Mieczysław Chorąży: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
poprawa linków |
poznałem prof. Chorążego w 1976 roku w Bethesda w Narodowym Instytucie Raka, gdzie wtedy przebywał i wtedy mi powiedział, że od lat współpracuje ze NIH. Prof. Wiesław W. Jędrzejczak |
||
Linia 49: | Linia 49: | ||
== Dorobek naukowy i zawodowy == |
== Dorobek naukowy i zawodowy == |
||
Jest autorem wielu publikacji z zakresu biologii nowotworów, między innymi wydanej w 1973 wspólnie z Kazimierzem Duxem książki pt. ''Wstęp do biologii nowotworów''. Oprócz tego opublikował ponad 120 artykułów i monografii, w dużej części anglojęzycznych. Był jednym z pionierów badań nad mutagenezą środowiskową oraz epidemiologią molekularną{{r|onkol}}. Współpracował od |
Jest autorem wielu publikacji z zakresu biologii nowotworów, między innymi wydanej w 1973 wspólnie z Kazimierzem Duxem książki pt. ''Wstęp do biologii nowotworów''. Oprócz tego opublikował ponad 120 artykułów i monografii, w dużej części anglojęzycznych. Był jednym z pionierów badań nad mutagenezą środowiskową oraz epidemiologią molekularną{{r|onkol}}. Współpracował od lat siedemdziesiątych XX wieku z National Cancer Institute z Bethesda w USA, prowadząc prace nad genetyką raka płuc. Jest promotorem 18 zakończonych przewodów doktorskich. Pięciu spośród jego doktorantów otrzymało tytuł profesora{{r|pan|sum}}. |
||
Od 1971 jest członkiem korespondentem, a od 1986 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk. Od 1995 jest również członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności{{r|opi|pan}}. Członek wielu rad naukowych instytutów badawczych, między innymi Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN we Wrocławiu, a także członek wielu towarzystw naukowych, w tym Polskiego Towarzystwa Onkologicznego, którego był prezesem, Polskiego Towarzystwa Zwalczania Raka oraz członek honorowy Hungarian Oncological Society{{r|pan}}. |
Od 1971 jest członkiem korespondentem, a od 1986 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk. Od 1995 jest również członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności{{r|opi|pan}}. Członek wielu rad naukowych instytutów badawczych, między innymi Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN we Wrocławiu, a także członek wielu towarzystw naukowych, w tym Polskiego Towarzystwa Onkologicznego, którego był prezesem, Polskiego Towarzystwa Zwalczania Raka oraz członek honorowy Hungarian Oncological Society{{r|pan}}. |
Wersja z 19:39, 3 maj 2017
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
profesor nauk medycznych | |
Specjalność: onkologia, biologia molekularna | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1958 |
Habilitacja |
1961 – biochemia |
Profesura |
1970 |
Polska Akademia Nauk / Umiejętności | |
Status PAN |
członek rzeczywisty |
Status PAU |
członek czynny |
Funkcja Jednostka PAN |
członek Prezydium |
Doktor honoris causa Akademia Medyczna w Białymstoku – 2000 Śląska Akademia Medyczna – 2007 | |
praca naukowa | |
Instytut | |
Okres zatrudn. |
od 1951 |
kierownik | |
jednostka |
Zakład Biologii Nowotworów |
Okres spraw. |
1963–1995 |
Odznaczenia | |
Mieczysław Rajmund Chorąży (ur. 31 sierpnia 1925 w Janówce) – polski lekarz, onkolog, profesor, doktor honoris causa dwóch polskich uczelni, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk i członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności, wieloletni kierownik Zakładu Biologii Nowotworów w Centrum Onkologii w Gliwicach, oddziale Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie. Kawaler Orderu Orła Białego.
Życiorys
Urodził się w Janówce niedaleko Białej Podlaskiej w rodzinie chłopskiej[1]. Rozpoczął naukę w gimnazjum w Białej Podlaskiej, przerwaną II wojną światową. Edukację kontynuował w Warszawie na tajnych kompletach. W 1944 w liceum im. Adama Mickiewicza w Warszawie zdał maturę[1][2]. W czasie wojny działał w konspiracji jako żołnierz Armii Krajowej, ukończył Szkołę Podchorążych. Uczestniczył w powstaniu warszawskim, w czasie działań wojennych był dwukrotnie ranny. Po upadku Powstania Warszawskiego internowany jako jeniec wojenny do stalagu XIA w Altengrabow w Niemczech[3][2][1].
