Przejdź do zawartości

Świdniki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: zmiana szablonu {{Wieś infobox}} na {{Polska miejscowość infobox}}
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 43: Linia 43:
== Historia ==
== Historia ==
W roku 1394 wieś została wymieniana w akcie erekcyjnym parafii grabowieckiej. W okresie pomiędzy XV a XVI wiekiem pozostaje w ręku rodu Świdnickich. W roku 1550 część wsi przechodzi w posiadanie Stanisława Łaniewskiego (lub Łażniewskiego).
W roku 1394 wieś została wymieniana w akcie erekcyjnym parafii grabowieckiej. W okresie pomiędzy XV a XVI wiekiem pozostaje w ręku rodu Świdnickich. W roku 1550 część wsi przechodzi w posiadanie Stanisława Łaniewskiego (lub Łażniewskiego).
Rejestr poborowy z roku 1578 wykazuje pobór z 12,5 [[Łan (miara powierzchni)|łana]] kmiecego (to jest w około 210 ha). Wieś zostaje podzielona na drobne działy, poprzez sprzedaż i sukcesje rodzinne, w związku z tym następuje rozdrobnienie działów a posiadaczami zostali: Mikołaj i Szymon Świdnicki oraz 6 innych rodów{{odn|Bondyra|1993|s=według indeksu}}
Rejestr poborowy z roku 1578 wykazuje pobór z 12,5 [[Łan (miara powierzchni)|łana]] kmiecego (to jest w około 210 ha). Wieś zostaje podzielona na drobne działy, poprzez sprzedaż i sukcesje rodzinne, w związku z tym następuje rozdrobnienie działów a posiadaczami zostali: Mikołaj i Szymon Świdnicki oraz 6 innych rodów{{odn|Bondyra|1993|s=według indeksu}}. W 2 poł. XVIII w. i 1 ćw. XIX w. własność Batowskich, od 1835 r. Węgleńskich.


Według spisu z 1827 roku wieś liczyła 59 domów i 337 mieszkańców<ref name="SgKP">{{SgKP|XI|648|Świdniki (1)}}</ref>. Spis z roku 1921 (wówczas wieś w powiecie hrubieszowskim) wykazał 82 domy oraz 457 mieszkańców, w tym 7 Żydów i 140 Ukraińców.
Według spisu z 1827 roku wieś liczyła 59 domów i 337 mieszkańców<ref name="SgKP">{{SgKP|XI|648|Świdniki (1)}}</ref>. Spis z roku 1921 (wówczas wieś w powiecie hrubieszowskim) wykazał 82 domy oraz 457 mieszkańców, w tym 7 Żydów i 140 Ukraińców.
Linia 49: Linia 49:
== Zabytki ==
== Zabytki ==
* Dawna murowana cerkiew w stylu klasycystycznym z 1850 r., remontowana w 1900 i 1945, obecnie służy jako kościół katolicki.
* Dawna murowana cerkiew w stylu klasycystycznym z 1850 r., remontowana w 1900 i 1945, obecnie służy jako kościół katolicki.
* Park stanowiący pozostałość po dworze szlacheckim, spalonym podczas I wojny światowej. Murowany, klasycystyczny pałac został wzniesiony w k. XVIII w. Następnie, w k. XIX w. Jan Węgleński rozpoczął przebudowę pałacu wg projektu Stanisława Czachórskiego. Pałac był dwukondygnacyjny, z portykiem o czterech toskańskich kolumnach. W salonie znajdowały się meble nabyte na licytacji wyposażenia [[Zamek Królewski w Warszawie|Zamku Królewskiego w Warszawie]]. We wnętrzach były obrazy, m. in. Kossaka, Tondosa, Brandta, Wyczółkowskiego. Pałac został spalony w okresie I wojny światowej i nie został odbudowany<ref>{{Cytuj |tytuł = STRATY I ZNISZCZENIA PONIESIONE W ZABYTKACH NIERUCHOMYCH W OKRESIE I WOJNY ŚWIATOWEJ NA OBSZARZE WOJEWÓDZTWA LUBELSKIEGO (W JEGO AKTUALNYCH GRANICACH) - PDF Darmowe pobieranie |data dostępu = 2019-12-17 |opublikowany = docplayer.pl |url = https://docplayer.pl/53136145-Straty-i-zniszczenia-poniesione-w-zabytkach-nieruchomych-w-okresie-i-wojny-swiatowej-na-obszarze-wojewodztwa-lubelskiego-w-jego-aktualnych-granicach.html}}</ref>.
* Park stanowiący pozostałość po dworze szlacheckim, spalonym podczas I wojny światowej.


