Platon (Łobankow): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Szablon |
|||
| Linia 67: | Linia 67: | ||
|następca = [[Augustyn (Sudopłatow)]] |
|następca = [[Augustyn (Sudopłatow)]] |
||
}} |
}} |
||
{{Biskupi eparchii argentyńskiej i południowoamerykańskiej}} |
|||
{{Władca |
|||
|poprzednik = [[Nikodem (Rusnak)]] |
|||
|funkcja = Biskup argentyński i południowoamerykański |
|||
|lata = 1970 – 1971 |
|||
|następca = [[Maksym (Krocha)]] |
|||
}} |
|||
{{Władca |
{{Władca |
||
|poprzednik = [[Gabriel (Ogorodnikow)]] |
|poprzednik = [[Gabriel (Ogorodnikow)]] |
||
Wersja z 16:24, 30 sie 2020
| Pietr Łobankow | |
| biskup woroneski i lipiecki | |
| Data i miejsce urodzenia |
5 listopada 1927 |
|---|---|
| Data śmierci |
1975 |
| biskup woroneski i lipiecki | |
| Okres sprawowania |
1972–1975 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
7 marca 1954 |
| Diakonat |
7 kwietnia 1954 |
| Prezbiterat |
1960 |
| Chirotonia biskupia |
18 lipca 1970 |
| Data konsekracji |
18 lipca 1970 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||
| |||||||
Platon, imię świeckie Piotr Jegorowicz Łobankow (ur. 5 listopada 1927 w Kazince, zm. 1975) – rosyjski biskup prawosławny.
Pochodził z rodziny chłopskiej. Po ukończeniu siedmioklasowej szkoły i kursów zawodowych pracował w miejscowości Krasnooktiabrskij na stacji maszyn i traktorów (w rachunkowości). W 1953 wstąpił jako posłusznik do Monasteru Pskowsko-Pieczerskiej, zaś w roku następnym przeniósł się do Ławry Troicko-Siergijewskiej. 7 marca 1954 złożył tam wieczyste śluby zakonne. Miesiąc później patriarcha Aleksy I wyświęcił go na hierodiakona.
W 1964 ukończył studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej. Będąc studentem pierwszego roku przyjął święcenia na hieromnicha. Jego rozprawa kandydacka poświęcona była tekstom metropolity moskiewskiego Platona. 22 grudnia 1964 otrzymał godność ihumena i został przełożonym Ławry Troicko-Siergijewskiej. Następnie otrzymał godność archimandryty.
2 czerwca 1970 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa argentyńskiego, egzarchę Ameryki Środkowej i Południowej. Jego chirotonia miała miejsce 18 lipca tego samego roku pod przewodnictwem locum tenens Patriarchatu Moskiewskiego, metropolity krutickiego i kołomieńskiego Pimena. W 1971 został skierowany do eparchii taszkenckiej i Azji Środkowej jako jej wikariusz z tytułem biskupa samarkandzkiego, następnie zaś jako jej ordynariusz. W 1972 przeniesiony na katedrę woroneską i lipiecką. Zmarł w 1975.