Maria Klementyna Sobieska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
→Linki zewnętrzne: dodanie kategorii |
Korektysta (dyskusja | edycje) m →Życiorys: ort., Wyczytałem, że zmieniono zasadę pisowni. |
||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
Była jedną z najbogatszych dziedziczek w Europie. Została zaręczona z księciem [[Jakub Franciszek Edward Stuart|Jakubem Stuartem]], synem obalonego króla [[Jakub II Stuart|Jakuba II Stuarta]], i jego drugiej żony – [[Maria z Modeny|Marii z Modeny]], córki [[Alfons IV d’Este|Alfonsa IV d’Este]]. Zaręczynom tym przeciwny był ówczesny król Anglii – [[Jerzy I Hanowerski|Jerzy I]], który obawiał się, że Jakub Stuart doczeka się z Marią Klementyną potomstwa. Cesarz [[Karol VI Habsburg]], aby zapobiec zawarciu małżeństwa zaaresztował Marię Klementynę podczas jej podróży przez [[Włochy]]. Umieszczono ją w zamku w [[Innsbruck]]u, ale udało jej się oszukać strażników i uciec do [[Bolonia|Bolonii]] dzięki udanej akcji oficerów irlandzkich w służbie Jakuba Stuarta; ich dwódca {{link-interwiki|Charles Wogan|en|Charles Wogan|Karol Wogan}} opublikował później popularną relację<ref>{{Cytuj |autor = Charles Wogan |tytuł = Female Fortitude: Exemplify'd In An Impartial Narrative Of The Seizure, Escape And Marriage Of The Princess Clementina Sobiesky...now Published For The Entertainment Of The Curious Female Fortitude: Exemplify'd In An Impartial Narrative Of The Seizure, Escape And Marriage Of The Princess Clementina Sobiesky... |data = 1722 |miejsce = London |url = https://academica.edu.pl/reading/readSingle?cid=126237170&uid=126096099}}</ref>. Tam, już bezpieczna, poślubiła ''per procura'' swojego narzeczonego, który wtedy znajdował się w [[Hiszpania|Hiszpanii]]. |
Była jedną z najbogatszych dziedziczek w Europie. Została zaręczona z księciem [[Jakub Franciszek Edward Stuart|Jakubem Stuartem]], synem obalonego króla [[Jakub II Stuart|Jakuba II Stuarta]], i jego drugiej żony – [[Maria z Modeny|Marii z Modeny]], córki [[Alfons IV d’Este|Alfonsa IV d’Este]]. Zaręczynom tym przeciwny był ówczesny król Anglii – [[Jerzy I Hanowerski|Jerzy I]], który obawiał się, że Jakub Stuart doczeka się z Marią Klementyną potomstwa. Cesarz [[Karol VI Habsburg]], aby zapobiec zawarciu małżeństwa zaaresztował Marię Klementynę podczas jej podróży przez [[Włochy]]. Umieszczono ją w zamku w [[Innsbruck]]u, ale udało jej się oszukać strażników i uciec do [[Bolonia|Bolonii]] dzięki udanej akcji oficerów irlandzkich w służbie Jakuba Stuarta; ich dwódca {{link-interwiki|Charles Wogan|en|Charles Wogan|Karol Wogan}} opublikował później popularną relację<ref>{{Cytuj |autor = Charles Wogan |tytuł = Female Fortitude: Exemplify'd In An Impartial Narrative Of The Seizure, Escape And Marriage Of The Princess Clementina Sobiesky...now Published For The Entertainment Of The Curious Female Fortitude: Exemplify'd In An Impartial Narrative Of The Seizure, Escape And Marriage Of The Princess Clementina Sobiesky... |data = 1722 |miejsce = London |url = https://academica.edu.pl/reading/readSingle?cid=126237170&uid=126096099}}</ref>. Tam, już bezpieczna, poślubiła ''per procura'' swojego narzeczonego, który wtedy znajdował się w [[Hiszpania|Hiszpanii]]. |
||
