Kwas p-aminosalicylowy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ZéroBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (Robot dodał pt:Ácido 4-aminossalicílico
Vinne2.bot (dyskusja | edycje)
m popr. linków do gruźlicy (daj Zn, jeśli coś popsułem) using AWB
Linia 98: Linia 98:
|commons =
|commons =
}}
}}
'''Kwas ''p''-aminosalicylowy''' (PAS) – [[Związek organiczny|organiczny]] [[związek chemiczny]] z grupy [[związki aromatyczne|aromatycznych]] [[aminokwasy|aminokwasów]], [[lek]] [[gruźlica|przeciwgruźliczy]] wprowadzony do lecznictwa w [[1946]] roku, jako lek wspomagający przy terapii innymi lekami przeciwgruźliczymi np. [[streptomycyna|streptomycyną]].
'''Kwas ''p''-aminosalicylowy''' (PAS) – [[Związek organiczny|organiczny]] [[związek chemiczny]] z grupy [[związki aromatyczne|aromatycznych]] [[aminokwasy|aminokwasów]], [[lek]] [[gruźlica człowieka|przeciwgruźliczy]] wprowadzony do lecznictwa w [[1946]] roku, jako lek wspomagający przy terapii innymi lekami przeciwgruźliczymi np. [[streptomycyna|streptomycyną]].
Miał za zadanie utrudnianie wytwarzania się szczepów opornych na leki. Obecnie jest to zastępczy lek przeciwgruźliczny; rzadko stosowany, ponieważ jest źle tolerowany przez chorych.
Miał za zadanie utrudnianie wytwarzania się szczepów opornych na leki. Obecnie jest to zastępczy lek przeciwgruźliczny; rzadko stosowany, ponieważ jest źle tolerowany przez chorych.



Wersja z 23:34, 28 lut 2012

Kwas p-aminosalicylowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C7H7NO3

Masa molowa

153,14 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

65-49-6

PubChem

{{{nazwa}}}, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: (ang.).

DrugBank

DB00233

Podobne związki
Podobne związki

PABA, kwas antranilowy

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
Stosowanie w ciąży

kategoria C

Kwas p-aminosalicylowy (PAS) – organiczny związek chemiczny z grupy aromatycznych aminokwasów, lek przeciwgruźliczy wprowadzony do lecznictwa w 1946 roku, jako lek wspomagający przy terapii innymi lekami przeciwgruźliczymi np. streptomycyną. Miał za zadanie utrudnianie wytwarzania się szczepów opornych na leki. Obecnie jest to zastępczy lek przeciwgruźliczny; rzadko stosowany, ponieważ jest źle tolerowany przez chorych.

Lek ten może wywoływać m.in. zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka), odwracalny zespół tocznia rumieniowatego układowego i objawy przypominające mononukleozę (gorączka, wysypka, powiększenie węzłów chłonnych i wątroby) a także methemoglobinemię, plamicę naczyniową czy oksydatywną hemolizę

Zobacz też

Linki zewnętrzne