Stanisław Ferdynand Rzewuski

Stanisław Ferdynand Rzewuski
	; Krzywda
Rodzina	Rzewuscy herbu Krzywda
Data i miejsce urodzenia	1737 ; Podhorce
Data i miejsce śmierci	16 czerwca 1786 ; Pohrebyszcze
Ojciec	Wacław Piotr Rzewuski
Żona	Katarzyna Karolina Konstancja ks. Radziwiłł h. Trąby
Dzieci	Adam Wawrzyniec Rzewuski; Seweryn Rzewuski
	Odznaczenia

Stanisław Ferdynand Rzewuski herbu Krzywda (ur. 1737 roku w Podhorcach, zm. 16 czerwca 1786 roku w Pohrebyszczach) – chorąży wielki litewski w latach 1760–1781, podstoli wielki litewski w 1759 roku, starosta chełmski w latach 1758-1769^[2], rotmistrz pancerny w 1755 roku.

Życiorys

Poseł na sejm nadzwyczajny 1761 roku z ziemi chełmskiej^[3]. Poseł na sejm 1762 roku^[4]. Jako poseł z powiatu wiłkomierskiego na sejm konowkacyjny 7 maja 1764 roku podpisał manifest, uznający odbywający się w obecności wojsk rosyjskich sejm za nielegalny^[5]. W załączniku do depeszy z 2 października 1767 roku do prezydenta Kolegium Spraw Zagranicznych Imperium Rosyjskiego Nikity Panina, poseł rosyjski Nikołaj Repnin określił go jako posła właściwego dla realizacji rosyjskich planów na sejmie 1767 roku, poseł powiatu nowogródzkiego na sejm 1767 roku^[6].

Był także starostą chełmskim i posłem. W 1760 za zasługi został odznaczony Orderem Orła Białego. W 1757 został mianowany na stopień generała majora wojsk koronnych^[8], a 25 października 1783 generałem majorem armii austriackiej^[9].

↑ Stanisław Ferdynand Beydo-Rzewuski h. Krzywda. [dostęp 2024-04-20].
↑ Urzędnicy województwa bełskiego i ziemi chełmskiej XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Henryk Gmiterek i Ryszard Szczygieł. Kórnik 1992, s. 261.
↑ Porządek JJ WW Ich Mciow Panow Posłow Obranych na Seym Extraordynaryiny Warszawski, Dnia 27. Kwietnia 1761, [b.n.s]
↑ Kuryer Warszawski 1762, nr 71, [b.n.s]
↑ Józef Zaleski, Panowanie Stanisława Augusta Poniatowskiego do czasu Sejmu Czteroletniego, 1887, s. 21, Dyaryusz seymu convocationis siedmio-niedzielnego warszawskiego : zdania, mowy, projekta y manifesta w sobie zawierający przez sessye zebrany r.p. 1764, s. 4-6.
↑ Носов Б. В. Установление российского господства в Речи Посполитой. 1756–1768 гг. Moskwa, 2004, s. 669.
↑ Walery Bubień, Sejmik nowogródzki, słuczorzeski i stwołowicki w czasach panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego 1764-1795, Kraków 2007, s. 58.
↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 196.
↑ Schmidt-Brentano 2006 ↓, s. 84.

Antonio Schmidt-Brentano: Kaiserliche und k.k. Generale (1618-1815). Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2006.