Ceremonię ślubną powtórzono 3 września 1719, we włoskim [[Montefiascone]], w Katedrze Świętej Małgorzaty. Maria Klementyna i jej małżonek zostali zaproszeni do Rzymu przez samego [[papież]]a [[Klemens XI|Klemensa XI]], który tytułował ich (katolickimi) władcami Anglii, Szkocji i Irlandii<ref>{{Cytuj |autor = Edward Corp |tytuł = The Stuarts in Italy, 1719–1766: A Royal Court in Permanent Exile |data = 2011 |isbn = 978-0521513272}}</ref>. Małżeństwo Marii Klementyny okazało się nieszczęśliwe, źródłem konfliktu były różnice poglądów na wychowanie synów, a być może także na temat roli i pozycji małżonki króla<ref>{{Cytuj |autor = Aneta Markuszewska |tytuł = And all this because of "the weakness of your sex" : the marital vicissitudes of Maria Klementyna Sobieska Stuart, wife of the Old Pretender to the English throne. |data = 2017 |isbn = 978-3447107365 |s = 163-177 |praca = Frictions and failures : cultural encounters in crisis}}</ref>. Po urodzeniu drugiego dziecka, pogrążona w depresji, opuściła męża i synów. Zamieszkała w klasztorze św. Cecylii w [[Rzym]]ie, gdzie poświęciła się modlitwie i ascezie. Wkrótce zmarła i została pochowana w podziemiach [[Bazylika św. Piotra na Watykanie| |
Ceremonię ślubną powtórzono 3 września 1719, we włoskim [[Montefiascone]], w Katedrze Świętej Małgorzaty. Maria Klementyna i jej małżonek zostali zaproszeni do Rzymu przez samego [[papież]]a [[Klemens XI|Klemensa XI]], który tytułował ich (katolickimi) władcami Anglii, Szkocji i Irlandii<ref>{{Cytuj |autor = Edward Corp |tytuł = The Stuarts in Italy, 1719–1766: A Royal Court in Permanent Exile |data = 2011 |isbn = 978-0521513272}}</ref>. Małżeństwo Marii Klementyny okazało się nieszczęśliwe, źródłem konfliktu były różnice poglądów na wychowanie synów, a być może także na temat roli i pozycji małżonki króla<ref>{{Cytuj |autor = Aneta Markuszewska |tytuł = And all this because of "the weakness of your sex" : the marital vicissitudes of Maria Klementyna Sobieska Stuart, wife of the Old Pretender to the English throne. |data = 2017 |isbn = 978-3447107365 |s = 163-177 |praca = Frictions and failures : cultural encounters in crisis}}</ref>. Po urodzeniu drugiego dziecka, pogrążona w depresji, opuściła męża i synów. Zamieszkała w klasztorze św. Cecylii w [[Rzym]]ie, gdzie poświęciła się modlitwie i ascezie. Wkrótce zmarła i została pochowana w podziemiach [[Bazylika św. Piotra na Watykanie|bazyliki św. Piotra na Watykanie]]. W samej Bazylice znajduje się monument poświęcony Marii Klementynie, który papież zamówił u [[antonio Canova|Canovy]], a inskrypcja brzmi: ''Maria Klementyna, królowa Wielkiej Brytanii, Francji i Irlandii''<ref>{{Cytuj |autor = Aleksandra Skrzypietz |tytuł = Rzymskie uroczystości pogrzebowe Marii Klementyny Sobieskiej |data = 2020 |isbn = 978-83-235-4366-4 |miejsce = Warszawa |wydawca = Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego |s = 230-245}}</ref>. |
||
Maria Klementyna i Jakub Stuart mieli dwóch synów: |
Maria Klementyna i Jakub Stuart mieli dwóch synów: |
||
Wersja z 23:32, 8 sty 2022
.jpg)
| |
 Janina | |
| królowa Wielkiej Brytanii, Francji i Irlandii | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
17 lipca 1701 |
| Data i miejsce śmierci |
17 stycznia 1735 |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Mąż | |
| Dzieci | |
Maria Klementyna Sobieska herbu Janina (ur. 17 lipca 1701 w Oławie, zm. 17 stycznia 1735 w Rzymie) – córka Jakuba Sobieskiego i Jadwigi Elżbiety Neuburskiej, wnuczka Jana III Sobieskiego[1][2].
