Tanysiptera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tanysiptera
Vigors, 1825[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – sterowik brązowy (T. danae)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

kraskowe

Nadrodzina

Alcedinoidea

Rodzina

zimorodkowate

Podrodzina

łowce

Rodzaj

Tanysiptera

Typ nomenklatoryczny

Alcedo dea[a] Linnaeus, 1766 (= Tanysiptera galatea G.R. Gray, 1859)

Synonimy
Gatunki

9 gatunków – zobacz opis w tekście

Tanysipterarodzaj ptaków z podrodziny łowców (Halcyoninae) w obrębie rodziny zimorodkowatych (Alcedinidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australazji[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 28–48 cm (włącznie z silnie wydłużonymi środkowymi sterówkami); masa ciała 37–78 g[4].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1825 roku irlandzki zoolog Nicholas Aylward Vigors w artykule poświęconym systematyce ptaków opublikowanym w czasopiśmie Transactions of the Linnean Society of London[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) sterowik duży (T. galatea).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Tanysiptera: gr. τανυσιπτερος tanusipteros ‘długopióry’, od τανυ- tanu- ‘długi’, od τεινω teinō ‘rozciągać’; -πτερος -pteros ‘-pióry’, od πτερον pteron ‘pióro’[5].
  • Uralcyon: gr. ουρα oura ‘ogon’; rodzaj Halcyon Swainson, 1821 (łowiec)[6]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Tanysiptera sylvia Gould, 1850.
  • Edquista: Alfred George Edquist (1873–1966), australijski pedagog, kolekcjoner[7]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Tanysiptera carolinae Schlegel, 1871.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Nie Alcedo dea Linnaeus, 1758.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b N.A. Vigors. Observations on the Natural Affinities that connect the Orders and Families of Birds. „Transactions of the Linnean Society of London”. 14, s. 433, 1825. (ang.). 
  2. F. Heine. Ueber einige neue oder weniger bekannte Vögel des „Museum Heineanum“. „Journal für Ornithologie”. 7, s. 406, 1859. (niem.). 
  3. G.M. Mathews: The birds of Australia. Cz. 7. H.F. & G. Witherby: London, 1918–1919, s. 198. (ang.).
  4. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Kingfishers (Alcedinidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, DOI10.2173/bow.alcedi1.01 [dostęp 2020-10-14] (ang.), Tanysiptera. Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  5. The Key to Scientific Names, Tanysiptera [dostęp 2022-01-23].
  6. The Key to Scientific Names, Uralcyon [dostęp 2022-01-23].
  7. The Key to Scientific Names, Edquista [dostęp 2022-01-23].
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Halcyoninae Vigors, 1825 - łowce (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-14].