Theodor Döhler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Theodor Döhler
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1814
Neapol

Pochodzenie

austriackie

Data i miejsce śmierci

21 lutego 1856
Florencja

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna, muzyka romantyczna

Zawód

pianista, kompozytor

Theodor Döhler (ur. 20 kwietnia 1814 w Neapolu, zm. 21 lutego 1856 we Florencji[1][2]) – austriacki pianista i kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był uczniem Juliusa Benedicta w Neapolu oraz Carla Czernego i Simona Sechtera w Wiedniu[1][2]. W 1831 roku został nadwornym pianistą Karola Ludwika, księcia Lukki[2]. W latach 1836–1845 odbył szereg podróży koncertowych, występując m.in. w Berlinie, Warszawie, Paryżu, Londynie, Budapeszcie i w Skandynawii[1]. W 1845 roku wyjechał do Rosji, gdzie występował w Petersburgu i Moskwie[1]. W 1846 roku poślubił hrabinę Szeriemietiewą, w następstwie czego z rozkazu cara Mikołaja I musiał przerwać działalność koncertową i poświęcił się komponowaniu[1]. Otrzymał również tytuł szlachecki[2]. W 1848 roku osiadł we Florencji[2].

Był autorem opery Tancreda (wyst. Florencja 1880), ponadto komponował liczne utwory fortepianowe o charakterze salonowym oraz wariacje na tematy z oper[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 426. ISBN 83-224-0223-6.
  2. a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 899. ISBN 0-02-865527-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]