Zagórze (powiat dębicki): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
KamikazeBot (dyskusja | edycje)
Rrudzik (dyskusja | edycje)
m kod mapy
Linia 20: Linia 20:
|SIMC =
|SIMC =
|mapa wsi =
|mapa wsi =
|kod mapy = PL-PK
|stopniN = 49 |minutN = 55 |sekundN = 19
|stopniN = 49 |minutN = 55 |sekundN = 19
|stopniE = 21 |minutE = 18 |sekundE = 05
|stopniE = 21 |minutE = 18 |sekundE = 05

Wersja z 13:12, 18 sty 2013

Zagórze
{{{rodzaj miejscowości}}}
Państwo podkarpackie
Powiat

dębicki

Gmina

Jodłowa

Strefa numeracyjna

(+48) 14

Kod pocztowy

39-224

Tablice rejestracyjne

RDE

SIMC
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Zagórzewieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie dębickim, w gminie Jodłowa.

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnowskiego.

Zagórze tworzy sołectwo w ramach gminy Jodłowa, o powierzchni 3,06 km². Graniczy ze Słotową, Strzegocicami, Dęborzynem, Dzwonową i Lubczą. Miejscowość położona jest w północno-wschodniej części Pogórza Ciężkowickiego, w kotlinie otoczonej niewysokimi wzgórzami. Najwyższe z nich, Dąbrowa, ma wysokość 341 m n.p.m.

Wieś powstała w XIV wieku jako własność benedyktynów z opactwa w Tyńcu, co potwierdził dokument króla Kazimierza Jagiellończyka z 1456 roku. W czasach I Rzeczypospolitej Zagórze należało do powiatu pilźnieńskiego, wchodzącego w skład województwa sandomierskiego. Po rozbiorach Polski wieś była w zaborze austriackim. Benedyktyni tynieccy utracili prawa własności do Zagórza w początku XIX wieku.

W Zagórzu znajduje się kościół filialny pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny z 1985 roku, należący do parafii w Przeczycy.

Bibliografia

  1. Gmina Jodłowa [dostęp 10 września 2009]