Przejdź do zawartości

Tadeusz Ross

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Ross
Ilustracja
Imię i nazwisko

Tadeusz Edward Ross

Data i miejsce urodzenia

14 marca 1938
Warszawa

Data i miejsce śmierci

14 grudnia 2021
Warszawa

Zawód

aktor, satyryk, piosenkarz, polityk

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Tadeusz Edward Ross (ur. 14 marca 1938 w Warszawie, zm. 14 grudnia 2021 tamże) – polski aktor, satyryk, piosenkarz, autor musicali, tekstów piosenek i wierszy dla dzieci, scenarzysta i polityk. Poseł na Sejm VI kadencji (2007–2011), poseł do Parlamentu Europejskiego VII kadencji (2013–2014).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Tadeusza i Karyny[1]. W 1959 ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie i zadebiutował w teatrze. Znany z telewizyjnych i estradowych występów satyrycznych i kabaretowych, w szczególności z programu Zulu-Gula. Z Piotrem Fronczewskim tworzył cykliczną audycję satyryczną w PR3 pt. Rossmówki (w ramach audycji 60 minut na godzinę). Samodzielnie stworzył też serię monologów o Staśku, opowiadanych wysokim, miękkim, sepleniącym głosem. Był autorem scenariuszy kilku odcinków serialu Miodowe lata.

W 2006 został wybrany na radnego miasta stołecznego Warszawy, kandydował z listy Platformy Obywatelskiej na Mokotowie. W wyborach parlamentarnych 2007 uzyskał mandat posła na Sejm VI kadencji, kandydując z listy PO w okręgu warszawskim i otrzymując 2712 głosów.

Bez powodzenia startował w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 z ramienia PO w okręgu warszawskim. Uzyskał 13 027 głosów i nie objął mandatu[2]. W wyborach w 2011 nie odnowił mandatu poselskiego[3]. W 2013 objął mandat posła do Parlamentu Europejskiego VII kadencji, zastępując Rafała Trzaskowskiego. W PE dołączył do grupy chadeckiej[4]. W 2014 nie uzyskał reelekcji. W tym samym roku został natomiast radnym powiatu piaseczyńskiego[5]. W 2015 wystartował bez powodzenia do Senatu z ramienia PO, zajmując 2. miejsce spośród 5 kandydatów[6]. W wyniku wyborów w 2018 powrócił w skład stołecznej rady miejskiej[7]. W 2019 bezskutecznie wystartował ponownie do Sejmu jako kandydat Koalicji Obywatelskiej[8].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]
Grób Tadeusza Rossa na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Był pięciokrotnie żonaty[9], m.in. z tancerką Małgorzatą Potocką[10]. Jego ostatnią żoną była dziennikarka i terapeutka Sonia Ross. Miał siedmioro dzieci[9].

Zmarł 14 grudnia 2021[11]. Został pochowany 22 grudnia 2021 na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie[12] (kwatera QKOL5/2/7[13]).

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[13].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Dane osoby z wykazu osób publicznych. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2021-12-14].
  2. ↑ Serwis PKW – Wybory 2009. [dostęp 2014-05-19].
  3. ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2014-05-19].
  4. ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2014-05-19].
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2021-12-14].
  6. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-12-19].
  7. ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-10-24].
  8. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2021-12-14].
  9. ↑ a b Do tej pory się tym nie chwalił. Miał 5 żon i 7 dzieci. wp.pl, 23 kwietnia 2020. [dostęp 2021-12-15].
  10. ↑ Małgorzata Potocka: do czterech mężów sztuka!. interia.pl, 6 grudnia 2019. [dostęp 2021-12-15].
  11. ↑ Tadeusz Ross nie żyje. Satyryk, aktor i polityk miał 83 lata. polsatnews.pl, 14 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-14].
  12. ↑ Pogrzeb Tadeusza Rossa. Żegnały go tłumy gwiazd. wp.pl, 22 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-22].
  13. ↑ a b c Tadeusz Ross w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2022-06-27].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Ross&oldid=74337494”