British Rail: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: przerabiam link na wywołania szablonu {{Encyklopedia Britannica}} |
m szablon nawigacyjny Znacznik: Wycofane |
||
Linia 49: | Linia 49: | ||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
* [http://www.chtrading.co.uk/railmaps/en/index.htm Mapy brytyjskiej sieci kolejowej] {{lang|en}} |
* [http://www.chtrading.co.uk/railmaps/en/index.htm Mapy brytyjskiej sieci kolejowej] {{lang|en}} |
||
{{Brytyjscy przewoźnicy kolejowi}} |
|||
{{Kontrola autorytatywna}} |
{{Kontrola autorytatywna}} |
Wersja z 15:14, 29 lip 2023
Pociągi British Rail na stacji King’s Cross w 1982 roku | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Data założenia |
1948 |
Data likwidacji |
1997 |
British Rail (do 1968 roku British Railways) – byłe brytyjskie przedsiębiorstwo transportowe, główny przewoźnik kolejowy w Wielkiej Brytanii od końca lat 40. do lat 90. XX wieku.
Przedsiębiorstwo powstało w wyniku nacjonalizacji czterech brytyjskich spółek kolejowych zwanych Big Four: Great Western Railway, London, Midland and Scottish Railway, London and North Eastern Railway oraz Southern Railway, która nastąpiła w 1948 roku.
Początkowo British Railways były zarządzane przez British Transport Commission (Brytyjską Komisję Transportu), a w 1962 roku jej rolę przejęła British Railways Board (zarządzająca również przeprawami promowymi Sealink oraz siecią hoteli).
Począwszy od lat 50. XX wieku przeprowadzona została modernizacja kolei brytyjskiej. Parowozy stopniowo zastępowano lokomotywami spalinowymi, przeprowadzono elektryfikację i przebudowę sieci kolejowej oraz zastosowano nową sygnalizację kolejową. Jednocześnie British Rail skoncentrowało swą działalność na przewozach towarowych, likwidując w latach 60. w ramach projektu Beeching Axe blisko 1/3 wszystkich połączeń pasażerskich[1][2].
W latach 1994–1997 dokonano prywatyzacji kolei brytyjskich. Zdecydowana większość infrastruktury kolejowej została przejęta przez nowo utworzone przez rząd przedsiębiorstwo Railtrack, a miejsce British Rail zajęło 25 niezależnych przewoźników.
Przypisy
- ↑ BBC: Back to Beeching. (ang.).
- ↑ British Railways Board. [dostęp 2010-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-10-14)]. (ang.).
Bibliografia
- British Railways, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2010-03-07] (ang.).