
Stawnica (województwo wielkopolskie)
Artykuł |
53°24'18"N 17°4'7"E |
---|---|
- błąd |
38 m |
WD |
53°20'N, 17°2'E, 53°24'12.71"N, 17°3'52.78"E |
- błąd |
20617 m |
Odległość |
602 m |
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2006) |
590 |
Strefa numeracyjna |
67 |
Kod pocztowy |
77-400[1] |
Tablice rejestracyjne |
PZL |
SIMC |
0534300 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Złotów ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu złotowskiego ![]() | |
![]() |
Stawnica – wieś krajeńska w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, w gminie Złotów.
Wieś szlachecka, własność wojewody płockiego Piotra Potulickiego, około 1580 roku leżała w powiecie nakielskim województwa kaliskiego[2]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
W 2013 we wsi oddano do użytku prywatne, śmigłowcowe lądowisko PRH Stawnica.
Gwara stawnicka[edytuj | edytuj kod]
Gwara, którą posługują się mieszkańcy Stawnicy, była przedmiotem licznych badań językowych, prowadzonych m.in. przez prof. Kazimierza Nitscha z Uniwersytetu Jagiellońskiego i Zygmunta Zagórskiego z PTPN (ten drugi w latach 1953/1954).
Gwara Stawnicy była podówczas typowa dla dialektu złotowskiego, a jednocześnie posiadała elementy wskazujące na jej przejściowość od gwar północnych (w tym mazowieckich) do wielkopolskich. Już prof. Nitsch wyróżnił we wsi cechy różniące dialekt zachodniokrajenecki od tucholskiego[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1222 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 251.
- ↑ Zygmunt Zagórski, Gwara wsi Stawnica w powiecie złotowskim, w: Sprawozdania Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, nr 1/1958, ss.48-49