Był pierwszym szeroko stosowanym czynnikiem chłodzącym. Z powodu względnie wysokiej temperatury wrzenia może być stosowany w systemach o niskim ciśnieniu operacyjnym co umożliwiło projektowanie mniej skomplikowanych systemów chłodzących niż dla czynników R-12 lub R-22.
Ze względu na dużą zawartość chloru i łatwość, z jaką atom chloru może zostać oderwany pod wpływem działania promieni UV, R-11 ma wysoki współczynnik ODP, czyli potencjał niszczenia warstwy ozonowej. Związek ten posłużył jako wzorzec skali ODP (o wartości 1.0). Produkcja R-11 w Stanach Zjednoczonych zakończyła się w 1995 roku[potrzebny przypis]. Od 1 stycznia 1996 roku w Polsce obowiązuje zakaz wprowadzania do obrotu R-11 i towarów zawierających ten czynnik[6].
↑Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1995 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia czasowych ograniczeń obrotu towarowego z zagranicą substancjami zubożającymi warstwę ozonową i towarami zawierającymi te substancje, Dz.U. z 1995 r. nr 151, poz. 745.brak strony (książka)