Stobnica (województwo łódzkie)
Na mapach: 
51°14′50″N 19°52′09″E/51,247222 19,869167
51°14′50″N 19°52′09″E/51,247222 19,869167
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
44 |
| Kod pocztowy |
97-510[2] |
| Tablice rejestracyjne |
EPI |
| SIMC |
0549938 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu piotrkowskiego  | |
Położenie na mapie gminy Ręczno  | |
| 51°14′50″N 19°52′09″E/51,247222 19,869167[1]
| |
Stobnica – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Ręczno.
Wieś duchowna, własność klasztoru norbertanów w Witowie położona była w końcu XVI wieku w powiecie piotrkowskim województwa sieradzkiego[3].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0549944 | Dolna Wieś | część wsi |
| 0549950 | Jaroszewizna | część wsi |
| 0549967 | Kamienna Góra | część wsi |
| 0549973 | Olszyna | część wsi |
| 1040102 | Piła | część wsi |
| 0549980 | Trzy Morgi | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie piotrkowskim.
Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 742, przy której znajduje się zrekonstruowana kapliczka świętego Walentego. Jej pierwowzór pochodził z II połowy XIX wieku, kiedy to ufundował go gospodarz z pobliskiego gospodarstwa o imieniu Walenty. Święty Walenty jest patronem zakochanych, epileptyków, chorych na dżumę i podagrę[6].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 131199
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1207 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1998, s. 69.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Skoczylas Michał M. Historia medycyny a potencjał turystyczny Nadpilicza Środkowego. W: red. Magowska Anita, Pękacka-Falkowska Katarzyna, Owecki Michał. Wybrane problemy historii medycyny. W kręgu epistemologii i praktyki. Poznań: Wydawnictwo Kontekst, 2020, s. 53–75. ISBN 978-83-65275-95-0, treść on-line.
| Siedziba gminy | |
|---|---|
| Wsie | |
| Kolonia | |
| Osada | |
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi |
|