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 16:18, 17 gru 2019

Artykuł

50°47'29″N 23°31'00″E

- błąd

39 m

WD

50°44'N, 23°36'E

- błąd

19761 m

Odległość

1597 m

Świdniki
wieś
{{{alt zdjęcia}}}
Zabytkowy kościół Matki Boskiej Królowej Korony Polskiej, dawna cerkiew
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

zamojski

Gmina

Miączyn

Liczba ludności (2011)

406[1]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-455[2]

Tablice rejestracyjne

LZA

SIMC

0894842

Położenie na mapie gminy Miączyn
Mapa konturowa gminy Miączyn, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Świdniki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Świdniki”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Świdniki”
Położenie na mapie powiatu zamojskiego
Mapa konturowa powiatu zamojskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Świdniki”
Ziemia50°47′29″N 23°31′00″E/50,791389 23,516667

Świdnikiwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Miączyn[3][4].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Matki Bożej Królowej Polski.

Wieś stanowi sołectwo – zobacz jednostki pomocnicze gminy Miączyn[5].

Części wsi

Integralne części wsi Świdniki[3][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0894859 Popówka część wsi

Historia

W roku 1394 wieś została wymieniana w akcie erekcyjnym parafii grabowieckiej. W okresie pomiędzy XV a XVI wiekiem pozostaje w ręku rodu Świdnickich. W roku 1550 część wsi przechodzi w posiadanie Stanisława Łaniewskiego (lub Łażniewskiego). Rejestr poborowy z roku 1578 wykazuje pobór z 12,5 łana kmiecego (to jest w około 210 ha). Wieś zostaje podzielona na drobne działy, poprzez sprzedaż i sukcesje rodzinne, w związku z tym następuje rozdrobnienie działów a posiadaczami zostali: Mikołaj i Szymon Świdnicki oraz 6 innych rodów[6]. W 2 poł. XVIII w. i 1 ćw. XIX w. własność Batowskich, od 1835 r. Węgleńskich.

Według spisu z 1827 roku wieś liczyła 59 domów i 337 mieszkańców[7]. Spis z roku 1921 (wówczas wieś w powiecie hrubieszowskim) wykazał 82 domy oraz 457 mieszkańców, w tym 7 Żydów i 140 Ukraińców.

Zabytki

  • Dawna murowana cerkiew w stylu klasycystycznym z 1850 r., remontowana w 1900 i 1945, obecnie służy jako kościół katolicki.
  • Park stanowiący pozostałość po dworze szlacheckim, spalonym podczas I wojny światowej. Murowany, klasycystyczny pałac został wzniesiony w k. XVIII w. Następnie, w k. XIX w. Jan Węgleński rozpoczął przebudowę pałacu wg projektu Stanisława Czachórskiego. Pałac był dwukondygnacyjny, z portykiem o czterech toskańskich kolumnach. W salonie znajdowały się meble nabyte na licytacji wyposażenia Zamku Królewskiego w Warszawie. We wnętrzach były obrazy, m. in. Kossaka, Tondosa, Brandta, Wyczółkowskiego. Pałac został spalony w okresie I wojny światowej i nie został odbudowany[8].

Przypisy

  1. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-21].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych – Poczta Polska. „Spis numerów adresowych”, s. według indeksu nazw, 2013. Warszawa: Poczta Polska S.A.. 
  3. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp online].
  4. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. Jednostki pomocnicze gminy Miączyn. Urząd Gminy Miączyn. [dostęp 2016-08-25].
  6. Bondyra 1993 ↓, s. według indeksu.
  7. Świdniki (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 648.
  8. STRATY I ZNISZCZENIA PONIESIONE W ZABYTKACH NIERUCHOMYCH W OKRESIE I WOJNY ŚWIATOWEJ NA OBSZARZE WOJEWÓDZTWA LUBELSKIEGO (W JEGO AKTUALNYCH GRANICACH) - PDF Darmowe pobieranie [online], docplayer.pl [dostęp 2019-12-17].

Bibliografia