Stepa Stepanović

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stepa Stepanović
Степа Степановић
Ilustracja
vojvoda vojvoda
Data i miejsce urodzenia

12 marca 1856
Kumodraž

Data i miejsce śmierci

29 kwietnia 1929
Čačak

Przebieg służby
Lata służby

1874–1920

Siły zbrojne

Królewskie Wojska Serbskie
Królewskie Wojska Jugosłowiańskie

Stanowiska

Szef Sztabu armii serbskiej

Główne wojny i bitwy

wojna serbsko-turecka,
wojna serbsko-bułgarska,
I wojna bałkańska,
II wojna bałkańska,
I wojna światowa

Odznaczenia
Wielka Wstęga Orderu Gwiazdy Jerzego Czarnego (Serbia) Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Jerzego Czarnego (Serbia) Wielka Wstęga Orderu Gwiazdy Jerzego Czarnego z mieczami (Serbia) Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Jerzego Czarnego z mieczami (Serbia) Komandor Orderu Gwiazdy Jerzego Czarnego z mieczami (Serbia) Oficer Orderu Gwiazdy Jerzego Czarnego z mieczami (Serbia) Komandor Orderu Orła Białego (Serbia) Oficer Orderu Orła Białego (Serbia) Krzyż Wielki Orderu Świętego Sawy (Serbia) Order Krzyża Takowy II klasy (Serbia) Order Krzyża Takowy III klasy (Serbia) Order Krzyża Takowy IV klasy (Serbia) Krzyż Pamiątkowy za Wojnę o Wyzwolenie i Zjednoczenie 1914–1918 Krzyż Komandorski Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Krzyż Wielki Orderu Daniły I (Czarnogóra) Order Wybitnej Służby (Wielka Brytania) Krzyż Wielki Orderu Zbawiciela (Grecja) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Korony Włoch Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie)

Stepa Stepanović (cyr. Степа Степановић, ur. 12 marca 1856 w Kumodražu, zm. 29 kwietnia 1929 w Čačaku) – serbski feldmarszałek (vojvoda).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1874 wstąpił do serbskiej armii i jako kadet rozpoczął naukę w szkole artylerii. W latach 1877–1878 uczestnik wojny rosyjsko-tureckiej, podczas której został odznaczony medalem za odwagę, 1912–1913 brał udział w I wojnie bałkańskiej. Jeden z dowódców Ligi Bałkańskiej w walkach przeciwko Turcji. W marcu 1913 razem z siłami bułgarskimi pokonał wojska tureckie pod Adrianopolem. Od czerwca do sierpnia 1913 uczestnik II wojny bałkańskiej przeciwko Bułgarii.

Podczas I wojny światowej zastępca szefa sztabu armii serbskiej Radomira Putnika, a następnie dowódca 2 Armii. W sierpniu 1914 pokonał wojska austro-węgierskie w bitwie na górze Cer. Dowodzona przez niego 2 Armia serbska rozbiła 200-tysięczną armię przeciwnika. Było to pierwsze zwycięstwo aliantów w I wojnie światowej, a sam Stepanović w uznaniu dokonań na polu bitwy został awansowany do stopnia feldmarszałka (vojvody). Uczestnik bitwy nad Driną i bitwy nad Kolubarą (listopad-grudzień 1914). W 1915 uczestnik walk obronnych w Serbii.

W 1918 ponownie dowódca 2 Armii, wspomagał działania ofensywne Ententy w Macedonii i przeciwko Bułgarii. Po wojnie Szef Sztabu Generalnego armii serbskiej. Pod koniec 1919 przeszedł w stan spoczynku. Uchodzi za jednego z najwybitniejszych serbskich wojskowych.