Henryk V (sztuka): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m Robot przenosi Kategoria:Dzieła Williama Shakespeare'a |
|||
Linia 38: | Linia 38: | ||
[[id:Henry V (drama)]] |
[[id:Henry V (drama)]] |
||
[[it:Enrico V (Shakespeare)]] |
[[it:Enrico V (Shakespeare)]] |
||
[[ja:ヘンリー五世 (シェイクスピア)]] |
|||
[[la:Henricus V]] |
[[la:Henricus V]] |
||
[[pt:Henry V]] |
[[pt:Henry V]] |
Wersja z 18:25, 15 lip 2008
Henryk V – kronika autorstwa Williama Shakespeare'a napisana około 1599 roku, jest częścią drugiej tetralogii. Opisuje losy syna Henryka IV, króla Henryka V, a także wydarzenia wokół bitwy pod Agincourt podczas wojny stuletniej.
Publikacja, inscenizacja, ekranizacje
Sztuka ta został opublikowana w Pierwszym Folio w 1623 roku. W rejestrze Stationer's Company (instytucji zajmującej się regulowaniem praw autorskich) znalazła się 14 sierpnia 1600 roku. Można ją było także znaleźć w Fałszywym Folio.
Istnieje przekaz, mówiący o tym, że Henryk V był inscenizowany w 1599 roku, nie ma na to jednak dowodów. Najstarsze znane, udokumentowane przedstawienie miało miejsce w 1605 roku. Obecnie kronika ta należy do najczęściej inscenizowanych dzieł Szekspira, także w Polsce.
Miały miejsce dwie ważne ekranizacje tego utworu. Pierwsze miało miejsce w 1944 roku i ma charakter patriotyczny. Pamiętać należy, ze film ten był nagrywany podczas II wojny światowej. Drugiej ekranizacji w 1989 roku dokonał Kenneth Branagh, zawiera ona sceny batalistyczne z bitwy pod Agincourt.
Fabuła
W związku z tym, że w czasach Szekspira na scenie nie pojawiały się dekoracje, w Henryku V użyty został chór i narrator. Ma on za zadanie pobudzać wyobraźnie publiczności. podobnie jak w innych, nie będących komediami utworach tego autora, w utworze tym pojawiają się postaci, które mają dodawać elementy humorystyczne. Są to rycerze, w zabawny sposób przedstawiający cechy narodowe Szkotów, Anglików i Irlandczyków. Obecny jest również Falstaff.
Na początku utworu planowany jest zamach na króla Henryka. Jego inicjatorem jest 3. hrabia Cambridge, do morderstwa ma dojść w Southampton. Król w porę orientuje się w sytuacji i ratuje swoje życie.
Przed bitwą pod Agincourt Henryk daje popis własnej odwagi i nocą przechadza się po obozie. Chce dodać swoim ludziom odwagi, bada także nastroje i opinię o nim. Po zwycięskiej bitwie poślubia Katarzynę de Valois. Sztukę kończy objęcie tronu przez Henryka i modlitwa królowej o pokój.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Tekst utworu (ang.)