Doktor Kościoła

św. Augustyn

Anzelm z Canterbury

Izydor z Sewilli

Antoni z Padwy

Tytuł doktora w Kościele katolickim określa tych świętych, którzy wnieśli znaczący wkład w pogłębienie zrozumienia misterium Boga i wydatnie powiększyli bogactwo doświadczenia chrześcijańskiego. O ile tytuł Ojciec Kościoła zarezerwowany jest dla osobistości z jego pierwszych wieków, to tytuł doktora stosowany jest do świętych każdej praktycznie epoki.

Pierwszym, który przekazał listę powszechnie uznanych Doktorów Kościoła, był w VIII w. św. Beda Czcigodny (później również ogłoszony Doktorem Kościoła). Obejmuje ona następujących świętych:

• św. Ambroży
• św. Augustyn
• św. Hieronim
• św. Grzegorz Wielki

Dołączyli do nich czterej Doktorzy Kościoła wschodniego:

• św. Bazyli
• św. Grzegorz z Nazjanzu
• św. Jan Chryzostom
• św. Atanazy Wielki

W średniowieczu:

• Święty Tomasz z Akwinu
• Święty Bonawentura

W XVI w. papież Pius V rozciągnął na cały Kościół wspólne rubryki liturgiczne, odnoszące się do celebrowania dni wspomnień Świętych Doktorów. W 1970 r. papież Paweł VI przyznał tytuł Doktora Kościoła dwom kobietom: św. Katarzynie ze Sieny i św. Teresie z Ávila (w 1970 r.), a Jan Paweł II - św. Teresie z Lisieux (w 1997 r.).

W roku 2000 r. lista Doktorów Kościoła liczyła trzydzieści trzy osoby.

Pozostali, wyżej niewymienieni Doktorzy Kościoła to:

• Anzelm z Canterbury
• Izydor z Sewilli
• Piotr Chryzolog
• Leon Wielki
• Piotr Damiani
• Bernard z Clairvaux
• Hilary z Poitiers
• Alfons Liguori
• Franciszek Salezy
• Cyryl Jerozolimski
• Cyryl Aleksandryjski
• Jan z Damaszku
• Efrem Syryjczyk
• Piotr Kanizjusz
• Jan od Krzyża
• Robert Bellarmin
• Albert Wielki
• Antoni z Padwy
• Wawrzyniec z Brindisi
• Teresa z Ávili
• Katarzyna ze Sieny

Zobacz też

• Patrystyka