Carpaccio: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
m Wycofano edycje użytkownika 37.47.237.218 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to WTM. |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Carpaccio.jpg|thumb|right|200px|Carpaccio]] |
[[Plik:Carpaccio.jpg|thumb|right|200px|Carpaccio]] |
||
'''Carpaccio''' – danie kuchni [[ |
'''Carpaccio''' – danie kuchni [[Włochy|włoskiej]]. Tradycyjnie przygotowuje się je z surowego [[Mięso|mięsa]] – tradycyjnie [[Wołowina|wołowiny]], współcześnie także z [[Cielęcina|cielęciny]], [[Dziczyzna|dziczyzny]], łososia lub [[Tuńczyki|tuńczyka]]. Bardzo cienko pokrojone lub rozbite mięso serwuje się zazwyczaj jako [[Przystawka|przystawkę]]. |
||
Danie pierwszy raz podano w [[Wenecja|Wenecji]] w 1950 roku [[Hrabia|hrabinie]] Amalii Nani Mocenigo, kiedy ta poinformowała właściciela lokalu Harry's Bar, że doktor rekomendował jej jedzenie mięsa jedynie surowego. Właściciel baru – Giuseppe Cipriani – nazwał nowe danie carpaccio, ponieważ przypominało mu ono kolorystycznie obrazy [[renesans]]owego [[malarstwo|malarza]] weneckiego [[Vittore Carpaccio]]. |
Danie pierwszy raz podano w [[Wenecja|Wenecji]] w 1950 roku [[Hrabia|hrabinie]] Amalii Nani Mocenigo, kiedy ta poinformowała właściciela lokalu Harry's Bar, że doktor rekomendował jej jedzenie mięsa jedynie surowego. Właściciel baru – Giuseppe Cipriani – nazwał nowe danie carpaccio, ponieważ przypominało mu ono kolorystycznie obrazy [[renesans]]owego [[malarstwo|malarza]] weneckiego [[Vittore Carpaccio]]. |
Wersja z 21:39, 15 sie 2016
Carpaccio – danie kuchni włoskiej. Tradycyjnie przygotowuje się je z surowego mięsa – tradycyjnie wołowiny, współcześnie także z cielęciny, dziczyzny, łososia lub tuńczyka. Bardzo cienko pokrojone lub rozbite mięso serwuje się zazwyczaj jako przystawkę.
Danie pierwszy raz podano w Wenecji w 1950 roku hrabinie Amalii Nani Mocenigo, kiedy ta poinformowała właściciela lokalu Harry's Bar, że doktor rekomendował jej jedzenie mięsa jedynie surowego. Właściciel baru – Giuseppe Cipriani – nazwał nowe danie carpaccio, ponieważ przypominało mu ono kolorystycznie obrazy renesansowego malarza weneckiego Vittore Carpaccio.
Mięso w carpaccio jest zazwyczaj polane oliwą, sokiem z cytryny. Podawane jest z dodatkami – sałatami i cienko pokrojonymi serami, np. parmezanem.