem głównym i wybielono ściany. Pokryto dachówką skarbiec. Przebudowę prowadzono do 1753 roku i zmierzała ona do uporządkowania planu budynku i ujednolicenia jego zewnętrznych elewacji. Po wzniesieniu kaplicy Św. Kingi (ukształtowanej wyraźnie na wzór wcześniejszej kaplicy Herburtów) świątynia ta zyskała regularny układ przestrzenny in modu crucis z pseudotranseptem utworzonym przez dwie niemal bliźniacze kaplice. Rozwiązanie takie było charakterystyczne dla architektury polskiej XVII wieku[3]. Święta Kinga była patronką górników pracujących w miejscowych kopalniach soli. Zbudowano także nową zakrystię oraz położono kamienną posadzkę. 5 lipca 1753 roku biskup przemyski Wacław Hieronim Sierakowski konsekrował kościół pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego. W 1772 roku kościół ponownie remontowano[1].
XIX wiek
W czasie pożaru w Dobromilu w 1870 roku spłonął dach kościoła. W 1884 roku kościół częściowo przebudowano dając mu nową fasadę, a jego dach pokryto blachą. Obraz Matka Boża z Dzieciątkiem dla głównego ołtarza namalował M. Skopowski[1].
XX wiek
W 1910 roku zbudowano nową murowaną dzwonnicę. W latach 1921 i 1934–1935 w kościele przeprowadzono prace budowlano–remontowe[1].
W czasach sowieckich kościół w Dobromilu, jako jeden z niewielu w okolicy, pozostał nadal czynny. Opiekę nad nim sprawowali księża z Nowego Miasta. Kolejne remonty kościoła miały miejsce w latach 1988 oraz 1996–1998[1].
Architektura
Wnętrze zachowało renesansowy charakter (bogaty strop kasetonowy). Zachowało się bogate wyposażenie kościoła, w tym późnorenesansowe tabernakulum, barokowa ambona i ołtarze, między innymi w kaplicy św. Kingi[2].
Na ołtarzu głównym kościoła znajduje się niewielka przeszklona puszka zawierająca zwłoki nieznanego dziecka.
-
Ołtarz główny
-
Sklepienie
-
Trumienka z ciałem nieznanego dziecka na ołtarzu
Przypisy
- ↑ a b c d e f Marian Buczek: 2.1.21. Dobromyl (starosamborski rejon obwód Lwowski). rkc.kh.ua. [dostęp 2013-10-30].
- ↑ a b Cracovia Leopolis: SŁOWNIK GEOGRAFICZNO-HISTORYCZNY – DOBROMIL. www.cracovia-leopolis.pl. [dostęp 2013-10-30].
- ↑ a b c d https://archiv.ub.uni-heidelberg.de/artdok/1618/1/Krasny_Renesansowy_kosciol_w_Dobromilu_1995.pdf