Sygnały ogólnego stosowania dawane przez uprawnione osoby

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sygnały ogólnego stosowania dawane przez uprawnione osoby (D, Rm) – sygnały w polskiej sieci kolejowej dawane przez uprawnionych pracowników kolei za pomocą chorągiewki sygnałowej, ręcznej latarki sygnałowej lub gwizdka i trąbki sygnałowej.

Sygnały D[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnia się dwa sygnały oznaczone literą D:

  • D 2 „Stój” dawany ręcznie – dawany zataczając ręką szerokie koło, trzymając chorągiewkę lub jakikolwiek przedmiot w wersji dziennej, a w wersji nocnej – trzymając białą latarkę;
  • D 3 „Stój” dźwiękowy – kilkukrotnie powtórzone po sobie trzy krótkie tony gwizdawką, gwizdkiem lub innym dźwiękowym przyrządem sygnałowym[1][2].

Sygnał D należy dawać jednocześnie z sygnałem dawanym za pomocą tarczy zatrzymania. W trakcie jazdy manewrowej sygnał „Stój” powinien być dawany równocześnie za pomocą chorągiewki, jak i dźwiękowo (sygnał Rm 4)[1][2].

Sygnały te stosuje się, gdy zajdzie nagła potrzeba zatrzymania pociągu, w szczególności gdy:

  • zaistnieje przeszkoda na torze,
  • drużyna trakcyjna innego pociągu nadaje sygnał „Stój”,
  • pociąg porusza się po torze zamkniętym, nie uprzedziwszy posterunków ruchu,
  • na szlaku dwutorowym pociąg porusza się po torze przeciwnym do zasadniczego, nie powiadomiwszy posterunków ruchu,
  • w porze ograniczonej widoczności lub po zmroku na czole pociągu zgasną wszystkie światła,
  • na torze znajdą się ludzie lub zwierzęta zagrożeni potrąceniem przez nadjeżdżający pociąg[1][2].

Sygnały powinny być powtarzane tak długo, aż drużyna trakcyjna się do nich zastosuje. Sygnał dawany przez konduktora powinni powtarzać także pozostali konduktorzy ku przodowi lub tyłowi pociągu (w przypadku pociągów z lokomotywą popychającą). W pociągach z hamulcem zespolonym drużyna konduktorska po odebraniu sygnały D 2 lub D 3, powinna zatrzymać pociąg[1][2].

Sygnały Rm[edytuj | edytuj kod]

Sygnał Wersja dzienna Wersja nocna Wersja dźwiękowa Znaczenie
Rm 1 „Do mnie” Chorągiewka sygnałowa żółta poruszana poziomo w lewo i w prawo Biała latarka sygnałowa poruszana poziomo Dwa długie tony gwizdkiem i trąbką jednocześnie Należy jechać w kierunku dającego sygnał
Rm 2 „Ode mnie” Poruszanie żółtą chorągiewką sygnałową lub ręką pionowo Poruszanie białą latarką sygnałową pionowo Jeden długi ton gwizdkiem i trąbką jednocześnie Należy jechać w kierunku przeciwnym do dającego sygnał
Rm 3 „Zwolnić” Ręka lub chorągiewka sygnałowa koloru żółtego poruszana po łuku w dół i w górę Biała latarka sygnałowa poruszana po łuku w dół i w górę Kilka długich tonów gwizdkiem i trąbką jednocześnie Należy zwolnić bieg pojazdu szynowego
Rm 4 „Stój” Zataczanie okręgu ręką lub żółtą chorągiewką sygnałową Zataczanie okręgu latarką sygnałową Trzy krótkie tony gwizdkiem lub trąbką sygnałową powtarzane kilkukrotnie Należy zatrzymać pojazd szynowy
Rm 5 „Odrzucić” Ręka lub żółta chorągiewka poruszana poziomo, a potem pionowo do góry i na dół Biała latarka poruszana poziomo, a potem pionowo do góry i na dół Dwa długie i jeden krótki ton jednocześnie Należy odjechać od składu po rozprzęgnięciu
Rm 6 „Docisnąć” Zbliżenie wyciągniętych poziomo rąk powtarzane kilkukrotnie Światło białej latarki sygnałowej przerywane skierowane w stronę maszynisty Dwa krótkie tony gwizdkiem i trąbką jednocześnie Należy docisnąć do składu celem sprzęgnięcia lub rozprzęgnięcia

Źródło:[1][2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Instrukcja sygnalizacji Ie-1 (E-1), Załącznik do Uchwały Nr 772/2016 Zarządu PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. z dnia 9 sierpnia 2016 r., PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., Warszawa 2016 [zarchiwizowane z adresu 2016-11-30].
  • Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 18 lipca 2005 r. w sprawie ogólnych warunków prowadzenia ruchu kolejowego i sygnalizacji. (Dz.U. z 2005 r. nr 172, poz. 1444)