Stefan Płaza
| Miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki |
rhythm and blues, bigbit, soul-funk, rock, jazz-rock, jazz, muzyka latynoska |
| Zawód | |
| Powiązania |
Józef Skrzek, Andrzej Tylczyński, Elżbieta Żakowicz, Janusz Hryniewicz, Andrzej Bartoszek, Rafał Rękosiewicz, Roman Wojciechowski, Krystian Wilczek, Jerzy Piotrowski, Ireneusz Dudek, Tadeusz Nalepa, Mira Kubasińska, Tadeusz Trzciński, Jerzy Goleniewski i in. |
| Zespoły | |
| Ślęzanie Twarze Dzielnicy Południowej Wiślanie 69 (od końca 1972 do 1973 pod nazwą Ela i Grupa) Breakout Spellbound Voodo Chops i in. | |
Stefan Płaza – polski perkusista rhythm and bluesowy i rockowy wywodzący się ze śląskiego środowiska muzycznego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się i wychował w Katowicach[1]. Mieszkał w domu przy ul. Mikołowskiej, nieopodal miejsca zamieszkania wokalisty Romana „Pazura” Wojciechowskiego i perkusisty Marka Gmyrka. Uczył się gry na fortepianie i perkusji[1]. W latach 60. współpracował z wieloma śląskimi grupami, takimi jak m.in. Ślęzanie[2] czy Twarze Dzielnicy Południowej, będące jednym z pierwszych zespołów bluesowych i blues-rockowych na Górnym Śląsku[3]. To właśnie on zajął miejsce Gmyrka w tej drugiej formacji, grając z R. Wojciechowskim, Henrykiem Szpernolem (gitara elektryczna) i Krystianem Wilczkiem (gitara basowa)[4]. Udzielał się także w życiu śląskiego środowiska muzycznego, biorąc m.in. udział w legendarnym jam session w klubie „Proton” zakładu Elektromontaż, mieszczącego się na Pętli Słonecznej w Katowicach[1]. Tamże zagrał na dwa zestawy perkusyjne z Jerzym Piotrowskim oraz z Romanem Wojciechowskim (śpiew) i Irkiem Dudkiem (harmonijka ustna)[1]. W drugiej połowie 1969 roku rozpoczął ogólnopolską karierę, grając w grupie Wiślanie 69 z którą koncertował i dokonał licznych nagrań radiowych, płytowych, a także telewizyjnych[2].
Założyliśmy pierwszy zespół i od czasu do czasu robiliśmy próby... Bębny naszego perkusisty bardzo często stały u mnie w piwnicy – także gdy wracałem ze szkoły to siadałem i grałem... Wtedy już znaliśmy synkopę... Pierwszą synkopę usłyszałem w kiosku Ruchu w drodze do szkoły... Chyba w 1969 roku, kupując bilet na tramwaj usłyszałem fragment utworu zespołu Wiślanie i tam fantastyczny Stefan Płaza (którego później poznałem osobiście i z którym grałem chyba na jam session), jako pierwszy perkusista z tych znanych zespołów w Polsce – grał synkopowany rytm... Nie mogłem dojść do szkoły... Byłem tak pod wrażeniem tej synkopy, że właściwie – ani fizyka, ani matma, wf... Nie miały już dla mnie znaczenia... Byłem pochłonięty odkrywaniem swojego świata.
Z końcem września 1970 roku perkusista wraz z zespołem rozpoczął 9-miesięczne tournée po Holandii, gdzie również nagrywał[2]. W związku z tym nie mógł przyjąć propozycji Józefa Skrzeka odnośnie swojego dołączenia do powstającego wówczas SBB[5]. W 1973 roku rozpoczął współpracę z grupą Breakout[6], z którą nagrał longplay pt. Ogień[1][7]. Następnie wyemigrował do Holandii[6], gdzie grywał m.in. z zespołami Spellbound, Voodoo Chops[7] i gdzie zmarł[8].
