Leon Karol Habsburg: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
m kat. |
||
Linia 77: | Linia 77: | ||
[[Kategoria:Uczestnicy I wojny światowej (Austro-Węgry)]] |
[[Kategoria:Uczestnicy I wojny światowej (Austro-Węgry)]] |
||
[[Kategoria:Urodzeni w 1893]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1893]] |
||
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Puli]] |
|||
[[Kategoria:Zmarli w 1939]] |
[[Kategoria:Zmarli w 1939]] |
Wersja z 08:49, 17 cze 2021
rotmistrz | |
Data i miejsce urodzenia |
ur. 5 lipca 1893 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
28 kwietnia 1939 |
Odznaczenia | |
Leon Karol Maria Habsburg-Lotaryński (ur. 5 lipca 1893 roku w Puli; zm. 28 kwietnia 1939 w Bestwinie) – austriacki arcyksiążę z cieszyńsko-żywieckiej linii Habsburgów, rotmistrz cesarskiej i królewskiej Armii oraz Wojska Polskiego, tytularny książę cieszyński w latach 1936-1939.
Życiorys
Był drugim synem, a piątym dzieckiem, arcyksięcia Karola Stefana Habsburga i Marii Teresy Toskańskiej. Wraz z rodzeństwem wychowywany był pod okiem prywatnych nauczycieli. W 1912 roku wstąpił do cesarskiej akademii wojskowej w Wiener Neustadt, aby kształcić się na oficera[1]. Naukę ukończył 15 marca 1915 roku[2]. Brał udział w walkach podczas I wojny światowej, jako rotmistrz Pułku Ułanów Nr 3[3]. Uczestnik walk o niepodległość Polski w wojnie z bolszewikami, oficer 11 Pułku Ułanów Legionowych, p.o. dowódcy pułku w czerwcu i lipcu 1920 r. Odznaczył się 31 lipca 1920 r. w bitwie nad Styrem, ranny 1 sierpnia 1920 r. w bitwie pod Mikołajowem. Po zakończeniu wojny został przeniesiony do 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich, ukończył Centralną Szkołę Kawalerii w Grudziądzu[4]. Następnie wraz z bratem Karolem Albrechtem powrócił do majątku ojca.
Według opinii współczesnych Leon Karol Habsburg był nieprzeciętnie inteligentnym i wykształconym człowiekiem. Ponadto, jak napisał rotmistrz Michał Unrug, wykazywał wszystkie atrybuty rasowego kawalerzysty tj. błyskawiczną orientację w częstych i nagłych zmianach w położeniu bojowym, szybką decyzję, polot, rozmach i brawurę. W Lesznie często i bardzo dobrze prowadził ćwiczenia taktyczne, czy to w terenie, czy też na stole plastycznym.
Od momentu demobilizacji Leon Karol żył wraz z rodziną na swojej części majątku w Żywcu. Choć mieszkał blisko starszego brata nie utrzymywał z nim szczególnych stosunków. Karol Albrecht był i czuł się Polakiem, podczas gdy Leon Karol wychowywał swoje dzieci na Niemców[5]. W 1922 roku w Wiedniu zawarł małżeństwo morganatyczne z Marią-Klothildą von Thuillières hrabiną von Montjoye-Vaufrey et de la Roche (1893-1978)[6]. Ich synem był Leon Stefan Habsburg (ur. 1928) – hrabia von Habsburg.
Po śmierci swojego ojca Karola Stefana w 1936 został tytularnym księciem cieszyńskim.[7] Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Bestwinie.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych (1921, Polska)[8]
- Srebrny Krzyż Zasługi (1925, Polska)[9]
- Order Złotego Runa (1911, Austro-Węgry)[10]
- Krzyż Zasługi Wojskowej III Klasy z Dekoracją Wojenną i Mieczami (Austria)[10]
- Srebrny Medal Signum Laudis na Wojennej Wstążce (Austria)[10]
- Brązowy Medal Signum Laudis na Wojennej Wstążce (Austria)[10]
- Krzyż Wojskowy Karola (Austria)[10]
- Krzyż Żelazny II klasy (Prusy)[10]
- Złoty Medal Zasługi (Turcja)[10]
- Medal Wojenny (Turcja)[10]
- Order Sławy I klasy (Tunezja)[10][11]
Przypisy
- ↑ Snyder 2010 ↓, s. 80.
- ↑ Snyder 2010 ↓, s. 92.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 909, 1009.
- ↑ Wielka Księga Kawalerii Polskiej 2012 ↓, s. 75.
- ↑ Snyder 2010 ↓, s. 223.
- ↑ Barbara Romer Kukulska, Habsburgowie mówią o sobie. Od Szwajcarii do Bestwiny wiadomości24.pl [dostęp 2013-12-03]
- ↑ KTO WŁADAŁ KSIĘSTWEM? [online] [dostęp 2021-04-25] .
- ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 62)
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1085
- ↑ a b c d e f g h i Staatshandbuch. Wiedeń: 1918, s. 13
- ↑ The titled nobility of Europe. Londyn: Harrison & Sons, 1914, s. 16-17.
Literatura
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
- Timothy Snyder: Czerwony książę. Warszawa: Świat Książki, 2010. ISBN 978-83-247-1217-5. OCLC 751066141.
- Wielka Księga Kawalerii Polskiej 1918–1939. 11 Pułk Ułanów Legionowych, Edipresse Polska S.A., Warszawa 2012, ISBN 978-83-7769-341-4
- Jan Jacek Bruski – Petlurowcy, Kraków 2004, ISBN 83-86225-03-3
- Adam Tracz, Krzysztof Błecha, Księżna. Wspomnienia o polskich Habsburgach, Bonimed 2009, ISBN 978-83-930106-0-8.
- Adam Tracz, Krzysztof Błecha, „Ostatni król Polski” Karol Stefan Habsburg, Bonimed 2012, ISBN 978-83-930106-1-5
- Habsburgowie Lotaryńscy
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Zasługi (Turcja)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie cesarskiej i królewskiej Armii
- Polacy odznaczeni Krzyżem Wojskowym Karola
- Polacy odznaczeni Krzyżem Zasługi Wojskowej
- Polacy odznaczeni Medalem Wojennym (Turcja)
- Polacy odznaczeni Medalem Zasługi Wojskowej Signum Laudis
- Polacy odznaczeni niemieckim Krzyżem Żelaznym
- Polacy odznaczeni Orderem Sławy (Tunezja)
- Polacy odznaczeni Orderem Złotego Runa
- Rotmistrzowie II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy I wojny światowej (Austro-Węgry)
- Urodzeni w 1893
- Ludzie urodzeni w Puli
- Zmarli w 1939