Po powrocie w 1945 podjął studia w Akademii Medycznej w Warszawie, ukończone w 1951. Po studiach przeniesiony służbowo do Gliwic, do Zakładu Biologii Nowotworów w Państwowym Instytucie Przeciwrakowym (obecnie Oddział Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie)[4]. Podjął pracę pod kierunkiem profesora Kazimierza Duxa i w 1958 obronił doktorat z nauk medycznych. Przechodził kolejne stopnie awansu w Centrum, asystenta, adiunkta i wreszcie profesora. W 1958 został p.o. kierownika Zakładu Biologii Nowotworów, a od 1963 aż do 1995 pełnił funkcję kierownika tego Zakładu. Jako stypendysta Fundacji Rockefellera w latach 1959–1963 odbywał staże w Stanach Zjednoczonych, najpierw na Uniwersytecie Wisconsin-Madison, a następnie w Centrum Badań Raka w Nowym Jorku. W 1961 uzyskał habilitację na Akademii Medycznej w Katowicach. W latach 1973–1991 był jednym z pełnomocników dyrektora Instytutu do spraw rozbudowy Centrum Onkologii – Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie, Oddziału w Gliwicach. Obecnie zatrudniony w Centrum w niepełnym wymiarze godzin jako „starszy specjalista”.
Dorobek naukowy i zawodowy
Jest autorem wielu publikacji z zakresu biologii nowotworów, między innymi wydanej w 1973 wspólnie z Kazimierzem Duxem książki pt. Wstęp do biologii nowotworów. Oprócz tego opublikował ponad 120 artykułów i monografii, w dużej części anglojęzycznych. Był jednym z pionierów badań nad mutagenezą środowiskową oraz epidemiologią molekularną[4]. Współpracował od lat siedemdziesiątych XX wieku z National Cancer Institute z Bethesda w USA, prowadząc prace nad genetyką raka płuc. Jest promotorem 18 zakończonych przewodów doktorskich. Pięciu spośród jego doktorantów otrzymało tytuł profesora[5][1].
Od 1971 jest członkiem korespondentem, a od 1986 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk. Od 1995 jest również członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności[6][5]. Członek wielu rad naukowych instytutów badawczych, między innymi Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN we Wrocławiu, a także członek wielu towarzystw naukowych, w tym Polskiego Towarzystwa Onkologicznego, którego był prezesem, Polskiego Towarzystwa Zwalczania Raka oraz członek honorowy Hungarian Oncological Society[5].
Wyróżnienia i odznaczenia
Laureat wielu nagród i odznaczeń. Doktor honoris causa Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku oraz Śląskiej Akademii Medycznej. Za działalność w czasie wojny odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Krzyżem Armii Krajowej i Warszawskim Krzyżem Powstańczym.
Kawaler wielu odznaczeń państwowych, Krzyża Komandorskiego z Gwiazdą, Krzyża Oficerskiego i Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski, a także Złotego i Srebrnego z Mieczami Krzyża Zasługi[5][2]. W 2012 otrzymał tytuł honorowego obywatela Białej Podlaskiej[3] 3 maja 2017, w uznaniu znamienitych zasług dla rozwoju polskiej medycyny, za osiągnięcia w pracy naukowo-badawczej, prezydent Andrzej Duda nadał mu Order Orła Białego[7].
- ↑ a b c d Honorowy doktorat profesora Mieczysława Chorążego. Biuletyn Informacyjny SUM nr 1/2007. [dostęp 2013-02-02].
- ↑ a b c The 80th Anniversary of Professor Mieczysław Chorąży. Gliwice Scientific Meetings 2005. PAN. [dostęp 2013-02-02].
- ↑ a b Tytuł „Honorowy Obywatel Miasta Biała Podlaska” dla prof. zw. dr hab. Mieczysława Chorążego. Biała Podlaska. Miejski Serwis Informacyjny, 2012-05-28. [dostęp 2013-02-01].
- ↑ a b Prof. Mieczysław Chorąży doktorem honoris causa Śląskiej Akademii Medycznej. NOWOTWORY Journal of Oncology, 2007, vol. 57. [dostęp 2013-02-02].
- ↑ a b c d Chorąży, Mieczysław. Polska Akademia Nauk. [dostęp 2013-02-02].
- ↑ {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) .
- ↑ Prezydent wręczył Ordery Orła Białego. prezydent.pl, 2017-05-03. [dostęp 2017-05-03].
- Członkowie rzeczywiści PAN
- Honorowi obywatele Białej Podlaskiej
- Polscy onkolodzy
- Powstańcy warszawscy
- Ludzie związani z Gliwicami
- Doktorzy honoris causa Śląskiego Uniwersytetu Medycznego
- Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku
- Żołnierze Armii Krajowej
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami
- Odznaczeni Warszawskim Krzyżem Powstańczym
- Odznaczeni Krzyżem Partyzanckim
- Odznaczeni Krzyżem Armii Krajowej
- Urodzeni w 1925