Dyskografia[2][7]
[edytuj | edytuj kod]Z zespołem Wiślanie 69
[edytuj | edytuj kod]Albumy
[edytuj | edytuj kod]- 1970 – Skąd my się znamy (Pronit)
- 2001 – Skąd my się znamy (reedycja) (Polskie Nagrania „Muza”)[9]
Kompilacje
[edytuj | edytuj kod]- 1969 – Kozaczok (Pronit)
- 1970 – Telewizyjna Giełda Piosenki (3): Czy nawet kilku dni nie chcesz podarować mi? (Polskie Nagrania „Muza”)
- 1970 – Discorama (1): Sam gdy zechcę powrócę (Pronit)
- 1993 – Złote Lata Polskiego Beatu 1972 – vol. 1, 2: Zachodźże słoneczko / Kiedy nadejdzie czas / Nie na zawsze (Polskie Nagrania „Muza”)
- 1993 – Złote Lata Polskiego Beatu 1970 – vol. 3: Czy nawet kilku dni nie chcesz podarować mi? (Polskie Nagrania „Muza”)
Single
[edytuj | edytuj kod]- 1970 – Kiedyś spotkamy się znów/Szept przydrożnych wierzb (Polskie Nagrania „Muza”)
- 1970 – Chcę wierzyć twoim słowom/Czy nawet kilku dni nie chcesz podarować mi? (Pronit)
- 1971 – Maybe she, Maybe you [Może ona, może ty]/Clear sun [Zachodźże słoneczko] (EMI-Imperial [NL])
Czwórki
[edytuj | edytuj kod]- 1969 – Kiedyś przecież spotkamy się znów/Czerwone maliny/Za daleko ten twój brzeg/Tam gdzie wiślany brzeg (Polskie Nagrania „Muza”)
Nagrania radiowe
[edytuj | edytuj kod]- wrzesień 1969: W lesie nad potokiem (voc. E. Żakowicz), Skąd my się znamy (voc. E. Żakowicz);
- 1970: Zachodźże słoneczko (voc. E. Żakowicz), Sam gdy zechcę, to wrócę (voc. J. Hryniewicz), Czy nawet kilku dni nie chcesz podarować mi? (voc. E. Żakowicz);
- 1972: Czerwone lata (voc. E. Żakowicz), Nie na zawsze (voc. E. Żakowicz), Dzisiaj zmienił się świat (voc. E. Żakowicz), Kiedy nadejdzie czas (voc. R. Wojciechowski), Deszcze padają nocą (voc. E. Żakowicz), A o nas nie wie nikt (voc. R. Wojciechowski)
Z zespołem Breakout
[edytuj | edytuj kod]Albumy
[edytuj | edytuj kod]Z zespołem Spellbound
[edytuj | edytuj kod]Albumy
[edytuj | edytuj kod]- 2000: Spellbound (Paulus Potters Productions)
- 2001: Spellbound 2 (Paulus Potters Productions)
- 2001: Spellbound 3 (Paulus Potters Productions)
- 2006: The Best Of Paulus Potters & Spellbound (Paulus Potters Productions)
Z zespołem Voodoo Chops
[edytuj | edytuj kod]Albumy
[edytuj | edytuj kod]- 2002: Flowers for You (Paulus Potters Productions)
- 2002: So close to You (Paulus Potters Productions)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Marcin Babko: Irek Dudek. Ziuta Blues. Wyd. 1. Poznań: In Rock, październik 2008, s. 32, 34, 50. ISBN 978-83-60157-38-1.
- ↑ a b c d Jan Kawecki, Wojciech Zajac: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock 'n' roll 1959-1973. Kraków: Rock Serwis, 1995. ISBN 83-85335-25-0.
- ↑ Roman Pazur Wojciechowski. romanpazurwojciechowski. [dostęp 2023-02-23]. (pol.).
- ↑ Roman Pazur Wojciechowski – biografia. pazur.zanet.pl. [dostęp 2023-02-23]. (pol.).
- ↑ Wojciech „Fazi” Radtke: SBB – po 40 latach znowu zagrają w Świeciu. swiecie24.pl. [dostęp 2014-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-10)]. (pol.).
- ↑ a b Skład zespołu Breakout. blues.pl. [dostęp 2023-02-23]. (pol.).
- ↑ a b c Stefan Płaza. discogs.com. [dostęp 2023-02-23]. (pol.).
- ↑ Jacek Żyliński: Stefan Płaza. kppg.waw.pl. [dostęp 2023-02-23]. (pol.).
- ↑ Ryszard Wolański: Wiślanie ’69, Skąd my się znamy. bibliotekapiosenki.pl. [dostęp 2012-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-09)]. (pol.).