Stary Wierch
49°25′36″N 20°32′54″E/49,426667 20,548333 Widok z Jaworek | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
840 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Sądeckiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°25′36″N 20°32′54″E/49,426667 20,548333
| |
Stary Wierch (840 m n.p.m.) – szczyt górski położony w Paśmie Radziejowej należącym do Beskidu Sądeckiego.
Jest kulminacją będącą zarazem zakończeniem grzbietu biegnącego z Przehyby na południe, ku dolinie Grajcarka. Znajduje się pomiędzy dolinami Sielskiego i Starego Potoku. Partie szczytowe stanowi łagodny, bezleśny teren, w którego wschodniej części jest usytuowany najwyższy punkt. Lasem pokryte są stoki wschodnie oraz zachodnie, a miejscami również południowe. Na południowym zboczu znajduje się źródło Szlachtowskiego Potoku, który spływając w dół, swoją doliną rozcina stok góry, dzieląc go na dwa grzbiety – węższy zachodni i rozleglejszy wschodni.
Przez wierzchołek przechodzi granica Popradzkiego Parku Krajobrazowego. Na mapach określany jest on nazwą Stary Wierch, ale przez miejscową ludność nazywany jest Maneszowym. Dawniej były na nim pola uprawne i pastwiska Rusinów ze Szlachtowej i był bardziej wylesiony. Obecnie należy do Szczawnicy, jest jeszcze miejscami wypasany, częściowo zarasta lasem, ale widokowe łąki dochodzą jeszcze do jego wierzchołka, a nawet wyżej (do wysokości 860 m).
W rejonie Starego Wierchu nie ma pieszych znakowanych szlaków turystycznych. Przez szczyt prowadzi jednak czarny szlak narciarski Przehyba – Szlachtowa. Na południowym stoku przebiega również Transbeskidzki Szlak Konny pomiędzy Szlachtową a Jaworkami.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000. Piwniczna-Zdrój: Agencja Wydawnicza "WiT".
- Michał Siwicki: Beskid Sądecki. Przełom Popradu. Mapa turystyczna 1:50 000. Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2004. ISBN 978-83-7499-016-5.
- Bogdan Mościcki: Beskid Sądecki i Małe Pieniny. Pruszków: Oficyna Wyd. „Rewasz”, 2007. ISBN 978-83-89188-65-6.