Szmaragdówka wierzbówka
| Smaragdina salicina | |||
| (Scopoli, 1763) | |||
.png)
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Podplemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
szmaragdówka wierzbówka | ||
| Synonimy | |||
| |||
Szmaragdówka wierzbówka[1] (Smaragdina salicina) – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny zmróżek. Zamieszkuje palearktyczną Eurazję.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1763 roku przez Giovanniego Antonia Scopoliego pod nazwą Buprestis salicina[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz o ciele długości od 4,5 do 6,5 mm. Głowa jest czarna z metalicznym połyskiem, czasem z rozmytą plamą czerwonej barwy na wierzchu żuwaczek. Na czole brak jest wyraźnego punktowania, natomiast obecny jest szeroki i głęboki wcisk pośrodkowy. Człony czułków od pierwszego do trzeciego lub czwartego są pomarańczowe lub czerwone, pozostałe zaś czarne. Przedplecze jest jednolicie pomarańczowe do pomarańczowoczerwonego, o zaokrąglonych kątach tylnych. Pokrywy są jednolicie metalicznie zielone lub niebieskie, gęsto, głęboko i stosunkowo grubo punktowane. Odnóża są pomarańczowe do czerwonawych z ciemniejszą nasadą ud ostatniej pary. Odwłok u samicy wyróżnia się od tego u samca obecnością dołeczka na ostatnim sternicie[3].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Owad ten zasiedla skraje lasów, zarośla, wilgotne łąki oraz pobrzeża wód[3][4]. Osobniki dorosłe są polifagicznymi foliofagami żerującymi na liściach i kwiatach drzew, krzewów i roślin zielnych[3][5]. Najchętniej żerują na wierzbie iwie[3][4], ale wśród ich roślin żywicielskich wymienia się także wierzbę białą, wierzbę kruchą, olchy, derenia świdwę, głogi, leszczyny, śliwę tarninę, koniczyny, konopie siewne, krwawnik pospolity i szczawie. Larwy odżywiają się martwymi liśćmi[5]. Aktywne osobniki dorosłe obserwuje się od kwietnia do lipca[1].
Gatunek palearktyczny. W Europie znany jest z Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Albanii, Macedonii Północnej, Grecji oraz europejskiej części Rosji. W Azji podawany jest z zachodniosyberyjskiej części Rosji, anatolijskiej części Turcji, Gruzji, Armenii, Azerbejdżanu, Kazachstanu i Sinciangu na zachodzie Chin[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Smaragdina salicina – Szmaragdówka wierzbówka. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2024-05-26].
- ↑ a b Ivan Löbl, Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume 6. Chrysomeloidea, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2010, s. 575-579, ISBN 978-87-88757-84-2.
- ↑ a b c d Andrzej Warchałowski: Klucze Do Oznaczania Owadów Polski: cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera: z. 94 Stonkowate - Chrysomelidae. Część ogólna i podrodziny Donaciinae, Orsodacninae, Criocerinae, Clytrinae, Cryptocephalinae, Lamprosomatidae, Eumolpinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1971, s. 63-66.
- ↑ a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Stonkowate – Chrysomelidae, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (16), 1990.
- ↑ a b W.N. Ellis: Smaragdina salicina (Scopoli, 1763). [dostęp 2024-05-26].