Życiorys
Była jedną z najbogatszych dziedziczek w Europie. Została zaręczona z księciem Jakubem Stuartem, synem obalonego króla Jakuba II Stuarta, i jego drugiej żony – Marii z Modeny, córki Alfonsa IV d’Este. Zaręczynom tym przeciwny był ówczesny król Anglii – Jerzy I, który obawiał się, że Jakub Stuart doczeka się z Marią Klementyną potomstwa. Cesarz Karol VI Habsburg, aby zapobiec zawarciu małżeństwa zaaresztował Marię Klementynę podczas jej podróży przez Włochy. Umieszczono ją w zamku w Innsbrucku, ale udało jej się oszukać strażników i uciec do Bolonii dzięki udanej akcji oficerów irlandzkich w służbie Jakuba Stuarta; ich dwódca Charles Wogan opublikował później popularną relację[3]. Tam, już bezpieczna, poślubiła per procura swojego narzeczonego, który wtedy znajdował się w Hiszpanii.
Ceremonię ślubną powtórzono 3 września 1719, we włoskim Montefiascone, w Katedrze Świętej Małgorzaty. Maria Klementyna i jej małżonek zostali zaproszeni do Rzymu przez samego papieża Klemensa XI, który tytułował ich (katolickimi) władcami Anglii, Szkocji i Irlandii[4]. Małżeństwo Marii Klementyny okazało się nieszczęśliwe, źródłem konfliktu były różnice poglądów na wychowanie synów, a być może także na temat roli i pozycji małżonki króla[5]. Po urodzeniu drugiego dziecka, pogrążona w depresji, opuściła męża i synów. Zamieszkała w klasztorze św. Cecylii w Rzymie, gdzie poświęciła się modlitwie i ascezie. Wkrótce zmarła i została pochowana w podziemiach bazyliki św. Piotra na Watykanie. W samej Bazylice znajduje się monument poświęcony Marii Klementynie, który papież zamówił u Canovy, a inskrypcja brzmi: Maria Klementyna, królowa Wielkiej Brytanii, Francji i Irlandii[6].
Maria Klementyna i Jakub Stuart mieli dwóch synów:
- Karola Edwarda Filipa Kazimierza Stuarta (31 grudnia 1720 – 31 stycznia 1788),
- Henryka Benedykta Marię Klemensa Tomasza Franciszka Ksawerego Stuarta (11 marca 1725 – 13 lipca 1807), kardynała.
Mąż i obaj synowie byli jakobickimi pretendentami do tronu Anglii i Szkocji. Karol Edward Stuart próbował odzyskać tron wywołując ostatnie z powstań jakobickich, które zakończyło się klęską.
Galeria
-
Maria Klementyna Sobieska w młodości -
Maria Klementyna Sobieska -
Uroczysta ceremonia ślubna Marii Klementyny Sobieskiej z Jakubem Franciszkiem Edwardem Stuartem 2.09.1719 -
Pogrzeb Marii Klementyny Sobieskiej w Bazylice św. Piotra w Rzymie 1735
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Wanda Roszkowska, Oława królewiczów Sobieskich, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1984, ISBN 978-8304017207.
- ↑ Karol Szajnocha, Wnuka króla Jana III, Warszawa: Gebethner i Wolf, 1925.
- ↑ Charles Wogan, Female Fortitude: Exemplify'd In An Impartial Narrative Of The Seizure, Escape And Marriage Of The Princess Clementina Sobiesky...now Published For The Entertainment Of The Curious Female Fortitude: Exemplify'd In An Impartial Narrative Of The Seizure, Escape And Marriage Of The Princess Clementina Sobiesky..., London 1722.
- ↑ Edward Corp, The Stuarts in Italy, 1719–1766: A Royal Court in Permanent Exile, 2011, ISBN 978-0521513272.
- ↑ Aneta Markuszewska, And all this because of "the weakness of your sex" : the marital vicissitudes of Maria Klementyna Sobieska Stuart, wife of the Old Pretender to the English throne., [w:] Frictions and failures : cultural encounters in crisis, 2017, s. 163-177, ISBN 978-3447107365.
- ↑ Aleksandra Skrzypietz, Rzymskie uroczystości pogrzebowe Marii Klementyny Sobieskiej, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2020, s. 230-245, ISBN 978-83-235-4366-4.